เริ่มเห็น 2-3 กระทู้ ตำหนิมารยาทแม่การะเกด บางอ้างว่าล้น บางอ้างว่าเรียนโบราณคดี มา น่าจะเรียบร้อย เราดูทุกตอน ทุกฉาก บางครั้งรู้สึกว่ามารยาทในอดีตเคร่งมากจริงๆๆ อยากให้ลองมองเป็นกลางๆ
อาทิ เช่น (เลือกมาเฉพาะที่แม่การะเกด โดนคุณหญิงจำปาดุ)
1. การเดินผ่านผู้ใหญ่ขณะผู้ใหญ่นั่งเก้าอี้
ทั้งชายและหญิงให้เดินผ่านในลักษณะสำรวม ปล่อยมือไว้ข้างลำตัว ค้อมตัวพร้อมกับย่อเข่าเมื่อใกล้ถึงผู้ใหญ่นั่งเก้าอี้อยู่ แต่ถ้าเป็นในบ้านอาจจะใช้วิธีเดินเข่าก็ได้
2. การเดินผ่านผู้ใหญ่ขณะผู้ใหญ่ยืน ทั้งชายและหญิงให้เดินผ่านในลักษณะสำรวม ปล่อยมือไว้ข้างลำตัวและค้อมตัวเมื่อใกล้ถึงผู้ใหญ่
3. การเดินสวนผู้ใหญ่
ควรค้อมตัวเมื่อผ่านมาใกล้ ถ้าเป็นทางแคบ ๆ หรือ ตรงบันได ควรหยุดยืนตรงให้ผู้ใหญ่เดินผ่านไปก่อน
4. การยืนสนทนากับผู้ใหญ่
การยืนสนทนากับผู้ใหญ่ ให้ยืนตรง เท้าชิด ค้อมตัวเล็กน้อย มือประสานกัน อยู่ระดับเอว ไม่ก่อความรำคาญหรือเกะกะกีดขวางผู้อื่น ไม่ควรยืนชิดหรือห่างผู้ใหญ่จนเกินไป
5. การับของจากผู้ใหญ่ขณะผู้ใหญ่ยืน หญิง ยืนตรง ถอยเท้าใดเท้าหนึ่งไปข้างหลัง ย่อตัวไหว้ตามอาวุโสของผู้ส่งของให้ แล้วก้าวเท้าขวาไปข้างหน้าพร้อมกับย่อตัวยื่นมือขวารับของ
6. การรู้จักควบคุมอิริยาบถ ถือเป็นคุณสมบัติที่ดี เช่น เมื่อเราได้ยินเสียงเพลงก็ไม่ควรเขย่าตัว กระดิกเท้า หรือเคาะจังหวะโดยไม่เลือกสถานที่ ซึ่งการกระทำดังกล่าวนี้ ถือว่าเป็นอาการของคนที่ไม่ควบคุมอิริยาบถและไม่เหมาะสมกับกาลเทศะ
7. พูดจาไพเราะ ไม่แย่งกันพูด พูดด้วยคำสุภาพไม่ยาบคาย พูดด้วยน้ำเสียงที่นุมนวล ไม่พูดแทรกจังหวะผู้อื่น พูดด้วยหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส ใช้ความดังของเสียงให้พอเหมาะ ไม่เสียงเบาหรือดังเกินไป ไม่พูดนินทาว่าร้ายผู้อื่น เปิดโอกาสให้ผู้ฟังซักถามหรือแสดงความคิดเห็น
สุดท้าย ถ้าเราต้องย้อนอดีตไปไกล จากพ่อ แม่ ครอบครัวมา อาจจะสติแตกกว่าเกศสุรางค์ก็ได้ คงร้องไห้ไป 3วัน 7 วัน เผลอๆ ถูกจับขังเป็นคนบ้า หรือไม่ก็โดนหวายเป็นทุกวัน อย่างไปตลาด เราก็คงคุมอารมณ์ไม่ได้ มันตื่นเต้น พูดจาก็คงจะเสียงดัง หัวเราะเสียงดัง วัดสมัยก่อนเป็นทองทั้งหมด คงจะสวยตื่นตา
ปล. หลายท่านคงจะบอกว่าเป็นมารยาทขั้นพื้นฐานที่ต้องรู้ และนำมาใช้ในสังคม แต่ในความจริงน้อยมากที่จะทำได้ทุกระเบียบนิ้ว แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีคนปฏิบัติ จริงๆ มารยาทข้างบน ถูกสอนมาในบทเรียน ทุกอย่าง แต่ไม่รู้สมัยนี้ ในบทเรียนยังมีการสอนอยู่ไหม
ขอแก้ตัว แทน แม่การะเกด (เกศสุรางค์) หน่อยเถอะ เรื่องมารยาท
อาทิ เช่น (เลือกมาเฉพาะที่แม่การะเกด โดนคุณหญิงจำปาดุ)
1. การเดินผ่านผู้ใหญ่ขณะผู้ใหญ่นั่งเก้าอี้
ทั้งชายและหญิงให้เดินผ่านในลักษณะสำรวม ปล่อยมือไว้ข้างลำตัว ค้อมตัวพร้อมกับย่อเข่าเมื่อใกล้ถึงผู้ใหญ่นั่งเก้าอี้อยู่ แต่ถ้าเป็นในบ้านอาจจะใช้วิธีเดินเข่าก็ได้
2. การเดินผ่านผู้ใหญ่ขณะผู้ใหญ่ยืน ทั้งชายและหญิงให้เดินผ่านในลักษณะสำรวม ปล่อยมือไว้ข้างลำตัวและค้อมตัวเมื่อใกล้ถึงผู้ใหญ่
3. การเดินสวนผู้ใหญ่
ควรค้อมตัวเมื่อผ่านมาใกล้ ถ้าเป็นทางแคบ ๆ หรือ ตรงบันได ควรหยุดยืนตรงให้ผู้ใหญ่เดินผ่านไปก่อน
4. การยืนสนทนากับผู้ใหญ่
การยืนสนทนากับผู้ใหญ่ ให้ยืนตรง เท้าชิด ค้อมตัวเล็กน้อย มือประสานกัน อยู่ระดับเอว ไม่ก่อความรำคาญหรือเกะกะกีดขวางผู้อื่น ไม่ควรยืนชิดหรือห่างผู้ใหญ่จนเกินไป
5. การับของจากผู้ใหญ่ขณะผู้ใหญ่ยืน หญิง ยืนตรง ถอยเท้าใดเท้าหนึ่งไปข้างหลัง ย่อตัวไหว้ตามอาวุโสของผู้ส่งของให้ แล้วก้าวเท้าขวาไปข้างหน้าพร้อมกับย่อตัวยื่นมือขวารับของ
6. การรู้จักควบคุมอิริยาบถ ถือเป็นคุณสมบัติที่ดี เช่น เมื่อเราได้ยินเสียงเพลงก็ไม่ควรเขย่าตัว กระดิกเท้า หรือเคาะจังหวะโดยไม่เลือกสถานที่ ซึ่งการกระทำดังกล่าวนี้ ถือว่าเป็นอาการของคนที่ไม่ควบคุมอิริยาบถและไม่เหมาะสมกับกาลเทศะ
7. พูดจาไพเราะ ไม่แย่งกันพูด พูดด้วยคำสุภาพไม่ยาบคาย พูดด้วยน้ำเสียงที่นุมนวล ไม่พูดแทรกจังหวะผู้อื่น พูดด้วยหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส ใช้ความดังของเสียงให้พอเหมาะ ไม่เสียงเบาหรือดังเกินไป ไม่พูดนินทาว่าร้ายผู้อื่น เปิดโอกาสให้ผู้ฟังซักถามหรือแสดงความคิดเห็น
สุดท้าย ถ้าเราต้องย้อนอดีตไปไกล จากพ่อ แม่ ครอบครัวมา อาจจะสติแตกกว่าเกศสุรางค์ก็ได้ คงร้องไห้ไป 3วัน 7 วัน เผลอๆ ถูกจับขังเป็นคนบ้า หรือไม่ก็โดนหวายเป็นทุกวัน อย่างไปตลาด เราก็คงคุมอารมณ์ไม่ได้ มันตื่นเต้น พูดจาก็คงจะเสียงดัง หัวเราะเสียงดัง วัดสมัยก่อนเป็นทองทั้งหมด คงจะสวยตื่นตา
ปล. หลายท่านคงจะบอกว่าเป็นมารยาทขั้นพื้นฐานที่ต้องรู้ และนำมาใช้ในสังคม แต่ในความจริงน้อยมากที่จะทำได้ทุกระเบียบนิ้ว แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีคนปฏิบัติ จริงๆ มารยาทข้างบน ถูกสอนมาในบทเรียน ทุกอย่าง แต่ไม่รู้สมัยนี้ ในบทเรียนยังมีการสอนอยู่ไหม