หัวใจยังเต้นอย่าง           อ่อนแอ
เพราะถูกรักรังแก             บ่อยครั้ง
หาคนช่วยสมานแผล        ยิ่งยาก
     อยากฝากบอกหยุดยั้ง         ก่อนร้างหลีกกาย

อกหักเพราะรักนั้น            เจียนตาย
คลุ้มคลั่งกระวนกระวาย     แทบบ้า
มิใช่แค่วัวหาย               ล้อมคอก
    มันกร่อนกัดช้าช้า             อ่อนล้าแรงโหย

นับตั้งแต่เริ่มรู้                 จักกัน
ความสุขคืนวันฝัน            ท่วมท้น
มินึกเรื่องจาบัลย์             โศกสลด
    ดังกฎรักเบื้องต้น               ดื่มน้ำผึ้งหวาน

มาบัดนี้หมดแล้ว             ใยสวาท
หมดเยื่อหยุดหลุดขาด      บิดเบี้ยว
เหลือเพียงเศษกระดาษ    เขียนฝาก
    ว่าจากใจครึ่งเสี้ยว             ตุบเต้นรอตาย

หัวใจอ่อนแอร่อแร่ป้อแป้แล้ว         หายใจผะแผ่วกระตุกเต้น
ขดอยู่ใต้ชายโครงอย่างยากเย็น     นับนาทีที่เว้นผ่อนหายใจ
    อาจจักตายวายชีวาตขาดห้วง          ทรวงทั้งทรวงติดขัดอึดอัดใหญ่
หัวใจสะท้อนผ่อนสะท้านอยู่ข้างใน   ใครหนอใครทำร้ายหัวใจเรา