ผมเคยคบกับแฟนมา 7 ปีแต่ก็ได้เลิกกันไปเพราะผมหึงหวงเค้ามากเกินไป จุกจิกกับโลกส่วนตัวเค้ามากเกินไป ทะเลาะกันบ่อยจนสุดท้ายเลิกกันใันวันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2560 แล้วก็หายไปผมก็ได้แต่โทษตัวเองที่เป็นคนงี่เง่าเซ้าซี้เค้ามากเกินไป จนเวลาผ่านมาถึงวันที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560 มันคือวันครบรอบที่เราคบกันแล้ว ผมก็แชทกับเค้าแล้วก็ได้คุยโทรศัพท์กันเค้า ก็ว่าทำไมผมถึงต้องงี่เง่าต้องจุกจิกด้วยผมเลยบอกขอโทษผมจะเปลี่ยนตัวเองเพื่อเค้า สุดท้ายก็ได้กลับมาคบกันครับ เธอบอกเธอขอทำงานและขอสอบบรรจุก่อนเพราะเธออยากทำงานตามที่เธอฝัน ผมก็บอกโอเคผมจะปรับเปลี่ยนพฤติกรรมตัวเอง พร้อมจะขอเวลา 7 ปี เพื่อพิสูจน์เวลาว่า ผมเปลี่ยนตัวเองจริง แล้วก็คุยกันปกติมาตลอด แต่ผมก็แอบไปรู้ว่าเธอตอนที่เลิกกับผมไปตอนนั้นได้มีพี่ทำงานของเธอมาคุยกับเธอเหมือนเธอได้เปิดใจกับเค้าไปแล้ว แต่เหมือนแฟนผมเค้าไม่อยากให้ผมต้องเศร้า เลยคุยกันปกติจนมาถึงวันที่ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2561 ผมก็รู้ว่าเธอกับพี่เค้าได้ไปเที่ยวด้วยกัน ตอนนั้นผมไปอบรมต่างจังหวัด ก็เลยคุยว่าเด้วผมขอไปเองให้แฟนกับเค้ามีความสุขเธอบอกว่าเธอผูกพันกับผม ไม่อยากให้ผมไปแล้วเธอก็ร้องไห้กับผม ผมก็ร้องไห้กับเธอแต่ผมบอกเธอว่าจำหนังเรื่อง Lalaland ได้มั้ย ตอนจบของหนังมันเป็นยังไง ผมแค่เห็นเค้ามีความสุขผมก็มีความสุข แต่ผมก็บอกเธอไปว่า ผมจะทักไปหาเธอใหม่อีก 7 ปีข้างหน้า ว่าผมยังรอเธออยู่ ถ้าพรหมลิขิตมีจริงเราคงได้กลับมาคู่กันอีกครั้ง
แต่เธอก็บอกว่าขอให้เป็นเรื่องของอนาคต ตอนนี้ผมเลยมีแต่คำถามในหัวว่าผมจะรอเพื่อเธอดีมั้ย เพราะเธอก็ดูมีความสุขกับพี่ทำงานของเค้า ผมเลยเศร้าในบ้างครั้งที่ได้เห็นรูปหรือแคปชั่นในfacebook ของเธอ แต่ผมก็พูดกับตัวเองว่าอดทนวันนั้นมันต้องกลับมา
...ผมเลยมีคำถามครับ ผมรอเธออีก 7 ปีดีมั้ยหรือ ผมจะเปิดใจรับคนอื่นตามที่เธอบอกผมว่า ผมจะต้องเจอคนที่ดีกว่าเธอแน่นอน ขอความคิดเห็นพี่ๆน้องในเว็บPantip หน่อยครับ