สวัสดีค่ะ เรา จขกท. ตอนนี่อายุ 23 ปีค่ะ จบมหาวิทยาลัยหมาดๆ ก็ได้งานทำ โดยตั้งเป้าหมายจะรีบเก็บเงินจ่ายค่า รับปริญญาเอง เก็บเงินซื้อบ้านให้พ่อแม่ เป็นอยู่สบาย ตอนเราเรียนปี4 เทอม 2 พ่อบอกเรา ขอเกียรตินิยมนะ เราก็ทำให้พ่อ เครียดมากเลยนะ เพราะรู้ว่าพ่อจริงจัง เราก็คว้ามาได้ เราทำงานในบริษัทแห่งหนึ่ง เพราะตอนเราจบเรายังไม่ได้วุฒิยืนยัน พ่อเราก็จะชอบเทียบเรากับลูกคนอื่นเสมอ เราก็อธิบายนะ ว่าเราจบมายังไม่ได้วุฒิสมบูรณ์ มันต้องค่อยๆเป็น ค่อยๆไป เขาก็โวยวายใส่เรา ลูกคนอื่นเขาไม่เห็นจะต้องค่อยๆเป็นค่อยๆไป เวลาใครถามเราทำงานอะไร พ่อก็ไม่กล้าตอบ บอกคนอื่นไป เขาทำเล่นๆ ทำฆ่าเวลาเฉยๆ เวลาเราหรือน้องสาวเราบอกเหนื่อย เขาก็จะบอกว่า แค่นี้เหนื่อย? เทียบกับเขาไม่ได้สักนิด น้องเรามันก็กดดันนะ เราเห็นแล้วสงสาร น้องสาวเรียนวิศวะ เวลามันบ่นเหนื่อยแค่ต้องการให้คนฟัง อย่างน้อยที่บ้านก็น่าจะเป็นที่สบายใจที่สุด แต่ไม่เลย อย่างเรานั่งกินข้าวกัน เราเห็นโฆษณา พิซซ๋า เราบอก หูวว ถูกจัง พ่อเราสวนกลับ คนฉลาดและมีเงินเขาจะไม่มาหูววว อะไรกับของลดราคาหรอกนะ เรากลับจากงาน วางกระเป๋าเสร็จช่วยทำงานตลอดเขายังว่าว่าเราเห็นแกตัว ไม่ใส่ใจใคร เราแบ่งเงินให้แม่ เขาดูถูกเงินที่เราให้แม่ ว่าน้อย ตอนเราเรียนเราก็ทำงานเขาก็ตามไปด่าเรากลางห้าง เพราะเราเลิกช้ากว่าปกติ และให้ญาติรอที่ร่นอาหารเราโทรไปแล้วแต่ไม่มีสัญญาณ เพราะตอนนั้นออร์เดอร์หน้าเคาน์เตอร์เราค้าง เขามาถึงตะโกนด่าเรากลางร้านที่ห้าง เดินออกไปก็ด่าเรา เราไม่ตอบโต้นะ จนถึงที่จอดรถ คนยืนมอง เราบอกเขาไปคุยกันในรถเถอะ เขาบอกไม่กูจะให้อายกูจะด่าตอนนี้ บลาๆ ระหว่างทางก็ด่าเราตลอด เราบอกเขาเราทำงานเพราะอยากแบ่งเบาเขาบอกเงินแค่นี้เป็นบุญคุณเลยหรอ เงินไม่กี่บาท เราไม่เข้าใจเขาเลยจริงๆ ล่าสุดเขาให้เรากดไลน์ให้เรากดผิดหน้าเขาด่าเราเละว่าไม่ใส่ใจ เราเลยโมโห ถามเขาว่าพ่อคิดกับหนูแบบนี้ได้ไงอคติกับหนูทุกเรื่อง พอจบ ตอนเย็นเรานั่งดูทีวีกับแม่ปกติ เขาบอกกับเราว่า นี่กูไม่น่าส่งเรียนเลย เสียดายเงินน่าจะให้ทำงาน เราว่าประโยคนี้แรงมากที่สุดเท่าที่เราเคยโดนมาเลยนะ มันไปไม่ถูกจริงๆ จากเคยโดนว่า ถ้าเป็นผู้ชายกูต่อยไปนานแล้วบ้าง แต่ประโยคนี้แรงมากจริงๆ เรารู้สึกไร้ค่ายังไงไม่รู้