สวัสดีครับทุกคน กระทู้นี้ผมตั้งใจเขียนขึ้นเพื่อแชร์ประสบการณ์การไปเที่ยวต่างประเทศของผมมี่ผ่านมาตลอด 10 ปี

เมื่อสมัยก่อนประมาณ 10 ปีที่แล้วที่ผมเริ่มไปเที่ยวต่างประเทศเองช่วงแรกๆ ช่วงนั้นอินเตอร์เนตยังไม่ค่อยแพร่หลาย จะไปไหนต้องซื้อหนังสือไกด์บุคมาอ่าน เค้าบอกให้ไปไหนก็ไปตาม ไปเที่ยวแต่ละทีต้องเก็บให้หมดทุกที่ วันนึงขอให้ไปมากที่ที่สุด เรียกว่าชะโงกทัวร์ก็ได้ กลับมาห้องก็สลบคาที่ แล้ววันรุ่งขึ้นก็รีบตื่นแต่เช้าแล้วไปเที่ยวต่อ  สมัยนั้นไม่ว่าจะไปประเทศอะไรก็ทำแบบนี้ตลอดเพราะรู้สึกว่าเราเสียเงินเสียเวลามาเที่ยวต้องเที่ยวให้คุ้ม ถ้าไปไม่ครบทุกที่จะรู้สึกเสียดาย  แต่หารู้ไม่ว่าการทำแบบนี้ไม่ได้ทำให้รู้สึกว่านี่คือการท่องเที่ยวจริงๆ   ...เราต้องถามตัวเองว่าเราไปเที่ยวเพื่ออะไร   เราไปเที่ยวเพื่อต้องการพักผ่อน เพื่อซึมซับบรรยากาศที่เมืองไทยไม่มีใช่หรือไม่    

พอดีคนถามว่าผมประทับใจอะไรที่นั่น หรือผมมีความรู้สึกดีๆอะไรบ้างที่เจอ ผมกลับนึกไม่ออก เพราะว่าผมไม่มีเวลาที่จะมาซึมซับบรรยากาศของสถานที่เที่ยวต่างๆ แต่กลับต้องเร่งรีบทำเวลา เพื่อเก็บให้ครบ ส่งผลให้เมื่อเวลาผ่านไป ปีสองปี ผมจำไม่ได้ว่าตอนนั้นเป็นยังบ้าง ที่ไหนที่ผมชอบบ้าง

ต่อมาผมรู้จักเพื่อนคนต่างชาติคนนึง เขาเล่าว่าเวลาเขาไปเที่ยวต่างประเทศ เขามักจะเที่ยววันนึงแค่ 2-3 ที่ที่สำคัญเท่านั้น เช่น ถ้ามากทม.ก็อาจจะไปแค่วัดพระแก้วกับวัดโพธิ์แล้วจบกลับไปนอนเล่นที่โรงแรมต่อ    ผมตกใจแล้วถามเค้าว่ายูไม่เสียดายเวลาหรอ ยูบินข้ามน้ำข้ามทะเลมา อยู่ก็ไม่กี่วัน  ทำไมยูมานอนเล่นจิบกาแฟที่โรงแรมหละ  เขาบอกผมว่า  ยูรู้ไหมว่ายูมาเที่ยวคือยูมาพักผ่อน ทำไมยูจะต้องทำให้ตัวเองเหนื่อยโดยการไปชะโงกทัวร์ที่นั่นที่นี่จนดึกดื่นแล้วกลับมาสลบที่โรงแรมด้วยหละ  ถึงยูจะไปเที่ยวหลายที่ เมื่อเวลาผ่านไปยูก็จำไม่หรอกว่าไปไหนบ้าง แล้วแต่ละที่เป็นยังไงบ้าง  เพราะยูไม่ได้ดื่มด่ำกับสถานที่นั่นจริงๆ  ยูควรจะเลือกที่ๆสำคัญและมีชื่อจริงๆ แค่ 2-3 ที่ต่อวันก็พอ อย่าทำให้ตัวเองเหนื่อย  เสร็จแล้วก็มาพักผ่อนที่โรงแรมต่อ นี่แหละการเที่ยวต่างประเทศที่แท้ทรู!!

ทีแรกที่ได้ฟังก็อึ้งไปแปปนึง  แต่พอกลับมาคิดดูดีๆ เค้าก็พูดจริง รู้สึกได้เลยว่าที่ผ่านมาเที่ยวผิดมาตลอด ผมแทบไม่มีความทรงจำที่น่าประทับใจเลยตอนไปเที่ยวต่างประเทศที่ผ่านมา เพราะทำอะไรก็รีบร้อนไปหมด   ตรงนี้มันทำให้หลังจากนั้นผมพยายามทำตามที่เพื่อนต่างชาติคนนั่นแนะนำ โดยไม่คิดเสียดายว่าเราเที่ยวไม่ครบ หรือเที่ยวน้อยที่  แต่ผมกลับพบว่ามันทำให้ผม happy มากกับการเที่ยว ผมประทับใจที่สถานที่ๆเข้าชม เพราะผมให้เวลากับมัน ไม่รีบร้อนไปไหน ไปวันนึง 2-3 แห่งพอ เวลาเหนื่อยๆผมก็กลับไปนอนงีบพักที่โรงแรมหรือนั่งพักที่ร้านกาแฟ พอหายเหนื่อยก็ออกมาเที่ยวต่อ  กลับมาไทยก็ไม่เหนื่อยมาก ทำงานต่อได้เลย  แถมในระยะยาวผมก็ยังสามารถเก็บความทรงจำดีๆนั้นได้อยู่

สรุปคือ อย่าเสียดายที่เราไปเที่ยวน้อยที่หรือเที่ยวไม่ครบ คุณเลือกสถานที่ๆสำคัญจริงๆแล้วไปเที่ยวแค่นั้นพอ  ถ้าคุณเหนื่อยก็พักอย่าไปฝืน  แล้วกลับมาไทยคุณก็จะมีความทรงจำที่ดีกับการไปเที่ยวครั้งนั้นครับ