ปัญหาจากการเข้าสังคมไม่เก่ง ไม่ค่อยพูด กลัวเป็นโรคซึมเศร้า ควรทำยังไงดี


นี่เป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรกของฉันเลยไม่รู้ว่าจะเขียนยังไง แต่เพราะรู้สึกอึดอัดและไม่สบายใจมากๆค่ะ
         ฉันมีเพื่อนสนิท เธอเป็นคนที่เข้าสังคมเก่ง และเป็นคนที่เข้ามาคุยกับเราก่อนทำให้ฉันสนิทกับเธอจนถึงทุกวันนี้แต่ปัญหาเดิมๆของฉันก็มีอยู่ดี ฉันกลัวและมักจะเป็นฝ่ายรอและให้เธอเข้าหาก่อนทุกครั้ง เพราะรู้สึกอึดอัดและไม่รู้ว่าควรจะเริ่มบทสนทนายังไงดี ด้วยความที่เธอเข้าสังคมเก่งเลยทำให้มีเพื่อนเยอะ ฉันที่เป็นคนเข้าสังคมไม่เก่ง เลยทำให้รู้สึกอึดอัด กระอักกระอ่วน และหายใจไม่ค่อยออกเวลาที่อยู่ท่ามกลางคนเหล่านั้น แต่ฉันกลับรุ้สึกสบายใจที่จะคุยกันเป็นกลุ่มเล็กๆ4-5คน หรือแค่สองคน. ฉันเลยกลัวว่าคนจะมองฉันยังไงหรือเป็นการดึงเธอออกมาจากสังคมมากเกินไปหรือเปล่า ฉันเลยมักจะคิดกับตัวเองแบบนี้ทุกครั้งและตัดสินใจหลายครั้งว่าควรจะปล่อยเธอไปกับกลุ่มเพื่อนกลุ่มอื่นบ้างไม่ใช่ทำตัวติดเธอแบบนี้ ฉันเคยตัดสินใจไปคนเดียวและให้เธอไปกับคนอื่นๆ ฉันรู้สึกสบายใจที่อยุ่คนเดียวแต่เมื่อต้องกลับมาคุยกันฉันกลับรุ้สึกผิดเองจนไม่รู้ว่าจะต้องทำตัวยังไงหรือเธอจะรู้สึกยังไงที่ฉันมีพฤติกรรมแบบนี้  ฉันกลัวที่จะเสียเพื่อนไป. แต่ก็รู้สึกผิดจนบางครั้งไม่กล้าดข้าหาเธอเลยถึงแม้เธอจะยังทำตัวปกติ
        ฉันเคยปรึกษาเธอเรื่องงที่อึดอัดและรู้สึกไม่สบายใจทุกครั้งที่เปิดเทอมหรือมาโรงเรียนแล้วชอบเงียบ เพราะฉันไม่รู้จะพูดอะไรหรือเริ่มบทสนทนายังไง เธอบอกว่าก็ให้พูดปกติไม่ต้องคิดมาก. มันน่าตลกดีที่ใครๆก็คิดได้แต่สำหรับฉันมันยากมาก 
         และฉันเคยปรึกษาเธอเรื่องการเข้าสังคมว่าควรทำยังไงดี หรือปฏิบัตตัวยังไง เธอตอบว่า บางทีฉันก็ไม่ควรมีเพื่อนเลย ฉันเก็บเอาคำพูดของเธอมาคิดตลอดและสงสัยว่าทำไม
             ฉันควรจะแก้นิสัยนี้ยังไงดี หรือฉันควรไปปรึกษาจิตแพทย์ เรื่องแบบนี้ฉันเคยเล่าให้แม่ฟังแล้วแม่บอกไม่ต้องคิดมากก็ไปโรงเรียนทำตัวตามปกติแต่ฉันก็ทำมันไม่ได้อยู่ดี และเลิกปรึกษาท่านไปและได้แต่คิดคนเดียว 
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
แปลกใจไม่น้อย ทำไมเด็กในทุกวันนี้ ถึงคิดมากขนาดนี้ จริง ๆ แล้ว น้อง จขกท ไม่ได้มีปัญหาเลยนะคะ น้องรู้ความชอบของตนเอง นี้คือสิ่งที่สำคัญที่สุด ทำตัวให้เป็นธรรมชาติ เป็นมิตรกับทุกคน ด้วยการมีรอยยิ้มบนใบหน้า และท่าทีที่พร้อมจะหยินยื่นความร่วมมือและหรือความช่วยเหลือกลุ่มเพื่อนและเพื่อนทุกคนเสมอ โดยไม่ต้องสนิทกับทุกคนก็ได้

ไม่ต้องรู้สึกผิด ไม่ต้องกลัวเสียเพื่อน ความรู้สึกเหล่านี้ บั่นทอนเวลาและสุขภาพจิต ทุกอย่างและทุกคนเป็นอย่างที่เป็น ไม่คิดมาก ทำใจให้ร่าเริงแจ่มใส เก็บเอาสุขภาพจิตแข็งแรงและสมองปลอดโปร่งไว้เพื่อเรียนหนังสือให้เก่ง และทำกิจกรรมที่ชอบและสร้างสรรค์ดีกว่า และโดยไม่ทันคิด ผลของสิ่งเหล่านี้เอง ที่จะทำให้ จขกท มีเพื่อนที่อยากเข้ามาคุยมาเล่นมากขึ้น มอบรัก
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่