ดูหนังเป็นเอกทุกเรื่อง (ขาดแต่เรื่อง แรงดึงดูด)  ก็รู้สึกว่าไม่เห็นดูยากแบบที่เขาว่ากัน  ตรงกันข้าม สนุกและดูรู้เรื่องเข้าใจง่ายด้วย  ตอนดู ฝัน บ้า คาราโอเกะ ครั้งแรก โห หนังบันเทิงมาก  ต่อด้วยเรื่องตลก 69  ก็สนุกมากๆ  ไม่ได้ดูยากเลย  มนต์รักทรานซิสเตอร์นี่ก็ติดดินมาก  เรื่องรักน้อยนิดมหาศาล อาร์ตหน่อยแต่ไม่ได้เข้าใจยาก  นางไม้ ก็หนังผีดูง่าย   Invisible Waves ดูอาร์ตหน่อยแต่ก็ไม่ยากที่จะเข้าใจ  ฝนตกขึ้นฟ้า ก็หนังแบบค่อนข้างสูตรสำเร็จเลย

แต่กับ "ไม่มีสมุยสำหรับเธอ"  เห็นคุณพลอยออกมาโปรโมทว่าดูง่ายสุดในบรรดาหนังเป็นเอก  (คุณเป็นเอกทำหนังทีไรก็โฆษณาทุกครั้งว่าดูง่าย  คนละฝั่งกับคนดูที่บ่นกันอุบว่าไม่รู้เรื่อง)  และนักรีวิวก็บอกว่าดูง่ายสุด    แต่เรากลับคิดว่าเรื่องนี้เข้าใจยากสุด ยังกับหนังเดวิด ลินซ์  นั่งอ่านกระทู้ที่คนวิเคราะห์ เหมือนจะใช่แต่ก็ยังไม่ใช่   นั่งคิดเองก็งงเอง  จะเข้าไปดูอีกรอบก็ยังไง    แต่ถึงจะงงก็ชอบหนังเรื่องนี้พอสมควร  คิดว่ามันก็โอเคดีที่หนังจะคลุมเครือไม่มีคำตอบ กึ่งจริงกึ่งฝัน หนังซ้อนหนัง ให้คนไปคิดเอง   ทำให้หนังมีเสน่ห์   และอารมณ์ของหนังด้านหนึ่งรุนแรงและแสบสันต์ อีกด้านกลับเศร้าๆเหงาๆด้วย  แบบชื่อเรื่อง "ไม่มีสมุยสำหรับเธอ"  คล้ายๆว่าไม่มีแดนในฝันสำหรับชีวิตนางเอก  ในโลกที่ผู้ชายเป็นใหญ่  หนีเสือก็ปะจระเข้  เธอก็ถูกกดขี่วันยังค่ำ  แม้จะลุกขึ้นมาเป็นผู้กระทำ  ก็จะถูกกระทำซ้อนไปอีก  

โปสเตอร์รูปพลอยชูนิ้วนางเหมาะกับหนังมาก  เพราะเนื้อหาหนังแรงสะใจพอควร  แต่ชอบโปสเตอร์อีกแบบมากเลย ที่เป็นรูปดอกไม้  สวยและเศร้าเหมือนอีกด้านของตัวหนัง  ทั้งสองแบบคนละอารมณ์แต่บอกถึงตัวหนังได้ดีทั้งคู่    เป็นหนังเฟมินิสต์ที่เจ็บปวดดี


สำหรับเรื่องนี้ ขอบอกแค่ว่า "มันล้ำมาก"  มีเสน่ห์น่าค้นหา  

แล้วที่ว่ามาจากเรื่องจริง อยากทราบมากว่าเรื่องจริงไหน