เมื่อก่อนเราปกติมากค่ะ พูดรู้เรื่องมาตลอด พิมพ์งาน เขียนเรียงความ เขียนนิยายใช้ประโยคปกติ ทุกอย่างปกติ แต่หลังๆมานี้ ช่วงม.6 กำลังขึ้นปี1 เรารู้สึกว่าตัวเองพูดไม่รู้เรื่อง เพื่อนก็บอกค่ะ เขียนเรียงความ หรือตอบแชทคนอื่นก็ไม่ค่อยรู้เรื่อง เรียงประโยคผิดหมดเลย ตอนพูดก็พูดสลับคำ พูดงงๆ คำบางคำก็ขาดหายไป เราเองยังไม่เข้าใจที่เราพูด ต้องตั้งสติตั้งสมาธิดีๆก่อนค่อยพูด อีกอย่างตอนนี้เราพูดเร็วมากค่ะ เมื่อก่อนไม่เคยเป็นแบบนี้ เรารุ้สึกว่าเราพูดไม่ทันกับที่สมองเราสั่งการ สมองเราคิดไปถึงดวงจันทร์ แต่ปากเรายังอยู่โลกอยู่เลยค่ะ มันไม่ทันกัน แถมเรื่องการเรียนก็ดรอปลง เรารู้สึกเรียนไม่รู้เรื่อง ไม่เข้าใจสิ่งที่กำลังเรียน ชอบจินตนาการภาพไปตามเรื่องที่เรียน สุดท้ายรู้ตัวอีกทีเค้าไปกันไกล สมองเรายังอยู่ที่เรื่องเดิม จนเรารู้สึกว่าเราโง่มากๆๆ (แต่กับวิชาคำนวณเราอยุ่ในขั้นที่เรียกว่าดีมากค่ะ) แต่วิชาที่เน้นท่องจำเราไม่ไหวค่ะ เมื่อก่อนความจำเราดี คิดอะไรไว ตอนนี้คือหนืดมาก เรากำลังป่วยเป็นโรคสมาธิสั้น หรือเราแค่โง่ขึ้นคะ ถ้าป่วยจะมีทางรักษาไหม เราอยากกลับมาปกติค่ะ