ยาวหน่อยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่าเรากับเพื่อนคนนี้รู้จักกันมา 4 ปี แล้วสนิทกันมาก มากจนคนอื่นคิดว่าเป็นผัวเมียกันแล้วก็ว่าได้เลย ก็ยอมรับว่าคล้ายอยู่นะเพราะมันดูแลเราดีมาก ออกจะมากไปหน่อยด้วยซ้ำ ไปเที่ยวกันบ่อย ไปดูหนัง กินข้าว ไปเที่ยวที่บ้านมัน จับมือกัน  ถ้าคนอื่นมองมาคนเหมือนแฟนกันแหละ จนเกือบจะมีอะไรกันเพราะเมา แต่ไม่ได้มีนะแบบก็ยังไม่ถึงขั้นตอนสุดท้ายอ่ะ แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหานะเพราะหลังจากนั้นก็ปกติคุยเฮฮาเหมือนเดิมโดนคิดตรงที่คนเมาทำไรก็ไม่ผิด แต่มันก็มี ผญ. เข้ามาชอบมันมาจีบมัน ตอนแรกมันก็บอกแค่คุยเฉยๆไม่ได้อะไรเพราะเค้าทักมา เราก็บอกว่าถ้าโอเคก็คบเลย เพราะตอนนี้ก็ดูแฮปปี้ดี ละมันก็โมโหบอกว่า ดูท่าทางอยากให้กูคนกับพี่คนนี้มากเลยนะ(ผญ.ที่มาจีบมันเป็นรุ่นพี่) ละคืออารมณ์ตอนนั้นก็แบบ งง นะก็มันก็ดูมีความสุขดีหนิคุยกับพี่คนนี้อ่ะ ละทำเหมือนไม่อยากคบ แต่อยู่ๆก็คบแล้วก็ชวนไปเดินเที่ยวกัน แล้วมันหลอกชวนเราไปด้วย ตอนแรกที่รู้ว่าแฟนมันไปเราก็ไม่อยากไปเพราะรู้ว่าฝ่ายหญิงคงไม่สบายใจอะเลยบอกไม่ไป แต่มันหลอกว่าเพื่อนมันอีกคนก็ไปพอไปถึงสรุปเพื่อมันคนนั้นยังไม่รู้เลยว่าวันนี้นัดไปเดินเที่ยวกัน สำหรับเรานะถ้ามันเดินคู่กับแฟนแล้วให้เราเดินคนเดียวอ่ะได้นะเพราะเดินห้างคนเดียวบ่อน แต่นี้มันทิ้งให้แฟนเดินคนเดียวแล้วมาเดินกับเรา ร้อยทั้งร้อยก็ต้องคิดบ้างแหละว่าคิดไรกับกูป่าวเนี่ย พอคบกันไปนานๆเข้าแฟนมันก็มีอาการที่หึงชนิดที่เรียกได้ว่ารุนแรง แบบเราเข้าใกล้ไม่ได้ ก็เลยเอาเป็นว่าเราถอยห่างออกมาน่าจะดีที่สุด แต่สุดท้ายก็เหมือนเดิม ต้องไปทำนู่นนั่นนี่ที่บ้านมันกับกลุ่มเพื่อน พอทำเสร็จเพื่อนแต่ละคนก็ทยอยหลับกันทีละคนๆ ไอเราก็เหนื่อยเหมือนกัน ละจู่ๆก็บอกว่าถ้าง่วงก็ไปนอนข้างบนห้องกูอย่ามานอนตรงนี้ เราก็แบบเอ้าคนอื่นก็นอนกันละทำไมกูนอนไม่ได้ มันอ้างมาแค่ว่า ใส่กระโปรงนอนตรงนี้ถ้ามันเปิดขึ้นมาเดือดร้อนเจ้าที่บ้านกูอีก โอ้โหละเพื่อนอีก2คนมันยังไม่ไล่ขึ้นไปเลย สุดท้ายเราก็นอนรวมกับคนอื่นที่แหละ แต่นอนโซฟาแล้วมันก็มานอนเบียด เราก็ปล่อยไปไม่สนใจก็นี่บ้านมันหนิ แล้วก็หลับแต่ทุกคนเข้าใจอารมณ์ที่หลับแต่ไม่ได้หลับสนิทมั้ย มันรู้สึกตัวเป็นช่วงๆอ่ะ มันทั้งลูบหัว ทั้งกอด ทั้งหอมหน้าผากอ่ะ เอาจริงๆเราตื่นตั้งแต่ตอนมันกอดแล้ว แต่ยังเนียนอยู่เพราะอยากรู้ว่าจะเป็นไงต่อ พอตื่นจะกลับบ้านก็ทำเหมือนไม่มีไร เราก็ไม่พูดอะไร จากนั้นเราก็ไปชอบรุ่นพี่คนนึงเลยห่างกับมันอยู่พักนึงเลย แต่เราก็ไม่ได้คบกับรุ่นพี่คนนั้นหรอก แค่หาเรื่องห่างมันเฉยๆ จนไม่รู้ว่ามันรู้ได้ไงว่าเราเลิกคุยกับรุ่นพี่คนนั้นแล้ว แล้วมันก็กลับมาเหมือนเดิมเข้ามาในชีวิตเราเหมือนเดิม แล้วตอนนี้มันก็คบกับแฟนมา 2 ปีแล้ว แต่มันยังชวนไปกินข้าว ไปเที่ยวอะไรเหมือนเดิม เอาใจใส่ทุกอย่างเหมือนเดิม ต้องมีไลน์มันตอนเช้าทุกวัน ต้องคุยกันทุกวันทั้งตื่นนอนแล้วก็ก่อนนอน แล้วต้องบอกรักทุกครั้ง แล้วมันยังเคยบอกว่าถ้าไม่เล่นตัวตอนปีแรกที่รู้จักกันป่านนี้คงคบกันนานน่าดู นี่ยัง งง ว่าเล่นตัวตอนไหน แล้วก็บอกว่ากูกับแฟนอ่ะ ซักวันมันก็ต้องมีจุดอิ่มตัว จนแอบคิดว่าสรุปยังไงแน่ แต่อยู่ๆมันก็แนะนำเพื่อนมันให้เรา บอกว่าก็ลองๆคุยดู เพื่อนกูคนนี้ก็ดีนะ แต่ดีไม่เท่ากูนะ กูดีกว่า กูหล่อกว่า รักมากกว่า และก็รักกูมากกว่ามันแน่ๆ แบบเห้ยใจเย็นเพื่อนคนนี้อะกูยังไม่ทันกดเข้าไปส่องเลยมั้ยละ พูดขนาดนี้ พูดซะเพื่อนมันไม่มีไรสู้มันได้อ่ะ อวยตัวเองเบอร์แรงไปอีก
ส่วนความรู้สึกของเรา มันคงเป็นมากกว่าพื่อนแหละ แต่คงไม่ขนาดมากมายถึงบอกรักมันเเล้วแย่งมันมาอ่ะ ความรู้สึกเหมือนมากกว่าเพื่อนแต่ไม่ได้อยากได้มากกว่านี้ ถ้าจะให้คบกันคนอื่นเราก็คบได้นะ แต่เรื่องความรู้สึกของมันนี่สิ ทุกคนอ่านแล้วคิดว่าไง งง มั้ย ตอนนี้เรา มึนมาก