อย่างที่เคยเล่าให้ฟังแล้วคือว่าโรงเรียนผมจัดเป็นแนวหน้า ชั้นนำ ในด้านการสอนเด็กพิเศษ
เราประกาศไปเลยว่าโรงเรียนเราเป็นโรงเรียนที่รับประกันว่าสอนเด็กพิเศษได้  เรามีระบบ มีคอนเซ็ปต์เป็นของตัวเอง  ที่เอามาจากตำราและงานวิจัยต่าง ๆ ไม่ได้มโนขึ้นมาเอง

ภาระทั้งหมดจึงตกอยู่ที่ครูทุกคน ฮ่า ๆ

แล้วเราทำอย่างไรล่ะ?

- ครูจะไม่พูดนาน  สวัสดี  วันนี้เราจะเรียนอันนี้  ทำแบบนี้ แบบฝึกหัด ไร ๆ อยู่ใน Google Classroom แล้วก็ลงมือไปเลย

- นักเรียนจะไม่นั่งทำอะไรเฉย ๆ นาน แต่ว่าจะทำกิจกรรม หรือแบบฝึกหัดสั้น ๆ ทำแล้วมีพัก

- ห้องเรียน โรงเรียนจะไม่จัดบอร์ด ติดป้ายอะไร ๆ มากมาย  ความจริงแทบจะไม่มีเลย เพราะทำให้เด็กเสียสมาธิ

- แต่ละวิชาจะมีแฟ้มเป็นสีประจำของวิชาไป เด็กจะได้จำได้ง่าย ๆ

- ในห้องเรียนมีของเล่น เช่น anti stress balls หรืออะไรที่นักเรียนเอาไว้เล่น จับ บีบได้ เวลาที่นักเรียนเริ่มนั่งแล้วอยู่ไม่สุข

- เรามีพักให้นักเรียนไปวิ่งเล่น ออกกำลัง  ไม่ปล่อยให้นักเรียนนั่งเฉย ๆ

- เราจะทำความเข้าใจนักเรียน แทนที่จะดูว่าเด็กคนนั้นคนนี้มีอาการเป็นอะไร เราจะมองว่าเด็กนักเรียนมีความต้องการอะไรบ้าง เพื่อที่จะได้ปรับการสอนให้เข้ากับนักเรียนทุกคน

- โรงเรียนผมไม่มีการบ้านนะครับ  ทำอะไร เรียนอะไร ทำที่โรงเรียน เพราะเราคิดกันว่า ควรจะใช้เวลาในโรงเรียนให้เป็นประโยชน์ที่สุด เวลากลับบ้านจะได้ไปพักผ่อน ทำอย่างอื่น เด็กสวีเดนเลิกเรียนก็กลับบ้าน ไปทำอย่างอื่น เล่นกีฬา เรียนดนตรีอะไรไป  ไม่ได้ไปเรียนพิเศษ

เด็กสมาธิสั้น ชอบอะไรที่มีกรอบ กิจวัตรประจำวันที่เหมือน ๆ กัน เพราะง่ายต่อการดำรงชีวิต ตารางเรียนเหมือนกัน เวลาเดียวกันทุกวันยิ่งดี  

ก่อนไปก็  ถ้าอยากอ่านเพิ่ม ลองไปดูกระทู้เก่า ๆ ของผมนะครับ
เช่นอันนี้ https://ppantip.com/topic/37357967
หรือตามไปที่ https://www.facebook.com/thaiswedishteacher/  ก็ได้ครับ
คุยกันได้ ถามอะไรถ้าผมตอบได้ก็จะตอบ  ส่วนมากจะพิมพ์ตอบนะครับ เพราะถ้าพูดกัน ผมจะพูดไทยช้า นาน ๆ พูดที เพราะนึกคำไม่ออก แฮะ ๆ
แต่เขียนเร็วกว่า

ไปละครับ สวัสดีครับ