เริ่มที่ ภาพ End Card ทางเว็บ ของตอนที่แล้วครับ เป็นอัลเบอร์ต้า ในวันที่เจ้าหญิงไม่อยู่แล้ว


เข้าเรื่อง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
คราวนี้มาที่หอวิจัยเอกสารเกี่ยวกับดวงดาว ซึ่งมีดอลล์โดนเรียกมาเยอะมากเพื่อมาช่วยงาน ไวโอเล็ตได้เจอเพื่อนเก่าด้วย

เนื้อหางานคือ ให้จับคู่กับคนที่นี่ (ที่ก็ดันมีแต่หนุ่มๆ) ที่จะคอยแกะภาษาโบราณ แล้วบันทึกเป็นภาษาของพวกตัวเองอีกที (ช่วยพิมพ์แทน เพื่อให้ทำงานได้เร็วขึ้น)
โดยระยะเวลาที่จ้างพวกดอลล์มาคือ 2 อาทิตย์

ไวโอเล็ตได้จับคู่กับเด็กหนุ่มชื่อ ลีออง ที่เป็นคนที่ท่าทางไม่ค่อยแยแสกับอะไรซักเท่าไร
แต่พอเห็นไวโอเล็ตก็มีอึ้งๆ ไปเหมือนกัน

แล้วก็ไปเริ่มงานกัน โดยเป็นบันทึกเกี่ยวกับดาวหางอารีส์ ที่มีผู้พบเมื่อ 400 ปีที่แล้ว และมีรอบวนมาให้เห็นที่โลกทุก 200 ปี และตอนนี้ก็เป็นช่วงที่ใกล้จะครบรอบแล้วด้วย

ก่อนเริ่มลีอองมีขู่ว่าตัวเองแกะภาษาได้เร็ว ถ้าไวโอเล็ตพิมพ์ตามไม่ทัน ก็ถือว่าใช้งานไม่ได้

ลีอองแกะภาษาออกมาต่อเนื่องรัวๆ (จงใจแกล้ง) แต่ไวโอเล็ตก็พิมพ์ตามได้ทันทีโดยไม่มีล่าช้า

หมดเวลางาน ลีอองถึงกับเจ็บคอ เพราะซัดไป 144 หน้า

ตกดึกมาเจอกลางทาง เลยมาคุยกัน ลีอองถามไวโอเล็ตไม่เหนื่อยบ้างเหรอ แต่ไวโอเล็ตบอก เทียบกับให้เคลื่อนไหวไปมาแล้ว ไม่เหนื่อยขนาดนั้น
แล้วก็เล่าว่าพวกตัวเองที่เป็นดอลล์ ถ้าลูกค้าต้องการเรียกใช้ ไม่ว่าที่ไหนก็จะไปหา
ทีแรกไวโอเล็ตก็มองว่านี่เป็นเหมือนภารกิจ แต่พอทำไปนานๆ ได้พบปะ สัมผัสความนึกคิดผู้คน ก็เริ่มรู้สึกว่า นี่เป็นงานที่แสนวิเศษ

แต่ก็ไม่รู้ว่าตัวเองนั้น เหมาะสมกับงานที่แสนวิเศษนี้รึเปล่า

หลังจากผ่านไปหลายวัน ก็มีคนพยายามมาจีบไวโอเล็ตตอนลีอองกำลังหาหนังสือ
โดยพูดจาไม่ดีใส่ลีออง ว่ามนุษยสัมพันธ์ไม่ดี เพราะเป็นเด็กกำพร้า
แต่ไวโอเล็ตก็บอกว่าคัวเองก็เป็นเด็กกำพร้าเหมือนกัน หน้าพ่อแม่ก็ไม่เคยเห็น

พวกหนุ่มๆ นึกว่าไวโอเล็ตพูดโกหกเพราะทำงานคู่กับลีออง เลยช่วยพูดใหั แต่ไวโอเล็ตไม่ได้โกหก
เห็นท่าจะป้อล้อไม่สำเร็จ หนุ่มๆ เลยพากันถอย

ลีอองลงมาเจอไวโอเล็ต ทำสีหน้าจนไวโอเล็ตถามว่าโกรธรึเปล่า ลีอองก็บอกว่าไม่ใช่ แค่ตัวเองหน้าตางี้อยู่แล้ว
ไวโอเล็ตเลยบอกว่าตัวเองก็โดนหาว่าสีหน้าไร้อารมณ์เหมือนกัน สีหน้าแบบที่เห็นนี่แหละ เพราะงั้นตัวเองกับลีอองเลยคล้ายๆ กันนิดหน่อยสินะ

เพื่อนร่วมห้องที่ดี๊ด๊ากับการทำงานกับดอลล์ก็เอาเรื่องตอนทำงานมาเล่าใหญ่
พอเห็นท่าทางลีออง เลยบอกไปว่า เหลือเวลาทำงานกับดอลล์อีกไม่กี่วัน มาพยายามไปด้วยกันเถอะ

วันถัดมา พักข้าวเที่ยง ลีอองตามหาไวโอเล็ต มาเจอนั่งกินอยู่คนเดียว โดยให้เหตุผลว่าตอนกินข้าวกับตอนนอน การป้องกันตัวจะลดลง ถ้าโดนเล่นงานจะตอบโต้ไม่ทัน
ลีอองก็งงๆ ไวโอเล็ตเลยบอกว่าเพราะตัวเองเป็นทหารเก่า ติดนิสัยมา เลยถามลีอองว่ามันแปลกเหรอ

ลีอองเลยบอกว่าแปลก เพราะไม่ว่ามองยังไงก็เป็นผู้หญิงธรรมดา
แล้วสุดท้ายก็ชวนไวโอเล็ตดูดาวหางอารีส์ด้วยกัน

เวลาผ่านไป ก็ถึงวัน ออกไปดูดาวหางกัน
ลีอองดูแลเป็นอย่างดี

แล้วลีอองก็เล่าเรื่องพ่อแม่ตัวเอง โดยแม่เป็นนักแสดงเร่ร่อน มาเจอกับพ่อที่ก็ทำงานที่เมืองนี้
แต่วันนึงพ่อหายไป แล้วไม่กลับมาซักที แม่ที่รักพ่อมากเลยออกไปตามหา แล้วก็หายไปเลยอีกคน

ไวโอเล็ตเลยถามว่า สำหรับลีอองแล้ว แม่เป็นคนสำคัญสินะ ลีอองไม่ตอบ แต่ถามไวโอเล็ตกลับว่าไวโอเล็ตล่ะคิดยังไง
ไวโอเล็ตบอกว่าตัวเองไม่มีครอบครัว แต่ก็มีคนที่เคยดูแลตัวเองอยู่ แม้ตอนนี้จะห่างกันก็ตาม

ลีอองถามห่างกันแล้วไม่รู้สึกเหงาเหรอ ไวโอเล็ตบอกไม่รู้ว่าความเหงาเป็นยังไง
ลีอองเลยถามต่อ ว่าไม่คิดถึงคนคนนั้นเหรอ ไวโอเล็ตตอบว่า คิดถึงอยู่เสมอ
ลีอองถามอีก ว่าไม่เจอกันหลายวันแบบนี้ ไม่รู้สึกปวดใจบ้างเหรอ ไวโอเล็ตก็บอกว่ารู้สึกแบบนั้น

ลีอองเลยบอกว่า นั่นแหละคือความรู้สึกเหงา
ไวโอเล็ต ความเหงา GET

เห็นท่าทางหมาหงอยของไวโอเล็ต ลีอองเลยถามดู ว่าถ้าในระหว่างที่ยังอยู่ในช่วงสัญญาทำงานด้วยกันอยู่นี่ แล้วไวโอเล็ตทราบข่าวของคนคนนั้นว่ากำลังตกอยู่ในอันตราย และถึงไปหาก็ไม่แน่ว่าจะช่วยได้ ไวโอเล็ตจะทำยังไง?
ไวโอเล็ตเงียบไปเล็กน้อย จนลีอองขอโทษที่ถามไปแบบนั้น และไวโอเล็ตคงตอบลำบาก

แต่ไวโอเล็ตบอกว่าไม่เป็นไร เพราะคำตอบมันมีแค่ตัวเองต้องไปช่วยคนคนนั้น ที่เปรียบเสมือนโลกทั้งใบของตัวเองอยู่แล้ว
ลีอองเลยตกใจ เพราะไม่คิดว่าคนอย่างไวโอเล็ตจะตอบมาแบบนี้

ลีอองกำลังจะพูดต่อ ว่าดูท่าไวโอเล็ตจะรักคนคนนั้น (Aishiteru) แต่ไวโอเล็ตดันพูดขัดขึ้นมาก่อน เพราะหางของดาวหางมันยาวขึ้น

เห็นแบบนั้นเลยพากันดูด้วยกล้องดูดาวอย่างตื่นตาตื่นใจ เป็นดาวหางที่จะได้พบแค่ครั้งเดียวในชีวิต

หมดช่วงสัญญาทำงาน 2 อาทิตย์ ลีอองไปส่งไวโอเล็ต

ก่อนจาก ลีอองบอกว่าตัวเองที่ทำงานอยู่ที่นี่ ก็เพราะอยากเป็นอย่างพ่อ และถ้ารออยู่ที่เมืองนี้ ซักวันแม่อาจจะกลับมาพร้อมพ่อก็ได้ ตัวเองก็หวังแบบนั้น
แต่ตอนนี้ ตัวเองตัดสินใจได้แล้ว ว่าจะลองออกไปผจญโลกกว้าง แบบเดียวกับที่ไวโอเล็ตทำอยู่
ถึงอาจจะเจออันตราย แต่ก็เป็นทางที่ตัวเองอยากจะเลือกทำ

ลิฟต์ค่อยๆ ห่างออกไป ลีอองก็ยังพูดต่อว่าถ้าตัวเองออกเดินทาง ซักวัน อาจจะมาเจอกับไวโอเล็ตอีกครั้งใต้ฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวที่ไหนซักแห่งก็ได้
และถ้าเวลานั้นมาถึง อยากจะชวนให้ไวโอเล็ต มาดูดาวด้วยกันอีกครั้ง (แต่ลิฟต์ไวโอเล็ตไปไกลแล้ว)

ลีออง : ความเป็นไปได้ที่จะได้เจอกับเธออีกครั้ง อาจจะพอๆ กับการจะได้เห็นดาวหางนั่นอีกครั้งก็ได้ แต่ก็จะไม่ลังเล เพราะคนที่มอบความกล้าให้ตัวเองจะก้าวออกไปภายนอกเมืองนั้น คือเธอที่มาเจอกันที่นี่นั่นเอง
          เพราะงั้น แน่นอนว่าซักวัน....
=จบตอร= "ที่ใต้ฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว"



-มันน่าด่า KyoAni ที่ทิ้งปมท้ายตอนที่แล้วไปดื้อๆ ซะจริงๆ...... ยังงี้อารมณ์ไม่ต่อเนื่องเลยนะเนี่ย....
-ตอนนี้จากนิยายครับ ดัดแปลงนิดหน่อย ในนิยายน่าจะเป็นหนึ่งในตอนที่โรแมนติกสุดของเรื่องเลย (ความรัก ดวงดาว)
-ตอนลีอองทำงานกับไวโอเล็ต แล้วเห็นรูปแม่ลูกในหนังสือ ก็คงคิดถึงตัวเองนั่นแหละ
-ตอนบอกว่าคล้ายกับลีอองนี่ ไม่ใช่แค่พูดเรื่องสีหน้า แต่น่าจะรวมเรื่องที่กำพร้าด้วย
-ไวโอเล็ต ความเหงา GET
-ลีอองพยายามจีบ แต่มาทีหลังก็แห้วไปนะคร้าบบ
-ไวโอเล็ตเกือบได้รู้ความหมายของ Aishiteru แล้วแท้ๆ ดันขัดจังหวะซะเอง (ตรงนี้เพิ่มมาจากนิยาย)

-เพิ่มเติมจากนิยาย ที่โดนอนิเมตัดออก [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
-ในนิยาย ไวโอเล็ตมาทำหน้าที่แทนดอลล์คนอื่นชั่วคราว ก่อนกลับไปก่อนดอลล์คนอื่นๆ (เปลี่ยนกับดอลล์ที่ได้รับมอบหมายงานมาแต่แรก)
-ลีอองพยายามแกล้งไวโอเล็ตโดยแกะภาษาออกมารัวๆ แต่ไวโอเล็ตตามทัน เลยพยายามพูดรัว ยาวกว่าเดิม แต่ไวโอเล็ตก็ยังตามทันอยู่ดี
-มีจังหวะมุกเล็กๆ ที่ลีอองพูดกับไวโอเล็ตระหว่างงาน แล้วไวโอเล็ตดันมือไวพิมพ์ตามที่พูดด้วย
-ก่อนจากกัน ลีอองรวมความกล้า บอกชอบไวโอเล็ต (แบบหลงรัก) แต่โดนไวโอเล็ตบอกปัดนิ่มๆ ว่าถึงจะสนุกที่ได้อยู่กับลีออง แต่ไม่ได้คิดกับลีอองแบบนั้น (เพราะยังไม่เข้าใจเรื่องการรัก การตกหลุมรัก) แต่ก็บอกว่าอยากจะได้ดูดาวด้วยกันอีก เพราะพึ่งได้รู้ถึงความสนุกแบบนี้
-ตอนบอกปัด ไวโอเล็ตยิ้ม (ที่อนิเมเอาไปใส่ให้เห็นยิ้มทีแรกตอนก่อน ส่วนตัวผมว่าถ้าให้เห็นยิ้มแรกตอนนี้อิมแพ็คจะแรงกว่า)
-หลังแยกย้ายกันไป ในนิยายจะมี Epilogue ของตอน ที่ลีอองออกเดินทาง แล้วมาเจอไวโอเล็ตอีกครั้ง เลยชวนดูดาวด้วยกัน



-ปิดด้วยยิ้มสวยๆ รับตรุษจีนครับ