สวัสดีค่ะเพื่อนๆ เราเป็นเพื่อนของเจ้าของบัญชีผู้ใช้อันนี้และเพื่อนขอร้องให้มาตั้งกระทู้ค่ะ โดยให้คัดลอกข้อความจากใน Facebook มาลงในนี้ โดยมีความว่า...
การเกิดในครอบครัวที่อบอุ่น มีพี่น้องและคนในครอบครัวที่รักกันดี และมีงานทำถือว่าเป็นบุญสูงสุด ชาติที่แล้วเราคงทำกรรมหนักมากแน่ๆ แม้แต่พ่อแม่ยังไม่รักเรา/ไม่สนใจไยดีเราเลย ไม่เคยคิดจะโทรถาม แถมยังมีอีโรคจิตเป็นพี่น้องอีก (แม้ในทางพฤตินัย เราจะตัดขาดความเป็นพี่น้องกับมันเป็นเวลา 15 ปีแล้วก็ตาม ตั้งแต่ที่มันผลักเราใส่มุ้งลวด จนมาถึงที่มันใช้กำปั้นทุบหัวและทำโน้ตบุ๊คของเราพัง จนเราทนไม่ไหว ต้องออกมาตายดาบหน้า และคิดอยากจะฆ่าตัวตายในเร็ววัน) แถมยังว่างงาน (กำลังหางานทำ หางานทำในมือถือ/รอสมัครสอบ ก.พ.เพื่อสอบเข้าราชการในเดือนหน้า) ให้ บางทีการเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน (เกิดเป็นแมว) อาจจะดีกว่าการเกิดเป็นมนุษย์ ชีวิตที่บัดซบกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว แย่ยิ่งกว่าเป็นเด็กกำพร้าที่ถูกพ่อแม่ทอดทิ้งอีก
นอกจากนั้นยังชงตั้งแต่ต้นปี และยิ่งมาเจอเรื่องแย่ๆ ในวันตรุษจีน(เมื่อวาน) โรคจิตคนนึงที่บ้านมันทำร้ายร่างกายด้วยการทุบหัวยังไม่พอ ยังทำโน้ตบุ๊คพังอีก ต้องเสียเงิน โทร 191 ถึง 2-3 รอบเพื่อแจ้งเหตุ รอบแรก แจ้งเหตุลงบันทึกประจำวัน ณ สน.บางคอแหลม ที่มันทำร้ายร่างกายด้วยการทุบหัว (ตอนนี้ปวดหัวจนอยากจะอาเจียน ตอนเช้าพอบอกให้พาไปหาหมอ กลับมาบอกอีกว่า "ให้กินยาไทลินนอลเอา" แถมยังไม่มียามาให้อีก อืม!!! ตลกดี 😒😒😒) รอบที่สอง หลังจากแจ้งเหตุที่มันทำร้ายร่างกายด้วยการทุบหัว กลับมาพบว่ามันทำโน้ตบุ๊คพัง อันนี้ยอมความไม่ได้ กว่าจะเก็บเงินซื้อมาได้ ไม่ใช่ง่ายๆ ต้องให้มันจ่าย 60,000 บาท บอกตรงๆ ว่า... ชีวิตตอนนี้แย่มากเลย ความรู้สึกตอนนี้ โคตรอยากตายสุดๆ อยากฆ่าตัวตายแบบให้ทรมานน้อยที่สุด ยังหาที่ตายไม่ได้ คิดวิธีไม่ออก ขนาดเพลง "ก้อนหินก้อนนั้น" ยังเอาไม่อยู่เลย คิดดู... เหนื่อยล้ากับชีวิตมาก
จะอยู่ต่อไปทำไม ขนาดพ่อแม่ยังไม่รักเราเลย ขนาดออกไปอยู่ที่อื่น เป็นคนเร่ร่อน (เก็บของทุกชิ้นออกมาแล้ว และไม่ไปเหยียบบ้านหลังนั้นอีกจนกว่าโรคจิตมันจะตาย) ยังไม่สนใจไยดีอะไรเราเลย รักแต่โรคจิตนั่น!!! (พิมพ์ไปร้องไห้ไป)
เราควรทำยังไงดีคะ? อยากช่วยเพื่อนจริงๆ เพื่อนจะทนไม่ไหวแล้วค่ะ และถ้าเพื่อนรู้สึกดีขึ้น เพื่อนจะเข้ามาตอบเองค่ะ
ปล. เพื่อนฝากให้มาตั้งกระทู้ค่ะ
ปรึกษาปัญหาชีวิตค่ะ
การเกิดในครอบครัวที่อบอุ่น มีพี่น้องและคนในครอบครัวที่รักกันดี และมีงานทำถือว่าเป็นบุญสูงสุด ชาติที่แล้วเราคงทำกรรมหนักมากแน่ๆ แม้แต่พ่อแม่ยังไม่รักเรา/ไม่สนใจไยดีเราเลย ไม่เคยคิดจะโทรถาม แถมยังมีอีโรคจิตเป็นพี่น้องอีก (แม้ในทางพฤตินัย เราจะตัดขาดความเป็นพี่น้องกับมันเป็นเวลา 15 ปีแล้วก็ตาม ตั้งแต่ที่มันผลักเราใส่มุ้งลวด จนมาถึงที่มันใช้กำปั้นทุบหัวและทำโน้ตบุ๊คของเราพัง จนเราทนไม่ไหว ต้องออกมาตายดาบหน้า และคิดอยากจะฆ่าตัวตายในเร็ววัน) แถมยังว่างงาน (กำลังหางานทำ หางานทำในมือถือ/รอสมัครสอบ ก.พ.เพื่อสอบเข้าราชการในเดือนหน้า) ให้ บางทีการเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน (เกิดเป็นแมว) อาจจะดีกว่าการเกิดเป็นมนุษย์ ชีวิตที่บัดซบกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว แย่ยิ่งกว่าเป็นเด็กกำพร้าที่ถูกพ่อแม่ทอดทิ้งอีก
นอกจากนั้นยังชงตั้งแต่ต้นปี และยิ่งมาเจอเรื่องแย่ๆ ในวันตรุษจีน(เมื่อวาน) โรคจิตคนนึงที่บ้านมันทำร้ายร่างกายด้วยการทุบหัวยังไม่พอ ยังทำโน้ตบุ๊คพังอีก ต้องเสียเงิน โทร 191 ถึง 2-3 รอบเพื่อแจ้งเหตุ รอบแรก แจ้งเหตุลงบันทึกประจำวัน ณ สน.บางคอแหลม ที่มันทำร้ายร่างกายด้วยการทุบหัว (ตอนนี้ปวดหัวจนอยากจะอาเจียน ตอนเช้าพอบอกให้พาไปหาหมอ กลับมาบอกอีกว่า "ให้กินยาไทลินนอลเอา" แถมยังไม่มียามาให้อีก อืม!!! ตลกดี 😒😒😒) รอบที่สอง หลังจากแจ้งเหตุที่มันทำร้ายร่างกายด้วยการทุบหัว กลับมาพบว่ามันทำโน้ตบุ๊คพัง อันนี้ยอมความไม่ได้ กว่าจะเก็บเงินซื้อมาได้ ไม่ใช่ง่ายๆ ต้องให้มันจ่าย 60,000 บาท บอกตรงๆ ว่า... ชีวิตตอนนี้แย่มากเลย ความรู้สึกตอนนี้ โคตรอยากตายสุดๆ อยากฆ่าตัวตายแบบให้ทรมานน้อยที่สุด ยังหาที่ตายไม่ได้ คิดวิธีไม่ออก ขนาดเพลง "ก้อนหินก้อนนั้น" ยังเอาไม่อยู่เลย คิดดู... เหนื่อยล้ากับชีวิตมาก
เราควรทำยังไงดีคะ? อยากช่วยเพื่อนจริงๆ เพื่อนจะทนไม่ไหวแล้วค่ะ และถ้าเพื่อนรู้สึกดีขึ้น เพื่อนจะเข้ามาตอบเองค่ะ
ปล. เพื่อนฝากให้มาตั้งกระทู้ค่ะ