ก่อนนำหมาเข้ามาในชีวิต     โปรดจงคิดตรึกตรองดูให้รู้แน่
จากนี้ไปรับได้ไหมต้องดูแล         ไปจนแก่ ไปจนตาย ไปด้วยกัน
        เมื่อนำหมาเข้ามาในชีวิต      ยังต้องคิดตรึกตรองเผื่อจนเชื่อมั่น
ว่าหัวใจรับได้ไหมยามจากกัน        มันจะบั่นทอนหลอกหลอนเมื่อสูญเสีย
      หากจู่ๆ หมาเข้ามาในชีวิต      ไม่ทันคิดรับมือยังไงล่ะเนี่ย!
ตั้งสติ ค่อยๆ คิด ค่อยๆ เคลียร์      พอหายเพลียยยแล้ว ... อ่านต่อสองข้อแรก

                                                                       

                                                                             ไม่ว่าใครลองได้รักหมา             จะรู้ว่าถอนตัวไม่ขึ้น
                                                                     ยิ่งผูกพันตามวันและคืน                     แสนชื่นใจแค่ได้เห็นหน้า
                                                                             แตกต่างจากความรักหนุ่มสาว     ไม่ยืนยาวเพราะเสน่หา
                                                                     อาจไหวหวั่นตามกาลเวลา                  ต่างกับหมา รักแล้ว ... รักเลย

     เพราะ หมา คือ ของขวัญของชีวิต    
จิตผูกติดแม้ความตายไม่อาจพราก
นานแค่ไหนจึงไม่อาจห้ามหัก               
ต้องได้รัก ... จักเข้าใจ ... จะได้รู้


                                                                  รักไหนที่ว่าแน่ยังแพ้หมา        แม้เวลาผันผ่านนานแค่ไหน
                                                         เจ้าของจะหน้าตา ฐานะใด              หมาก็ไม่เปลี่ยนไปยังภักดี
                                                                  จะฝนตกดึกดื่นตื่นรอรับ         พอรู้กลับบ้านปลอดภัยร้องอึงมี่
                                                         ยกเว้นป่วยหนักปางตายเสียงไม่มี     ได้เต็มที่เฮือกสุดท้าย ... ไว้บอกลา

                       เลี้ยงหมาตัวหนึ่ง      คือ ภาระหนักอึ้งใหญ่หลวง
             คือ ใจทั้งดวง                  คือ บ่วง ห่วงหาตลอดไป
             คือ ความรักแท้             จนแก่ จนชีวิตหาไม่
             คือ ความจริงใจ             หาไม่ได้ในคนด้วยกัน
             คือ ทุกข์ใหญ่หลวง       ยามลับล่วงดวงใจสะบั้น
             แรกพรากจากกัน             แต่ละวันผ่านพ้น ... แสนทนทุกข์


                                                            หมาจะรู้บ้างไหม         
                                                     คนรู้สึกอย่างไรกับหมา
                                                     คิดถึงทุกเวลา
                                                     รักนัก รักหนา ปานดวงใจ
                                                                                                 ยิ่งเวลาเจ็บป่วย    เหมือนเจ็บด้วยกินไม่ค่อยได้
                                                                                        นอนกระวนกระวาย        เมื่อไหร่หายใจคอไม่ดี

                                                        สุดท้ายต้องจากกัน       
                                               ช่างแสนสั้นเรื่องจริงหรือนี่
                                               เวลาไม่ปราณี                  
                                               คนตรงนี้ไม่ทันตั้งตัว
                                                        หมาคงไปเกิดใหม่       
                                              ส่วนคนยังร้องไห้ ... เวียนหัว
                                             โลกหม่นหมองมืดมัว           
                                             หัวใจสลายไม่อาจหวนคืน

    [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้  คิดถึงน้องอย่างสุดซึ้งจึงต้องเขียน
ยังวนเวียนความรู้สึกไม่เลือนหาย
ร้อยล้านพันตัวอักษรหากบรรยาย
ไม่เท่าใจที่รู้สึก ล้ำลึก  ผูกพัน