..........................กล่าวเปิดก่อนเลยว่าเป็นพ่อคนเเล้วนะครับ ลูกชาย 2 ตัว(คน) คนใหญ่ก็ไปสายกฎหมายเป็นทนายก๊อกเเก๊ก ๆทำงานไป  คนเล็กยังอยู่ มปลาย ผมว่าผมน่าจะเข้าใจหัวอกพ่อเเม่ด้วยกันนะครับ อาชีพผมก็ไม่ได้สูงส่งอะไรนะครับ เปิดห้องเช่า กับ หอเล็ก ๆ ออมกองทุน ซื้อหุ้นพอขำ ๆ เล็ก ๆ รายได้ไม่กี่หมื่นบาทไม่เคยเเตะเเสนบางเดือนโดนเบี้ยวค่าเช่า ก็ อดตามระเบียบ เเต่อยากลองเเลกความคิดเหนกันครับ เราคุยกันในฐานะ พ่อเเม่ หรือ เด็ก ๆ หนู ๆ ที่กำลังอยู่ในวัยเรียนกันครับ
.............................คิดกันอย่างไรครับกับการที่ มีบุตรขึ้นมาเเล้วเพื่อเอามาเลี้ยงตอนเเก่ เเละผมหวังอย่างยิ่งว่าจะไม่มีความคิดเเบบ
1.พ่อเเม่ทุกคนรักลูก
จุดสงสัย
      ( เเล้ว  - ปัญหาที่พ่อ ข่มขืนลูกตัวเองเเท้ ๆ ล่ะครับ - ปัญหาที่ เเม่ผลักลูกทิ้งลงน้ำ - ปัญหาที่ ยายมณีพร้อมกับลูกสาวที่เป็นเเม่คนไปเที่ยวเเล้วทิ้งบุตรระหว่างที่มีคนมากมายหรอครับ)
      ( มองว่าเกี่ยวกับความผูกพันธุ์มากกว่าอย่างเรามี คน ๆ หนึ่งที่คุ้นเคยกันเจอกันทุกวันก็สามารถเศ้ราได้หรือรู้สึกไม่อยากเสียไปนะครับ เรื่องนี้ขอเเค่ยกตัวอย่างนะว่าอาจเป็นความผูกพันธ์ ไม่ใช่ชี้ว่ามันเป็นกรณีเดียวกันนะครับ)

2.พ่อเเม่เเสดงออกไม่เหมือนกัน
จุดสงสัย
      ( การที่บังคับไม่ให้เลือกในสิ่งที่ชอบ เเละ ทำตามความฝัน เช่น การเป็นนักกีฬา การเป็นนักดนตรี ไปสายอื่น ๆ ที่ไม่ใช่สายงานวิทยาศาสตร์ บอกเด็กมีเมตา ไม่โลภ เอื้อเผื้อ เเต่อาชีพเเต่ละอย่าง เงินเดือน 80,000 , 100,000 , 200,000 ทั้งนั้น ไม่ว่าจะ หมอเอย นักบินเอย เภสัชเอย วิศวะเอ้ย เอ้อผมไม่ได้พาดพิงอาชีพนะครับผมเคารพทุกอาชีพ ทั้งคุณหมอ เเละ กัปตันนะครับเเค่ยกตัวอย่างอาชีพค่านิยม)
      ( การเเสดงออกโดยไม่ฟังความเห็น อันนี้เห็นบ่อยนะครับ ไปรับ ตัวล็ก (ลูกชายคนเล็กเรียนสถาบันนึงชื่อ ออนดี.....เพราะเเกอยากเป็นหมอ อ่ะช่างมันละกันต่อ ๆ  .......เเถวสถาบันกวดวิชาเห็น น้องคนนึงผู้หญิง ใส ๆ น่ารักตามวัย ร้องไห้กับคุณเเม่เขาว่า เขาไม่ไหวเเล้ว เขาเรียน ม.6 สายวิทย์ไม่ไหวเเน่ ๆ อย่างน้อยขอหนูเลือกคณะอื่นที่หนูทำได้ได้ไหท ไม่ต้องคณะที่หนูชอบ สิ่งที่ผมเห็นกลับตรงข้ามก็คือ
เเม่: กูเสียเงินให้เท่าไหร่กว่าจะมาถึงตรงนี้ !!!!! กูเอาเงินไปเลี้ยงควายดีกว่าไหม !!! เรียนเเค่นี้ทำไม่ได้ โตไปก็ทำมาหาเเดกอะไรไม่ได้หรอก เดียวนี้หัดเถียง !!!
น้อง ผญ : เเม่คะ !!! หนูไม่ไหวเเล้ว หนูไปวิศวะไม่ไหว....(สะอื้น)...........หนูขอโทษที่หนูทำไม่ไหวเเต่หนูมองดูคะเเนนที่ต้องทำกับความสามารถหนูไม่บาลาน เเละ......(น้องพูดปนร้องไห้พร้อมสะอื่นผมจำไม่ค่อยได้เเต่สลดใจ ไม่กล้าไปมองเเละฟังตรง ๆ เสียมารยาท)
เเม่ : เด็กสมัยนี้ไม่เอาถ่านเลยจริง ๆ !!! ทำพ่อเเม่ผิดหวังบาปกรรมรู้ไหมจะตกนรก ทำพ่อเเม่เสียใจมันบาปหนัก กูไม่มีปัญญาเรียนก็ดั้นด้นเรียนของกู พอมาทำไมไม่เรียน เเล้วนางก็ พรรณาเกี่ยวกับชีวิตนางไปด่าไป

พอเเค่นี้ดีกว่าเดียวหลุดประเด็นเอาเป็นว่าถ้าน้อง ผญ คนนั้นมาเจอก็สู้ ๆ นะครับ เเละ ขอโทษน้องด้วยที่พี่เห็นเเล้วเอามาเล่า) (เอ๊ะหรือพ่อ ฮ่า ๆ )

3. ใคร ๆ ก็หวังดีกับลูก
   ( ก็ไม่อยากอธิบายนะครับผมว่าน่าจะพอนึกภาพที่ผมคิดออกว่าเป็นยังไง)

4. เงินไม่สำคัญหรอกเเต่ขอให้ลูกเลี้ยงตัวเองได้
   ( อันนี้ขอเเยกเป็น เคส ๆ ไปนะครับอยู่ที่ สภาวะครอบครัวเเต่ขอเเค่ไม่เล่นประเด็นนี้

5. รักวัวให้ผูก รักลูกให้ตี
   ( ปลูกฝังความรุนเเรงนะครับนี่.....ใช้ความรุนเเรงเเก้ปัญหา)

6. ลูกเป็นหนี้บุญคุณพ่อเเม่
   ( เอออันนี้ละเอียดอ่อนหน่อยนะครับ คือ จะบอกว่า เราไม่ได้ขอท่านเกิดมาก็ไม่ถูก ไม่มีน้ำหนักเท่าไหร่ เเต่อย่าใช้เลยครับมันเหมือนคนเห็นเเก่ตัวว่า เห้ย ฉัน + ให้เเกนะ เเกต้อง + คืนฉันเพราะ + ฉันมีค่าหามิได้ อะไรทำนองนี้ ซึงน่าจะเป็นเคส ๆ ไปเพราะบางบ้านเอาเเค่ให้เคารพกันไม่ได้บังคับอะไรกัน)

7. ต้องเป็นอาชีพที่มั่นคง เงินเยอะ ๆ จะได้ไม่ลำบาก
   (เห็นด้วย เเละ ไม่เห็นด้วยครับเพราะถ้าไปเเล้วเพื่อเงินไม่มีวิชาชีพที่ดีก็ไม่ดีเหมือนกัน เด็ก ๆ คือ อนาคตของเรานะครับ ^_^ )

8. ต้องยอมเพราะอายุเยอะกว่าอาบน้ำร้อนมาก่อน  
   ( เถียงหัวชนฝาเลย การเรียนรู้สมัยนี้ดีเเละรวดเร็วกว่าสมัยก่อน เด็กสมัยนี้สามารถสร้างสรรค์ผลงานที่ดีเเละยอดเยี่ยมจนสายเชี่ยวชาญยังต้องรีบคว้าตัวตั้งเเต่เล็ก ๆ อย่าเลยครับ ให้คำเเนะนำเเละ เฝ้าดูห่าง ๆ อย่าง ห่วง ๆ ดีกว่าครับอะไรเกินเลยเราก็รีบไปห้าม )