จากคำถามด้านบน คือเราอยากจะรู้ว่าคนในพันทิปมีความคิดเห็นแบบไหนกันบ้าง เราอาศัยอยู่กับครอบครัวเรา ก็ประมาณ เกือบ 10 คนได้ รวมแฟนเรา และพี่สะไภ้ มีหลานรวมด้วย มีวันนึง เราทะเลาะกับหลาน หลานนี้ก็อายุ 12-13 ปี ทะเลาะกันอย่างแรง เพราะเขาเป็นคนกระด้าง เราบอกเราสอนไม่ฟัง เป็นผญ. ด้วย คือคนในบ้านแทบทุกคนเขาจะไม่ค่อยกลัว แม้แต่พ่อแม่เองยังสอนไม่ได้ แต่คนในบ้าน คือปู่ย่ารู้ว่าหลานเป็นคนแบบไหนเขาเลยไม่พูดเพราะเขาก็เอาไม่อยู่เช่นกัน จนกระทั่ง เรามีปากมีเสียงกันอีกครั้งเรื่องงานบ้าน คือหลานคนนี้จะไม่ชอบล้างจาน แต่เราเห็นว่าเอาถ้วยที่กินไปไว้ เราเลยบอกให้ล้างเลยมันมีนิดเดียวเอง เขาที่ไปนั่งสักพักนึง แล้วเขาก็ลุกออก สบัดหน้าหนีใส่เรา แล้วทำกริยาไม่ดีใส่เรา เราเลยไม่พอใจ เลยไปบอกให้พ่อแม่เขาฟังว่าลูกเขาทำแบบนี้นะ มันไม่ดี เขาก็ได้แต่ฟังแต่เขาไม่สอนลูกเขา คือเรามีศักดิ์เป็นอา เขาก็ปล่อยปะละเลย จนทำให้ลูกเขาไม่กลัวใคร แบบว่ากูจะทำยังไง ก็ไม่มีใคว่า ประมาณนี้ จนทำให้คนที่บ้านรู้นิสัยหมดแล้ว เขาก็ปล่อย แล้วด้วยความที่เรารู้ว่าแม่เขาเข้าข้างลูก (พี่สะไภ้) เราเลยไม่พอใจ จึงทำให้ไม่ถูกกัน ไม่พูดคุยกันตั้งแต่นั้นมา เพราะเราเองก็อยากให้หลานมันรู้จักขอโทษคนอื่น.ขอโทษ ผู้ใหญ่ ให้เป็น แต่แม่เขา (พี่สะไภ้) หาว่าเราอคติกะหลาน แต่มันไม่ใช่. เรามีหลาน 2 คน คนนี้เป็นคนโต ส่วนคนเล็กอยู่ป. 2 ซึ่งนิสัยต่างกันมาก ส่วนมากหลานคนเล็กจะอยู่กับปู่กับย่า เลยถูกสอนมาว่าอันไหนดี อันไหนไม่ดีอย่าทำ ให้รู้จักคำว่า ขอโทษ ให้เป็น เขาเลยมีความอ่อนน้อมมากกว่าพี่เค้า เราก็ไม่ได้อะไรมากหรอกกับหลานอะ แต่เราไม่เข้าใจ พี่สะไภ้จะเอาชนะเราเพื่ออะไร เราเองพอได้ไม่พอใจขึ้นมา เราจะไม่คุย ไม่อยากออกไปเจอหน้า อยู่ใคร อยู่มัน เพราะเรารู้ว่าเขาจะเอาชนะเรา เราเลยพอ โอเค คุณไม่สอนลูกของคุณก็แล้วแต่นะ แต่คนในบ้านคือรู้แล้วแหละว่าสอนไม่ได้ เพราะพ่อแม่เขายังไม่ใส่ใจที่จะสอนเลย เราเลยพอ เราก็ทำงานบ้านเราไป แม่จะบอกเสมอว่า บ้านอย่าให้รกนะ เราก็อยากให้แม่ได้อยู่บ้านสะอาด เราก็กวาด ทุกวันแหละ พอตกเย็น พี่สะไภ้ เขาไม่ทำหรอกงานบ้านอะ เขาทำแต่กับข้าว แล้วเขาทำใส่เราโดยที่ทำกับข้าวเสร็จแล้วไม่เก็บเศษขยะ เศษอาหาร ไม่กวาดพร้อม คนในบ้านเขาก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรหรอกเรื่องนี้อะ นอกจากแม่เราและเราที่ดูแล เราก็เป็นคนที่ ไม่อยากเจอหน้าคนที่เราเริ่มไม่ชอบแระ เริ่มขลุกตัวอยู่แต่ในห้อง กินข้าวก้อกินทีหลังคนอื่น เวลาเขามีอะไรกินกัน เขาจะเรียกแต่คนอื่น เขาจะไม่เรียกเรา มีแต่แม่คนเดียวแหละที่เข้าใจเราว่าเราเป็นคนแบบไหน พอตกดึกเขาทำครัวไม่เก็บเราก็มาเก็บให้ช่วงดึก ช่วงที่คนนอนกันแล้ว จนมาวันนึงเราเริ่มจะอดทนไม่ไหว เราก็ทำใส่บ้าง จนพ่อเรามาว่าให้เรา เราก็ไม่เข้าใจคนในครอบครัวเรานะว่า ทำไมคนอื่นเขาก็ทำนั่นนี่ผิด ทำไมมาว่าให้แต่เรา ทำไมเขาไม่ว่าพี่สะไภ้บ้างเขาก็ทำใส่เรานะ คนที่บ้านรู้แหละว่านิสัยพี่สะไภ้เป็นแบบไหน คือเราไม่ชอบคนที่ต่อหน้าอย่างลับหลังอย่าง เราเป็นคนตรงๆ ไม่ชอบคือไม่ชอบ คนที่บ้านเขาไม่อยากมีเรื่อง เขาห่วงหลานเขา อันนี้เข้าใจ แต่ไม่เข้าใจที่ทำไมต้องมาลงที่เรา เวลาเขาทำไม่ถูก คนที่บ้านก็ไม่พูดไร เพราะกลัวผิดใจกัน เราเลยเป็นคนที่จากปกติจะออกห้อง กินนั่นนี่พร้อมกัน พ่อแม่ พี่น้อง จนทุกวันนี้ไม่อยากจะออกจากห้อง ไม่อยากจะเดินสวนกันกับพี่สะไภ้ เพราะเบื่อ เขาก็จะได้ใจ
มันเยอะขึ้นทุกวัน เก็บอารมณ์ เก็บความกดดัน เคยเห็นมั้ยคะ ว่าคนทำมี เป็น 10 แต่คนเก็บมีเพียงแค่คนเดียว ทุกวันนี้เหมือนโดนแกล้ง ชอบพูดส่อเสียด พอเราพูดบ้างก็หาว่าเราหาเรื่อง สร้างเรื่อง เรื่องนี้มันเป็นเรื่องที่ทะเลาะกันเรื่องหลานแค่คนเดียวจนทำให้กลายเป็นแบบนี้ พูดใส่กันไปพูดใส่กันมาทำใส่กัน เราก็มุดอยู่แต่ในห้อง ไม่อยากเจอหน้า ไม่อยากเดินผ่าน อยู่บ้านหลังเดียว อึดอัดมาก เหนื่อยเพราะปากคน คนในครอบครัวพูดไม่ได้ แล้วเราล่ะ มีแต่แม่คนเดียวที่รู้ว่าเราเป็นคนแบบไหน แม่ก็รู้ว่าพี่สะไภ้เป็นแบบไหน แม่ก็บอกแค่ ให้อดทน
เราตัดสินใจกับแฟนเราว่าเราจะออกไปเช่าห้องอยู่ แต่ยังไม่บอกใคร เราคิดว่าพ่อแม่เราคงไม่อยากให้เราไป แต่จะให้เราทำยังไง ที่บ้านไม่พูด มีเรื่องอะไรกันก็ไม่บอกไม่สอน มีแต่เราที่ทำผิด โดนว่า แต่ที่ ลูกสะไภ้ทำผิด ทำใส่บ้าง เขาก็ให้เงียบ จะให้เราอดทนอีกสักแค่ไหน. เขาก้อทำใส่เราไปเรื่อย ๆ เพราะรู้ว่าคนที่บ้านไม่กล้าพูด
เราอึดอัด เราอยากออก ออกไปเช่าห้องอยู่ เข้าใจคนที่ไม่ถูกกัน แล้วอยู่บ้านหลังเดียวกันมั้ยคะ ว่าความรู้สึกจะเป็นยังไง คนไม่ถูกกันแต่อยู่คนละที่ นี่ยังไหวนะ แต่นี่อยู่บ้านหลังเดียวกันต้องเจอหน้ากันทุกวัน คิดว่าเราสมควรที่จะออกไปหาเช่าห้องใหม่ดีมั้ยคะ เราไม่ใช่ว่าจะทิ้งพ่อแม่ แต่เราหนีความอึดอัด หนีปากคน อยู่ไปก็เสียสภาพจิต นี่ก็เข้าเดือนที่ 5 แล้วหมกอยู่แต่ในห้องตลอดเวลา เพื่อที่จะปิดหูปิดตา เพราะไม่ชอบปากคน (มีแม่คนเดียวจริงๆ ที่เข้าใจเราแต่แม่ไม่อยากให้เราออกไปแน่เลย)
ขอบคุณทุกคนนะคะที่อ่านจบ ช่วยออกความคิดเห็นทีค่ะ นี่ตันทุกทางแล้ว 😫
อยากจะสอบถามว่าถ้าคุณเจอเหตุการณ์แบบนี้ คนประเภทนี้คุณยังจะอยู่ต่อหรือไม่
มันเยอะขึ้นทุกวัน เก็บอารมณ์ เก็บความกดดัน เคยเห็นมั้ยคะ ว่าคนทำมี เป็น 10 แต่คนเก็บมีเพียงแค่คนเดียว ทุกวันนี้เหมือนโดนแกล้ง ชอบพูดส่อเสียด พอเราพูดบ้างก็หาว่าเราหาเรื่อง สร้างเรื่อง เรื่องนี้มันเป็นเรื่องที่ทะเลาะกันเรื่องหลานแค่คนเดียวจนทำให้กลายเป็นแบบนี้ พูดใส่กันไปพูดใส่กันมาทำใส่กัน เราก็มุดอยู่แต่ในห้อง ไม่อยากเจอหน้า ไม่อยากเดินผ่าน อยู่บ้านหลังเดียว อึดอัดมาก เหนื่อยเพราะปากคน คนในครอบครัวพูดไม่ได้ แล้วเราล่ะ มีแต่แม่คนเดียวที่รู้ว่าเราเป็นคนแบบไหน แม่ก็รู้ว่าพี่สะไภ้เป็นแบบไหน แม่ก็บอกแค่ ให้อดทน
เราตัดสินใจกับแฟนเราว่าเราจะออกไปเช่าห้องอยู่ แต่ยังไม่บอกใคร เราคิดว่าพ่อแม่เราคงไม่อยากให้เราไป แต่จะให้เราทำยังไง ที่บ้านไม่พูด มีเรื่องอะไรกันก็ไม่บอกไม่สอน มีแต่เราที่ทำผิด โดนว่า แต่ที่ ลูกสะไภ้ทำผิด ทำใส่บ้าง เขาก็ให้เงียบ จะให้เราอดทนอีกสักแค่ไหน. เขาก้อทำใส่เราไปเรื่อย ๆ เพราะรู้ว่าคนที่บ้านไม่กล้าพูด
เราอึดอัด เราอยากออก ออกไปเช่าห้องอยู่ เข้าใจคนที่ไม่ถูกกัน แล้วอยู่บ้านหลังเดียวกันมั้ยคะ ว่าความรู้สึกจะเป็นยังไง คนไม่ถูกกันแต่อยู่คนละที่ นี่ยังไหวนะ แต่นี่อยู่บ้านหลังเดียวกันต้องเจอหน้ากันทุกวัน คิดว่าเราสมควรที่จะออกไปหาเช่าห้องใหม่ดีมั้ยคะ เราไม่ใช่ว่าจะทิ้งพ่อแม่ แต่เราหนีความอึดอัด หนีปากคน อยู่ไปก็เสียสภาพจิต นี่ก็เข้าเดือนที่ 5 แล้วหมกอยู่แต่ในห้องตลอดเวลา เพื่อที่จะปิดหูปิดตา เพราะไม่ชอบปากคน (มีแม่คนเดียวจริงๆ ที่เข้าใจเราแต่แม่ไม่อยากให้เราออกไปแน่เลย)
ขอบคุณทุกคนนะคะที่อ่านจบ ช่วยออกความคิดเห็นทีค่ะ นี่ตันทุกทางแล้ว 😫