สวัสดีค่ะ
    เรากับแฟนคบกันมาเข้าปีที่ 9 ในปีนี้แล้วค่ะ แต่เค้าบอกเลิกเราวันที่ 8 มกราคมที่ผ่านมา ด้วยเหตุผลไม่รักเราแล้ว อยากมีอิสระ อยากกลับมาจากทำงานก็นอนเลย..... จนถึงตอนนี้ยอมรับค่ะว่าทำใจไม่ได้เลยจริงๆ ทุกวันมีแต่น้ำตา ห้องที่เคยมีเสียงคุยกันวันนี้มันเงียบมาก

คือช่วง 2 สัปดาห์แรก เค้ายังทักมาถามว่าเรากินข้าวรึยัง? นอนหลับมั้ย? เพราะเค้าก็ยังไม่ชินที่ไม่ได้คุยกับเรา
อย่างวันนี้ .... เค้าทักมาหา
ช่วงบ่าย
เค้า : ยอมรับเลยว่าคิดถึง
เค้า: ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ผิดไปแล้ว
เค้า: จะไม่สนแล้วว่าต่อไปจะเป็นยังไง
เรา: ไม่สนอะไรหรอ
เค้า: ไม่สนไงว่าอนาคตเราจะใช่ของกันและกันหรือไม่ แค่อยากมีเราเหมือนเดิม
****โหย ดีใจมากที่เค้ากำลังจะกลับมา กินข้าวได้เยอะกว่าทุกวัน*****

(ช่วงค่ำ)
เค้า: ตื่นแล้ว
เรา:  เราคิดถึงทุกวัน
เค้า: แค่คิดถึงเฉยๆ
เรา: แค่คิดถึง คือคิดถึงแค่ตอนนี้ใช่มั้ย?
เค้า: ใช่!!
เรา: ยังรักเหมือนเดิมนะ แล้วก็ยังรักเหมือนเดิมเสมอ
เค้า: อย่าทำแบบนี้ ยิ่งทำแบบนี้ยิ่งสงสารทำใฟ้ไม่อยากกลับมาแล้ว
เรา: ขอโทษ แค่อยากบอกในสิ่งที่เรารู้สึก
เค้า: แค่คิดถึง แต่ไม่ได้รักแล้ว

55555 เรางง เราไม่รู้ว่าทันคืออะไร เรายังรักเค้าอยู่และรักมากจริงๆ

ปล.เรากำลังจะเรียนจบ แต่เค้าเพิ่งเริ่มงานใหม่ซึ่งย้ายไปอยู่ ตจว. ที่ไม่ไกลกรุงเทพฯ ได้แค่ 3 เดือน

อาการแบบนี้เค้าอยากกลับมามั้ยค่ะ?? แล้วขอวิธีทำใจหน่อยค่ะเรื่องระหว่างเรามันมีมากมายจริงๆ ทุกวันนี้แค่หลับตาก็คิดถึงแล้วค่ะ ได้แต่ร้องไห้ ตื่นเช้ามาก็ต้องเข้มแข็ง ขอคำปรึกษาด้วยค่ะ