คือ ผมอยู่ ม.4 ครับ เราอยู่ห้องเดียวกันทั้ง 3 คน  ผมแอบชอบแฟนเก่าของเพื่อนสนิท แต่ชอบมาก่อนที่มันจะคบกัน ชอบมา 4 ปีแล้วครับ เคยบอกชอบเค้าไปตอน ม.1 แต่เค้าปฏิเสธ#เพราะเราอ้วน แต่ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดจริงจังอะไรมาก พอมาตอน ม.2 มันก็คบกัน เราก็น้ำตาตกในเลยครับ เพื่อนสนิทของเรามันก็รู้ว่าเราแอบชอบแฟนมันมาก่อนที่มันจะคบกันแต่มันกลับหักหลังเราได้ เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด สักพักเราก็ทำใจได้ครับ  แต่เวลาเห็นมันอยู่ด้วยกันทีไรก็หมันไส้ทุกที  มันคบกัน 1 ปีกว่า ครับ มาเลิกกันตอน ม.4 เพราะว่าเพื่อนสนิทผมมัน เอง แฟนมันเลยขอเลิก     ผมก็ไม่ได้ยินดียินร้ายกับมันเท่าไร แต่หลังจากที่มันเลิกกันแฟนเก่ามันไม่พูดไม่คุยกับเพื่อนสนิทของผมอีกเลย คงจะโกรธมากเพราะมันแอบคบกับผู้ชายคนอื่น ทั้งที่คบกันอยู่        และพักหลังมานี่เพื่อนที่ผมแอบชอบมันก็ชอบเค้ามาเล่นถึงเนื้อถึงตัว แชทคุยกันทุกวัน คอยสอนการบ้านให้กัน  เราก็แอบชอบมันมาตลอด 4 ปีไม่เคยคิดจะเปลี่ยนใจเลยครับ แล้วก็แพ้ใจตัวเองครับ เคยคิดว่าจะตัดใจแต่ก็ทำไม่ได้   ตอนนี้เพื่อนสนิทมันก็รู้แล้วว่าผมยังแอบชอบแฟนเก่ามันอยู่มันก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่สิ่งที่เพื่อนสนิทของผมทำก็คือเวลาที่มันคุยกับผมมันจะพยายามพูดถึงเรื่องราวต่างๆตอนที่มันคบกันให้ผมฟัง และก็พยายามพูดอยู่เสมอว่ายังรักแฟนเก่าอยู่ เราก็พยายามจะเปลี่ยนเรื่องคุยหรือทำเป็นไม่ได้ยินทุกครั้ง
เจ็บมากครับ อยากบอกกับเพื่อสนิทของผมว่า  "กูชอบมันมาก่อนที่จะคบกันอีกทั้งที่ก็รู้ว่ากูชอบมันก็ยังจะคบกัน สัญญากันว่าจะไม่หักหลังกันแต่มาทำกับกูแบบนี้หมายความว่าไง แคร์ความรู้สึกกูบ้างสิว้ะ"  ใครเคยเป็นแบบผมบ้างครับอยากรู้ว่ารู้สึกอย่างไรกันบ้างครับ