มีปัญหากับกับอาจารย์ที่มหาลัยจนให้ F จนเป็นบ้า และอยากฆ่าตัวตายทำไงดีคะ

กระทู้คำถาม

สุขภาพจิต โรคซึมเศร้า ปัญหาชีวิต ปัญหาวัยรุ่น ชีวิตวัยรุ่น

ตอนนี้ได้ตัดสินใจลาออกไปแล้ว แต่ก็อยากจะเขียนเพราะมันเป็นแผลเป็นที่เรียกว่า เป็นแผลฉกรรจ์ที่เรียกว่า ทำร้ายตัวเองก็ไม่หาย อยากฆ่าตัวตายก็ไม่หายเลยค่ะ

เรื่องมีอยู่ว่า เราได้เรียนที่มหาวิทยาลัยหนึ่ง เป็นม.รัฐบาล ม.เปิด ที่ค่าใช้จ่ายไม่แพงมาก เพราะต้องการที่จะหาเงินไปผ่อนบ้านที่กำลังโดนยึด (ล่าสุดคือโดนยึดไปแล้วและทุบทิ้งเรียบร้อยแล้ว ไม่มีบ้านที่อยู่แล้วมีความสุขแล้ว) ซึ่งเรียนไปได้แค่ 3 เทอมก็ขอลาออกไปเพราะคำพูดของอาจารย์คือ เหยียดเรามาก ทั้งเหยียดว่าอีเอ๋อ อีดำ แถมเพื่อนในคลาสก็พากันเยาะเย้ยเราอย่างกับไม่ใช่คน เป็นแค่ตัวตลก จนเราระเบิดอารมณ์ใส่เพราะทนคำบูลลี่ไม่ไหวเลยออกจากห้อง เพื่อให้อารมณ์้เย็นลงก่อน แต่สุดท้ายก็ไปเรียนต่อคลาสสุดท้าย อาจารย์กลับบอกว่า " ให้หมดสิทธิ์สอบทุกวิชาที่ลงในเทอมนี้ และให้ F ไปด้วย เพราะคุณไประเบิดอารมณ์ใส่ในคลาส ต่อให้คุณคะแนนสอบผ่านเท่าไหร่ ผมก็จะให้คุณ F ตลอดไป " ทำให้เราตัดสินใจไปแจ้งที่มหาลัยไป แต่ผลตอบรับคือเหมือนเราไปให้อาจารย์ไปเยาะเย้ยเพิ่มขึ้นไปอีก จนสุดท้ายคิดสั้นฆ่าตัวตายในห้องน้ำของมหาลัย ซึ่งทางครอบครัวก็ทราบเรื่องเลยคุยกับทางมหาลัย ซึ่งทางมหาวิทยาลัยก็บอกว่า " นักศึกษามีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม ทางมหาวิทยาลัยจำเป็นต้องเชิญให้เราเซนต์ใบลาออก เพราะทำชื่อเสียงมหาลัยเสีย " เราก็ยอมเซนต์เอกสารไปเพราะก็ทนไปก็ไม่ไหวอยู่แล้ว แค่สังคมการรับน้องที่มหาลัยก็เล่นกันแรง เอาเป็นเอาตาย เล่นซาดิสม์มาก ซึ่งเราก็พยายามปรับตัวแล้วก็ไม่ชอบจริง ๆ

หลังจากที่ได้เซนต์ใบลาออกไปแล้ว เราได้ตัดสินใจไปพบแพทย์เพื่อไปรักษาอาการทางจิตที่เป็นภาพหลอนตลอดเวลา นอนไม่หลับชนิดที่อยู่ยันโต้รุ่ง 7 โมง 8 โมงก็ยังนอนไม่หลับ พอง่วงนอนแล้วฝันร้ายก็มาหลอกหลอนแทบรายครั้งเลย ตื่นมาคือเหงื่อแตกมาก มีอาการคล้ายคนโรคจิต ชอบอยู่คนเดียว เสพติดการช่วยตัวเองมาก เพราะทำแล้วมีความสุข เสพติดความเจ็บปวดมาก เพราะทำแล้วผ่อนคลาย จนเหมือนเป็นคนโรคจิต ซึ่งยอมรับค่ะว่ายิ่งทำยิ่งถลำลึก แต่ก็ไม่เคยไปกินเหล้า เบียร์ สูบบุหรี่เลยค่ะ ชีวิตพังยับแบบว่าเคยขอให้หมอเบิกยานอนหลับเยอะ ๆ เพื่อให้นอนหลับได้ดีขึ้น แต่อาการก็แย่ลง ๆ เหมือนคนบ้าเลยค่ะ เพราะการเรียนพัง บ้านก็โดนยึด เพื่อนก็หนีหาย อยากตายก็อยาก แต่มีหลายสิ่งที่ทำให้เราต้องอยู่ต่อไป แต่ยิ่งอยู่ก็ยิ่งทรมานจริง ๆ ค่ะ

แก้ไขข้อความเมื่อ

ถูกใจให้พอยต์

สมาชิกหมายเลข 7308414

Two ways ขำกลิ้ง, สมาชิกหมายเลข 5752000 ขำกลิ้ง, สมาชิกหมายเลข 879730 สยอง, สมาชิกหมายเลข 3899723 ซึ้ง, SADANE19 ซึ้ง, อยู่บ้านเลี้ยงปลาดีกว่า ถูกใจ, Barbie Joo ซึ้ง, RoadRider ทึ่ง, สมาชิกหมายเลข 6964071 ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 1317894 ซึ้ง

สุดยอดความคิดเห็น

ความคิดเห็นที่ 2

มีปัญหาทางจิตคุณควรพบแพทย์ ผมยังไม่เชื่อเรื่องที่เล่ามาทั้งหมดเพราะมหาวิทยาลัยเปิดในชั้นปีที่ 1 และ 2 แทบจะไม่ได้มีคลาสเรียนแบบไกล้ชิดกับอาจารย์ และคนที่เรียนมหาวิทยลัยเปิดจะมีความสัมพันธ์กันแบบหลวมๆ
แต่ไม่ว่าจริงหรือเท็จ จขกท ควรอยู่ในความดูแลของแพทย์