เรากับเพื่อนของเราสนิทกันมาก มีอะไรเล่าให้ฟังกันตลอด ตอนปิดเทอมที่ผ่านมาเราคุยกันตลอดเวลา เขาโทรมาหาเราก่อนเสมอเราไม่กล้าที่จะโทรไปก่อนเลย ถ้าเราไม่รับสายเขาก็จะงอน โทรมาแต่ละครั้งก็คุยกัน1-2ชม. คุยไปเรื่อยๆ ทุกอย่างมันเหมือนเริ่มจากความเหงา พอเปิดเทอมมาเราสองคนก็ยิ่งสนิทกันมากขึ้นไปไหนมาไหนด้วยกัน ตอนเช้าเขาจะมารับเราที่หน้าหอแล้วไปกินข้าวเช้าก่อนขึ้นเรียนด้วยกัน โทรหากันบ้าง คอลหากันบ้าง ทุกอย่างมันดูไปได้ดี แต่มันยิ่งทำให้เราไม่เข้าใจในการกระทำของเขา เราพยายามไม่เรียกร้องไม่ไม่แสดงออกว่ารู้สึกยังไง จนวันหนึ่งเราทะเลาะกันเธอบอกกะเราว่า อย่าคิดนะว่าไม่รู้ว่าคิดยังไงกับกู ตอนนั้นโลกมันตื้อมาก ทำไรไม่ถูกได้แต่บอกไปว่ารุ้สึกดีนะแต่รุ้ว่าเป็นไปไม่ได้ หลังจากนั้นเราก็กลับมาสนิทกันเหมือนเดิม เรียกได้ว่าสนิทกันมากกว่าเดิม เธอทำเหมือนหึงเราเวลาพุดถึงเพื่อนผู้ชายคนอื่น เวลาไปไหนมาไหนถ้าชวนเราแล้วเราไม่ไปก็จะงอน  มันทำให้เรารุ้สึกเป้นคนพิเศษ ยิ่งสนิทกันมากแค่ไหนเราก็ยิ่งไม่เข้าใจในสถานะตอนนี้ ในเมื่อคุณก็รู้แล้วว่าเรารู้สึกยังไงแต่ทำไมมันไม่ชัดเจนเลย เราควรถามทำยังไงดีคะ