คือ ผมเข้าใจอยู่ว่าคนเราควรเป็นตัวของตัวเอง แต่บางทีการเป็นตัวเองตัวเองบางเรื่องมันก็ไม่ใช่ ในเมื่อเราตกลงคบกันแล้วก็น่าจะปรับตัวเข้าหากันคนละครึ่งทาง อันไหนที่เป็นข้อเสียก็มาคุยกัน แก้กันไป ไม่ใช่ว่าฉันเป็นแบบนี้เธอต้องยอมรับในตัวของฉัน รับได้ก็คบต่อ รับไม่ได้ก็เลิกกันไป ผมคิดว่ามันเห็นแก่ตัวไปนะครับคนที่คิดแบบนี้ คุณเอาแต่ตัวเอง จะให้เขายอมรับในตัวเอง แต่คุณกลับไม่ยอมรับในตัวของเขา ผมเคยยอมผู้หญิงคนหนึ่ง ยอมเปลี่ยนตัวเองถึงแม้ว่าเขาจะไม่เปลี่ยนตัวเองเลย แต่สุดท้ายผมก็คิดได้ว่าไม่ควรมาเสียเวลากับคนแบบนี้ หากคุณเคยทำอะไรก็ตามอยู่ฝ่ายเดียว พยายามทำอยู่ฝ่ายเดียว คุณจะเข้าใจผมนะ เพราะสุดท้ายมันเป็นการฝืนตัวเองที่จะต้องยอมรับในจุดที่เป็นตัวของเขา ผมอดอัด แค่อยากระบายออกมา