เรารู้จักกับคนคนหนึ่ง คุยกันมาสักพักคือเราต่างคนต่างก็อกหักกันมาก่อนปีไหม่ พอได้คุยกันก็รู้สึกดีจนมีบางครั้งที่เขาถามว่าต้องทำยังไงให้เราเปิดใจ คือตอนนั้นเราก็ยังไม่โอเคเลยบอกรอก่อนได้ไหม จากนั้นก็คุยกันมาสักพักจนวันหนึ่งเราเกิดปล่อยให้อะไรๆมันเลยเถิด(18+) แต่เราก็บอกว่าไม่พร้อมเรากลัว กลัวหลายๆอย่างกลัวเจอแบบครั้งก่อนกลัวเขาหายไป เขาก็บอกเขาไม่หายไป เขาเคยคิดจะขอเราคบแล้วแต่เราบอกไม่พร้อมเอง พอมีครั้งแรกมันก็มีครั้งที่สองเราเลยถามเขาว่าคบกันไหม เขาดูอ่ำอึ่ง ตอบอือไรแบบนี้ เรื่องก็ผ่านไปเรื่อยๆ จนเราไม่โอเคกับความสัมพันธ์ เลยถามเขาว่าเราเป็นอะไรกันเขาเลยบอกว่าเขาก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน เขาขอโทษ เราเลยคิดว่าถ้างั้นเราก็เป็นคนคุยที่นอนด้วยกันสินะ คือตอนถามแถบขาดใจ เขาก็บอกแค่ขอโทษ เราเลยเออช่างมันจะถอยละ แล้วพอเจอกันมันก็พังใจอ่อนอีก เรื่องก็เป็นแบบเดิมอีก จริงๆเราไม่โทษเขานะเราเองที่ยอมเขาง่ายไป แล้วเขาก็มาบอกว่าเขาไม่พร้อมจะมีใครคือกับเราเขารู้สึกดีนะ แต่เขาไม่พร้อมแล้วพอย้อนดูบทสนทนา คือแบบเฮ้ยแล้วที่ผ่านมาอะที่พยายามให้เราเปิดใจอะ ทำไมพอเราจริงจังแล้วเขามาพังง่ายๆ แล้วเขาก็บอกว่า เขาไม่อยากเสียเราไปนะ แต่เขาก้ไม่อยากมีใคร แล้วเราละเราต้องทำยังไงคะ ถอยออกมาหรอ หรือรอเขาต่อไป คือเจ็บนะเจ็บมากแต่ความรู้สึกที่มีให้เขาก็มากพอๆกัน เราควรทำไงดีคะ คือจะด่าเราก็ได้นะเพราะบางทีเราก็เกลียดตัวเองที่เป็นแบบนี้