เหมือนฤาษีในมหาภารตะยุทธ เห็นสตรีก็เกิดกำหนัด และชวนไปสันถวะกันเลย แต่ก็ยังเป็นฤาษีมีตบะอยู่ได้ แต่ฤาษีบางตนเพียงเห็นสตรีก็ตบะแตก หมดฤทธิ์เดช

ตำนานโบราณเหล่านี้เป็นนิทาน แต่งขึ้นโดยไร้เหตุผลใดๆ คือจริงๆก็มีเหตุผลแบบของคนแต่ง แต่มันขัดแย้งกับธีมของเรื่อง ที่แบ่งแยกเทวดากับอสูร ขาวกับดำ ดีกับเลว แต่งไปแต่งมานึกสนุกทางไหนก็เล่าไปทางนั้น

หาสาระอะไรไม่ได้ แต่ก็เชื่อกันจนเป็นรากฐานของศาสนาพราหมณ์ ซึ่งเมื่อพระพุทธเจ้าทรงเทศนาสั่งสอน ก็ได้ชี้ให้เห็นถึงความไม่มีเหตุผลเหล่านี้ เช่นเชื่อกันว่าน้ำในแม่น้ำคงคาเป็นน้ำศักดิ์สิทธิ์ ใครได้อาบกินก็จะได้ขึ้นสวรรค์ พระพุทธองค์ก็ทรงถามว่า ถ้าเป็นเช่นนั้น เต่า ปู ปลา ในแม่น้ำคงคา ก็คงได้ขึ้นสวรรค์กันทั้งหมดใช่หรือไม่