'อุทัยมีอะไรให้เที่ยว?' ประโยคตอบหลังจากเพื่อนโทรมาชวนไปเที่ยวสุดสัปดาห์นี้
มาคิดดูเราเองก็ไม่เคยเที่ยวที่นี่เลย ทั้งๆที่อยู่ไม่ไกลจากกรุงเทพ เอ้า! ลองดู ว่าแล้วก็ตอบตกลง นัดกันเรียบร้อย พร้อมแล้วลุย!!!


วันที่ 1_10-มีค.-2561 [อุทัยธานี และวิถีชีวิตริมแม่น้ำสะแกกรัง]

นัดเพื่อน 7 โมงเช้า ที่หมอชิต ท่ารถตู้ชานชลา 3 เคาน์เตอร์ที่ 30 และเวลาผ่านไป 9 โมงแล้ว และเพื่อนยังไม่มา
กรี๊ดดดด!!...หรือนี่จะเป็นบททดสอบความสโลว์ไลฟ์ของเรา นิ่งไว้ รอสักพักเพื่อนๆ เดินเฉิดฉายมาแล้ว น้ำตาจะไหล
จะต่อว่าก็จะเสียเวลาเที่ยว รีบไปซื้อตั๋วกันดีกว่า กรุงเทพ-อุทัยฯ ราคา 150 บาท


รถเต็มถึงออกนะจ้ะ 9.30 น. รถเต็มแล้วออกได้ เย้! นั่งไปสักพักนึกว่าพระเอกหนัง สปีดเร็วกว่านรก มาขับรถตู้ให้ ไม่ได้หล่อนะคะ เร็วเกิ๊นนน..


เรามาถึง บขส. เมืองอุทัยฯ 12.30 น. เดินมาขึ้นรถสองแถวสีเหลืองเข้าเมือง คนละ 10 บาท
มาส่งที่ 'SolarCell Uthai Homestay' ที่พักที่เราเลือกจองกันไว้


ราคาห้องละ 1,000 บาท นอนกัน 4 สาว เก็บของเรียบร้อย กองทัพต้องเดินด้วยท้อง ออกมาหาข้าวกลางวันกินกัน


ที่นี่ค่ะ 'ร้านข้าวมันไก่โกตี๋' สั่งพิเศษไปเลย จานละ 45 บาท อร่อยมาก เห็นเงียบๆ ฟาดเรียบเลยนะ


กลัวหนังท้องตึงหนังตาจะหย่อนไปซะก่อน เราแวะซื้อขนมปังสังขยา 'ร้านไพพรรณ' ของอร่อยเมืองอุทัยฯ
กล่องละ 80 บาท ไว้กินกับกาแฟยามบ่าย


ระหว่างทางหาร้านกาแฟเราแวะ 'ร้านหนังสือกาลครั้งหนึ่ง' สะดุดตากับเจ้าแมวชื่อ 'เทโพ' นอนสลบสไลโชว์ตัวเรียกลูกค้าอยู่ด้านหน้า
ของแท้ต้องมีไฝอยู่ด้านขวานะคะ ขยันจริงๆ ขยันนอน พวกเราเลือกซื้อหนังสือเสร็จนางยังไม่ตื่นเลย


เดินมาถึงร้านกาแฟ 'บ้านจงรัก' จัดไปแก้วละ 35 บาท
รสชาติกาแฟเข้มข้น กินกับขนมปังสังขยาหวานนิดๆ เข้ากันมาก ดูหน้าแมวก็รู้ มีอารมณ์ร่วมมาก


ระหว่างนั่งทาน มีคุณป้ามาชวนเราขึ้นไปชม 'พิพิธภัณฑ์บ้านคุณตาหลวงเพชรสงคราม' ตั้งอยู่ด้านบนของร้าน


คุยกันไปมาจึงได้รู้ว่านี่คือ คุณป้าจงรัก เจ้าของร้านกาแฟแห่งนี้
ท่านเดินแนะนำพาดูของเก่าแต่ละอย่าง พร้อมเล่าเรื่องราวให้ฟังแบบละเอียด น่ารักมากๆเลยค่ะ


พิพิธภัณฑ์นี้เปิดเฉพาะ วันเสาร์-อาทิตย์ ให้เข้าชมฟรีนะคะ เราเดินดูถ่ายรูปกันเพลิน เย็นแล้วจึงลาคุณป้าเดินทางไปต่อ


ระหว่างทางเราเดินผ่าน 'สะพานข้ามแม่น้ำสะแกกรัง' สะพานนี้นอกจากจะใช้ในการสัญจรไปมา ข้ามฝั่งระหว่างตัวเมืองกับเกาะเทโพแล้ว
จากจุดนี้เรายังสามารถชมวิวแม่น้ำสะแกกรัง ที่เต็มไปด้วยบ้านเรือนแพขนานอยู่บริเวณริมฝั่งลำน้ำ
ซึ่งถือเป็นวิถีดั้งเดิมของชาวอุทัย เรียบง่ายและงดงามมาก


ลงสะพานมาบริเวณนี้คือ 'วัดโบสถ์' หรือ 'วัดอุปสาถาราม' เป็นสถานที่ยึดเหนี่ยวจิตใจของคนที่นี่ มีอายุกว่า 100 ปี


กลับมาฝั่งตรงข้ามเป็น 'ตลาดเทศบาลอุทัยธานี' ช่วงเย็นจะเต็มไปด้วยพ่อค้า แม่ค้า มาขายอาหารท้องถิ่น
และขาดไม่ได้คือ ปลาแม่น้ำตัวโตหลากหลายสายพันธุ์ ทั้งสดและแห้ง ละลานตาไปหมด


เราสามารถเดินเล่นพักผ่อนได้บริเวณริมน้ำ 'ลานสะแกกรัง' ชิลแค่ไหนถามใจเธอดู


ทุกวันเสาร์จะมี 'ถนนคนเดินตรอกโรงยา' เปิดเวลา 16.00 - 21.00 น. มีร้านอาหาร ของกิน ของที่ระลึก ขายอย่างหลากหลาย


อยากกินทุกอย่างเลย ดีงามอุทัยธานีมากๆ


เดินเพลิน ได้ยินเสียงแว่วมาว่า 'กดเป็นแฟนได้ที่นี่นะครับ' เหล่าชะนีหันขวับไปอย่างเร็ว
อ่อ! แฟนเพจ ใจคอไม่ดีเลย เห็นน้องแล้วเปรี้ยวปาก มะม่วงน้องน่ากินมากค่ะ


เราแวะทานอาหารเย็นที่ 'ร้านเจ๊ดาปลาลวก' บอกตามตรงถ่ายอาหารไม่ทัน วางปุ๊บหมดปั๊บ!
เราจะประมาทพลังการกินของเหล่าชะนีไม่ได้จริงๆ ไวสุด ณ จุดนี้ ค่าเสียหาย 240 บาท อิ่มใจสบายพุงไปตามๆกัน ของเค้าดีจริง
[แก้ตัวด้วยภาพตอนเช้า ร้านเจ๊ดาปลาลวก เปิด 17.00-22.00 น.]


ก่อนกลับที่พักเราแวะนั่งเล่นที่ 'แพท่าน้ำลานสะแกกรัง' ชมแสงไฟยามค่ำคืน สวยตาค้างมาก ไม่รู้เพราะกาแฟ หรือความงามกันแน่