สวัสดีครับ พอดีผมมีเรื่องอยากระบายเเละถามนิดหน่อย. ว่าคนแบบนี้ก็มีด้วยเหรอ
พอดีผมเรียนอยุ่ปี 1 ครับ. ในคณะผมมีเพื่อนสนิทอยุ่คนนึง เปนผู้หญิง. สนิทมากครับ ปรึกษาช่วยเหลือกันทุกเรื่อง. เเต่เรื่องไม่ได้เกิดที่เพื่อนผมนะ. เป็นเพื่อนของเพื่อนผม. ด้วยความที่เพื่อนเปนคนชอบสังสรรค์ครับ. เขาเลยรู้จักคนเยอะ. อยุ่วันหนึ่งเรานัดเจอกันก่อนสอบ. เพื่อนผมก็เดินมาจะใครก็ไม่รุ้หลายคน. เเต่รู้ว่าอยุ่คณะเดียวกะเรา
." ซึ่งผมบอกไว้ก่อนเลยนะครับว่าผมเป็นคนขี้อายมากกก. เปนคนนึ่งๆ. ไม่ได้รู้จักใครมากมาย " เเต่มีหนึ่งคนใน. เป็นตุ้ดอ้วนๆ. แบบที่มั่นๆ. เเล้วชอบทำอะไรให้เพื่อนในกลุ่มนั้นตลกอ่า. เพื่อนพกนั้นก็หัวเราะ. เเต่ผมไม่ตลกด้วยความยังไม่สนิท. ผมก็ทำเปนดูหนังสือ เล่นโทสัพต่อไป. ผมสังเกตว่าเขามองผมบ่อยมาก. พยายามทำนุ้นนี้ ทำตลก. ด้วยความที่เราไม่สนิทอ่า. ผมก็ทำเฉยๆไม่สนใจ.
มีอยุ่วันหนึ่งผมได้เดินสวนกับคนคนนี้ที่ห้องน้ำ. เเล้วผมก็เหมือนได้ยินก่อนที่เขาจะเดินสวนมาว่า.
" หน้าตาก็ไม่ได้ดีนะ. อย่าหยิ่งให้มาก "
ซึ่งตอนนั้นเรางงมาก. คือเราไปทำไรให้วะ. คือรู้จักก็ไม่ได้รู้จักอะไรมากมาย. เราก็อยุ่ของเราเฉยๆ. ตอนนั้นคิดเยอะมาก. แบบเปนคนชอบเก็บคำพุดคนอื่นมาคิด
เเล้วมีอยุ่ครั้งที่ผมได้เรียนห้องเดียวกะมัน. ซึ่งตอนไม่มีเพื่อนผม. ตอนนั่งเรียน. ผมเหนละว่ามันทำสีหน้าเเบบน่าหมั่นไส้ หัวเราะกะเพื่อนมันเเละเหมือนชำเลืองตามาทางผม. ผมก็ทำเปนไม่เหน ทำเปนจดงานทำไรไปเรื่อย เเล้วก่อนออกจากห้อง. ก็มากัดผมอีก. ". สวัสดีค่าาพวกผู้ดี ". มองมาทางผม. ผมหันไปพอดี เเต่รีบหันกลับมาทำเปนไม่ได้มองมัน.
เเละทุกทีที่เจอหน้ามัน. ผมจะทำเปนไม่มีมันอยุ่ตรงนั้นอ่า. เดินไปแบบหน้าตาเฉย
เเต่เวลามันมากับเพื่อนผมทำเปนไม่มีอะไรเกิดขึ้น. ผมว่าเพื่อนผมคงบอกว่าสนิทกับผมมาก. มันเลยไม่กล้าเม้าอะไรให้เพื่อนผมฟัง. ผมก็ไม่ได้เล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนฟังนะครับเดี่ยวเพื่อนมันรู้จะคิดว่าผมสนใจอะไรมัน คือผมคงมากคนอย่างนี้ก็มีด้วย. คือมันอยากรุ้จักผมถึงขนาดมารุกรานกันเลยเหรอ. หรือผมเหมือนหยิ่งเหรอ. เเต่จริงๆผมกะมันไม่เคยคุยเคยรุ้จักกันมาก่อนเลยนะ. เหนื่อยอ่า. เเต่บางทผมก็ปลง. คิดซะว่า. ฝึกไว้เผื่อจบไปทำงานอาจเจอคนเเบบนี้
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ ใครมีคำแนะนำดีๆก็ช่วยหน่อยนะครับ. 🙂🙂🙂🙂🙂
คนแบบนี้ก็มีด้วย
พอดีผมเรียนอยุ่ปี 1 ครับ. ในคณะผมมีเพื่อนสนิทอยุ่คนนึง เปนผู้หญิง. สนิทมากครับ ปรึกษาช่วยเหลือกันทุกเรื่อง. เเต่เรื่องไม่ได้เกิดที่เพื่อนผมนะ. เป็นเพื่อนของเพื่อนผม. ด้วยความที่เพื่อนเปนคนชอบสังสรรค์ครับ. เขาเลยรู้จักคนเยอะ. อยุ่วันหนึ่งเรานัดเจอกันก่อนสอบ. เพื่อนผมก็เดินมาจะใครก็ไม่รุ้หลายคน. เเต่รู้ว่าอยุ่คณะเดียวกะเรา
." ซึ่งผมบอกไว้ก่อนเลยนะครับว่าผมเป็นคนขี้อายมากกก. เปนคนนึ่งๆ. ไม่ได้รู้จักใครมากมาย " เเต่มีหนึ่งคนใน. เป็นตุ้ดอ้วนๆ. แบบที่มั่นๆ. เเล้วชอบทำอะไรให้เพื่อนในกลุ่มนั้นตลกอ่า. เพื่อนพกนั้นก็หัวเราะ. เเต่ผมไม่ตลกด้วยความยังไม่สนิท. ผมก็ทำเปนดูหนังสือ เล่นโทสัพต่อไป. ผมสังเกตว่าเขามองผมบ่อยมาก. พยายามทำนุ้นนี้ ทำตลก. ด้วยความที่เราไม่สนิทอ่า. ผมก็ทำเฉยๆไม่สนใจ.
มีอยุ่วันหนึ่งผมได้เดินสวนกับคนคนนี้ที่ห้องน้ำ. เเล้วผมก็เหมือนได้ยินก่อนที่เขาจะเดินสวนมาว่า.
" หน้าตาก็ไม่ได้ดีนะ. อย่าหยิ่งให้มาก "
ซึ่งตอนนั้นเรางงมาก. คือเราไปทำไรให้วะ. คือรู้จักก็ไม่ได้รู้จักอะไรมากมาย. เราก็อยุ่ของเราเฉยๆ. ตอนนั้นคิดเยอะมาก. แบบเปนคนชอบเก็บคำพุดคนอื่นมาคิด
เเล้วมีอยุ่ครั้งที่ผมได้เรียนห้องเดียวกะมัน. ซึ่งตอนไม่มีเพื่อนผม. ตอนนั่งเรียน. ผมเหนละว่ามันทำสีหน้าเเบบน่าหมั่นไส้ หัวเราะกะเพื่อนมันเเละเหมือนชำเลืองตามาทางผม. ผมก็ทำเปนไม่เหน ทำเปนจดงานทำไรไปเรื่อย เเล้วก่อนออกจากห้อง. ก็มากัดผมอีก. ". สวัสดีค่าาพวกผู้ดี ". มองมาทางผม. ผมหันไปพอดี เเต่รีบหันกลับมาทำเปนไม่ได้มองมัน.
เเละทุกทีที่เจอหน้ามัน. ผมจะทำเปนไม่มีมันอยุ่ตรงนั้นอ่า. เดินไปแบบหน้าตาเฉย
เเต่เวลามันมากับเพื่อนผมทำเปนไม่มีอะไรเกิดขึ้น. ผมว่าเพื่อนผมคงบอกว่าสนิทกับผมมาก. มันเลยไม่กล้าเม้าอะไรให้เพื่อนผมฟัง. ผมก็ไม่ได้เล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนฟังนะครับเดี่ยวเพื่อนมันรู้จะคิดว่าผมสนใจอะไรมัน คือผมคงมากคนอย่างนี้ก็มีด้วย. คือมันอยากรุ้จักผมถึงขนาดมารุกรานกันเลยเหรอ. หรือผมเหมือนหยิ่งเหรอ. เเต่จริงๆผมกะมันไม่เคยคุยเคยรุ้จักกันมาก่อนเลยนะ. เหนื่อยอ่า. เเต่บางทผมก็ปลง. คิดซะว่า. ฝึกไว้เผื่อจบไปทำงานอาจเจอคนเเบบนี้
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ ใครมีคำแนะนำดีๆก็ช่วยหน่อยนะครับ. 🙂🙂🙂🙂🙂