ขอเริ่มเล่าเลยนะค่ะ คือเรามีลูกพี่ลูกน้องกันเปิดร้านขายขนมขนาดกลาง มีสิ้นค้าประมาณ 4-5ร้อยรายการ มีทั้งผลิตเองและรับมาแบบสำเร็จรูปก่อนน่านี้เราทำงานที่อื่นค่ะ ช่วงวันหยุดหรือหลังเลิกงานก็มีโอกาสหน้ามาช่วยบ้าง อยู่บ่อยๆ พี่เค้าก็ซื้อโน่นซื้อนี่ให้กิน แต่เราอะมาช่วยไม่ได้กะว่าจะมาเอาค่าตอบแทนหรือจะมาได้ตลอดทุกครั้งที่เค้าอยากให้มา จนกระทั้งเราออกงาน พี่เค้าก็ชวนเรามาทำงาน ความสัมพันธ์คือ เหมือนเป็นพี่สาวคนนึงก็ว่าได้ สนิทกันมาตั้งแต่เด็ก เค้าก็ซื้อขนมให้กินบ่อย นานๆทีก็มีให้เงิน100-500บ้างเราสนิทกัน และก็ทะเลาะกันเรื่องไร้สาระตลอดเเต่เป็นการเถียฃกันแบบไม่จริงจังมากกว่า เราตัดสินใจมาขายของช่วยพี่ ในครั้งแรกค่าแรง 200 บาทซึ่งก็ถูกพอสมควร เพราะก็ทำงานทำความสะอาดร้านแพ็คของขาย และก็ขายของเราทำคนเดียวค่ะส่วนใหญ่ทำคนเดียวทั้งหมดพี่เราเค้าก็อาทิตย์นึงจะมานั่งร้านสัก4วัน ทำมาเรื่อยๆก็ทะเลาะกันเรื่อง ไม่เข้าใจกันบ้างความคิดเห็นต่างกันบ้าง บางทีงอลกันเค้าก้ไม่คุยกับเรา วันสองวันก็ดีกันค่ะ พอทำได้สัก6เดือนเราว่างานมันเริ่มเยอะขึ้นเรื่อยๆบางวันเราไม่มีเวลากันขางและค่าแรงก็น้อยค่ะ เราก็เลยอยากจะหางานอื่นดูเพราะเราก้อายุ25แล้วอยากจะมีรถยนต์อยากจะมีเงินเก็บบ้างพอเราบอกเค้าเค้าก้ไม่อยากให้ออกบอกว่าเค้าก้ไม่มีใครไว้ใจใครไม่ได้ รักเราเป้นห่วงเราและเค้าก็หายไป2วัน และก้มาบอกเราว่า ขึ้นเงินเดือนให้เป็น9500 แต่อนุโรมให้หยุดวันอาทิตย์ได้เหมือนเดิม ซึ่งเมื่อก่อนเค้าจะไม่ให้เราหยุดวันอาทิตย์ แต่เราขอเพราะวันหยุดนักขัตฤกษ์ก็ไม่ได้หยุดและก็ไม่ได้สองเเรง แต่เราเห็นว่าเค้าเป็นพี่ก้เลยไม่คิดอะไรมาก. พี่เราเริ่มหางานมาให้เราเพิ่มขึ้นเพิ่มเวลางานมากขึ้น จนเราเหนื่อยแบบแค่เวลากินข้าวก็ไม่มี พอทำอะไรไม่ถูกใจก็โมโหแบบกระแทกของเสียงดังใสไม่พุดด้วย บ่อยมากพอบอกตรงๆว่าทำแบบนี้ไม่ชอบนะก้ดีมาไม่ถึงเดือนก็เป้นอีก จนตอนนี้เราคิดว่ายังไงก็ต้องออกยิ่งอยู่ยิ่งเสียความรู้สึกเรา เดินไปตรฃไหนก็หมดกล้องตามตัวเราตลอด แต่ปากบอกไว้ใจเราและก็ไม่อยากให้เราไปทำที่อื่น. ขอความเห้นเพื่อนๆหน่อยค่ะว่าเราควรจะทำไงดี และถ้าออกเราจะให้เหตุผลว่าไง
ทำงานกับญาติตัวเอง ผิดใจกันบ่อยจนรู้สึกไม่อยากทำ