ผู้รักษาความสะอาด ๑๑ ก.พ.๖๑

เร่ื่องสั้น

ผู้รักษาึวามสะอาด

เพทาย


ในปัจจุบัน พนักงานกวาดถนนส่วนใหญ่จะเป็นเพศหญิง ซึ่งเชื่อว่าเธอเหล่านี้ ก็คงจะไม่ยอมทิ้งหน้าที่เดิม คือการเป็นแม่บ้าน แม้จะต้องออกมาทำงานแต่เช้ามืด ก็คงจะต้องหาเวลาแวะไปดูบ้านช่อง หรืออาจจะจัดการดูแลเสียก่อนจะมาทำงานก็ได้ บางคนก็ยังมีภาระที่จะต้องพาลูกคนเล็ก ไปส่งโรงเรียนอีกด้วย ผมเคยเห็นเด็กหญิงตัวน้อย นุ่งกระโปรงแดงเสื้อขาว เดินบนทางเท้า เคียงคู่กับแม่ พร้อมกับซักถามพูดคุยตามประสาเด็ก ระหว่างเวลาที่แม่ก็ทำงานกวาดผิวจราจรของตนไปพลาง แล้วก็ต้องคอยตอบคำถามของลูกไปด้วย

บางรายให้ลูกชายตัวโตมาช่วย โดยมอบภาระให้กวาดขยะที่ตนได้รวมกองไว้แล้ว ใส่บุ้งกี๋เอาไปเทใส่ถังรองรับขยะแห้งสีเหลือง ที่ตั้งเรียงรายอยู่ทั่วไป เด็กชายที่แต่งเครื่องแบบนักเรียนชั้นมัธยม จึงดูออกจะกระดากกระเดื่องต่องานชนิดนี้อยู่มิใช่น้อย ทั้ง ๆ ที่ยังเป็นเวลาเช้ามืดมองหน้ากันไม่ค่อยเห็นก็ตาม

อีกรายหนึ่งที่กวาดผ่านหน้าบ้านผม ซึ่งมีต้นมะหวดสูงใหญ่ทอดกิ่งยื่นออกไปถึงกลางซอย แถมข้างบ้านเกิดปล่อยให้ต้นโพธิ์บนกำแพงรั้วงอกงามโตใหญ่ จนสูงเลยหลังคาบ้าน เมื่อถึงฤดูแล้งใบแก่ของมันก็จะหล่นเกลื่อนเต็มซอยไปหมดทั้งสองชนิด ผมจึงต้องเอาเข่งเปล่าไปตั้งไว้หน้าบ้าน และแนะนำให้เธอกวาดใบไม้ใส่เข่ง ให้คนเก็บขยะขนเอาไป โดยไม่ต้องกวาดไปใส่ถังสีเหลือง ที่ตั้งอยู่ค่อนข้างไกล เธอก็ขอบคุณ

ทั้งคนเก็บขยะและคนกวาดถนน ที่ทำงานผ่านซอยหน้าบ้านผม มักจะได้พูดจาทักทายกันอยู่บ่อยครั้ง เพราะผมออกจากบ้านแต่เช้า เพื่อไปซื้ออาหารใส่บาตรที่ต้นซอยเกือบทุกวัน เมื่อถึงวาระขึ้นปีใหม่ ที่บ้านก็เอาเงินเล็กน้อย ใส่ซองเตรียมไว้หลายซอง พอได้เจอหน้าก็ขอสวัสดีปีใหม่ด้วยซองนั้น ก็รู้สึกว่าเป็นที่พออกพอใจทั่วกัน

คนที่กวาดผ่านหน้าบ้านผมเป็นประจำนั้น ยังค่อนข้างจะสาว แต่จะถึงกับสวยหรือไม่นั้น สังเกตุเห็นไม่ชัด เพราะเธอมีผ้าคลุมหน้าอยู่ภายใต้หมวกใบใหญ่ บางครั้งจะมีกระป๋องเบียร์สีขาวห้อยอยู่ที่ด้ามบุ้งกี๋ด้วย ผมเป็นคนช่างสงสัย ก็ถามว่าจะเก็บเอาไว้ทำไม เธอก็หัวเราะเห็นแต่ตาขาวแต่ไม่ตอบว่าอะไรแล้วก็กวาดเลยไป ด้วยความเข้มแข็ง กระฉับกระเฉงผิดปกติ

ต่อมาแม่สาวคนที่ว่านี้หายหน้าไป มีชายฉกรรจ์คนหนึ่งมากวาดแทน แต่ไม่ได้แต่งชุดเครื่องแบบสีน้ำเงิน สวมเสื้อกั๊กสะท้อนแสงสีส้ม เหมือนพนักงานทั่วไป เขาถอดเสื้อเชิ้ตเอามาพันไว้ที่เอว เผยให้เห็นรอยสักที่ต้นแขน หน้าอกและกลางหลัง เขาตั้งท่ากวาดอย่างขยันขันแข็งมาก ผมเห็นแล้วก็อดสงสัยไม่ได้ถามว่า แม่คนที่เคยมาหายไปไหนเสีย เขาบอกว่าไม่สบายเขาจึงมากวาดแทน

หลังจากนั้นก็มักจะมีชายคนที่ว่านี้ มาช่วยกวาดอยู่ด้วยเสมอ คงจะทำให้เธอเบาแรงไปเยอะ เป็นอยู่ได้ไม่นานเธอก็หายหน้าไปอีก คราวนี้ติดต่อกันหลายวันหน่อย ผมก็อดไม่ได้อีกตามเคย พอเอ่ยถามเขาก็ตอบเสียงกร้าวว่า

" ลุงเป็นห่วงอะไรมันนักล่ะ มันแพ้ท้องน่ะซี ถึงต้องหยุดงาน "

##########
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่