สุดจะทนแล้วจริงๆกับสถานการณ์ที่เป็นอยู่แบบนี้  เกิดเป็นลูกผู้หญิงไม่มีอะไรดีสักอย่าง, ปัญหาส่วนตัวก็ใหญ่พออยู่แล้ว กดดันตัวเองก็มากพออยู่แล้ว ผิดหวังเรื่องต่างๆก็เยอะพออยู่แล้ว  ยังต้องถูกจำกัดให้ทำแบบนั้นแบบนี้  (ให้เหมือนกุลสตรีไทยในสมัยก่อน!?)  ถูกเปรียบเทียบ ถูกดูถูกจากคนในครอบครัวตัวเองนี่แหล่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ล้านคำพูดร้ายๆจากคนอื่น ไม่กรีดหัวใจเท่าหนึ่งคำร้ายจากคนในครอบครัว ซึ่งเจ็บที่สุด!!!
ไม่อยากอยู่แล้ว เบื่อ เหนื่อย ท้อ เหมือนไม่เหลือใครจริงๆ แต่ก็ไม่มีที่ไป😞 [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้จะมีใครสักคนพาเราออกไปมั้ย (ขอคนๆเดิมกลับมา) แม้ไม่ได้แต่งงานก็ยังดีกว่าตอนนี้