อุดมก่อ หมู่มวลมิตร คิดเสรี
อุดมการณ์ เพื่อนน้องพี่ ร่วมแสวง
อุดมเกลียด ยามผิดใจ ฤทธิ์สำแดง
อุดมกรรม เลิกเสแสร้ง อุดมการณ์

ยามมากมิตร คิดป้อง...........แทนเพื่อน
ศัตรูข้อง ตนเฉือน..............ออกหน้า
ยามแตกคอ ใจเบือน...........แปรเปลี่ยน ไปนา
คบศัตรู ร้องท้า...................ฆ่าพ้อง ดั้งเดิม

เช่นนี้แล้ว อันใดคือ อุดมการณ์
ลมปากและท่าทีที่ผ่านมา ที่อ้างเรื่องเสรี สิทธิเสรีภาพ ไม่เห็นด้วยกับการแย่งชิงสิทธิเสรีภาพผู้อื่น มันคือละครฉากหนึ่งใช่หรือไม่..?
เพราะวันนี้ได้ไปจับไม้จับมือปรองดองกับคนที่สนับสนุนการกระทำแย่งยื้อสิทธิ เสรีภาพผู้อื่น จุดยืนของท่านคืออุดมดารณ์ใฝ่เสรีของมวลชนแบบที่ผ่านมา หรือว่าแค่ตัวฉันเองกันแน่?

ในวันที่เห็นเรื่องราวเหล่านี้ในสังคมใหญ่ในการเมืองระดับชาติ ก็ได้แต่สะท้อนใจ ว่าทำไมบ้านเมืองเราเป็นเช่นนี้หนอ แต่ก็ติดตรงที่ว่า เป็นแค่ประชาชนคนธรรมดาคนหนึ่งไม่สามารถกระทำการหรือส่งเสียงอันใดออกไปได้

แต่พอวันนี้ มาเห็นในสังคมที่ใกล้ตัวมากขึ้น อย่างในสังคมออนไลน์ห้องราชดำเนินแห่งนี้ ก็ยิ่งสะท้อนใจ ว่าทำไมคนที่เราเคยรู้จักทางตัวอักษร ถึงเป็นไปได้เพียงนี้หนอ หรืออาจเป็นว่า เรายังไม่อาจรู้จักเขาคนนั้นเพียงพอก็ได้ ยามที่เห็นคนที่เราเคยคิดว่าไว้ใจ เปลี่ยนแปลงไป มันจึง...เจ็บปวด ก็แค่นั้นเอง

ป.ล.ไม่จำเป็นต้องเน้นย้ำข้อความใด ปล่อยให้มันเป็นข้อความที่ไม่มีความสำคัญ เฉกเช่นมิตรภาพที่ผ่านไปก็แล้วกัน