เช้าในวันที่มีแดดอ่อนๆผมกำลังเอนตัวอยู่บนเก้าอี้โยกตัวโปรดมือหนึงถือกาแฟอีกมือถือหนังสือ สายตาไล่ไปตามตัวอักษร ปล่อยให้จิตใจโลดแล่นไปในจินตนาการ คิดว่านี่เรานี่ช่างมีความสุขจริงๆ แต่ฉับพลันนั้นความสงบทั้งหมดก็ถูกพังทลาย ด้วยเสียงกรีดร้องของเด็กสาวคนหนึ่ง
ผมรีบลุกขึ้นแล้วตรงไปยังห้องน้องสาวที่เป็นต้นเสียง ทันทีที่เปิดประตูก็พบแฟนผมกำลังกอดน้องสาวผมพร้อมลูบหัวราวกับกำลังปลอบใจ  แต่ที่ผมงงสุดๆ คือทำไมน้องผมถึงใส่ชุดว่ายน้ำหว่า  จริงอยู่ว่ากลางวันอาจจะร้อนแต่ตอนนี้ยังเช้าอยู่ไม่น่าร้อนมากนัก ผมกวาดตามองไปรอบห้องก็พบวัตถุต้องสงสัยวางอยู่กลางห้อง
เครื่องขั่งน้ำหนักนี่เอง
"เท่าไรล่ะ" ผมถามน้องแต่เธอไม่ตอบเอาแต่ร้องไห้ซุกอกแฟนผม ท้ายสุดผมเลยหันไปหาแฟน ซึ่งเธอก็ถอนใจก่อนจะบอกคำตอบออกมา ซึ่งผมร้องอุทานออกมาพร้อมจ้องร่างน้องสาว
"นี่จรืงๆมันก็ไม่ได้มากอะไรซักหน่อยนี่น่า พี่เองดูแล้วก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงซักหน่อย" ผมลองปลอบดู
"พี่เห็นทุกวันจนชินก็เลยไม่ทันสังเกตนะซิ ตั้งสามกิโลเชียวนะคะ" น้องสาวตอบพร้อมร้องกระซิกๆไปด้วย "กางเกงตัวโปรดที่หนูเพิ่งซื้อมาเมื่อสามเดือนตอนนี้มันฟิตจนใส่ไม่ได้แล้ว หนูไม่กล้าออกไปไหนอีกแล้วคะ"
ไม่ไหวจะเคลียแล้วจะว่าไปรูปร่างน้องแกก็ประมาณค่าเฉลียของผู้หญิงปกตินะล่ะ แต่ดูน้ำหนักมันจะมากเกินกว่าที่คาดไว้ ถึงขนาดถอดชุดมาใส่ชุดว่ายน้ำแทน แต่มันก็ไม่ได้ช่วยเปลี่ยนแปลงค่าสามกิโลที่ปรากฏบนเครื่องชั่งได้อยู่ดี
ผมเดินไปหาแฟนแล้วตบไหล่ประมาณว่าช่วยจัดการให้หน่อยล่ะกันเพราะเรื่องน้ำหนักผู้หญิงคุยกันเองน่าจะเข้าใจมากกว่า ผมเดินจากมาเข้าตรงกลับไปหวังจะดื่มด่ำกับบรรยากาศสุขสงบ แต่ประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา
"กรี๊ดดดดดดด"
อะไรอีกล่ะทีนี้ ผมตรงกลับไปในห้องแล้วพบว่าภาพเดิมจะผิดแค่ว่าตอนนี้แฟนใส่ชุดว่ายน้ำเหมือนกัน
"กรุณาอธิบายสถานการณ์ให้ทราบด้วย"
แฟนผมยิ้มเจื่อนๆแล้วไขข้อสงสัยว่า ระหว่างที่ตนกำลังให้กำลังใจน้องผมดันบอกว่าพี่ไม่เป็นหนูพี่ไม่เข้าใจ แฟนผมเลยวางแผนว่าจะชั่งน้ำหนักแล้วบอกน้ำหนักให้เท่ากับน้องผม  เพื่อว่าตอนท้ายจะได้บอกว่าเห็นไหมเราน้ำหนักเท่ากันพี่ยังไม่กังวลเลย ถึงขนาดเปลี่ยนเป็นชุดว่ายน้ำให้อยู่ในสถานะเดียวกันแต่น้องเจ้ากรรมผมดันเดินมาดูที่เครื่องชั่งด้วย แผนที่วางไว้เลยผิดพลาดหมด
แถมผลที่ได้คือน้ำหนักแฟนผมเบากว่าสองกิโล นอกจากนี้น้องเขายังเอาสายวัดมาวัดรอบ เอวรอบอกเพื่อมาเทียบกับตัวเอง จนสุดท้ายก็กรี๊ดแตกออกมา
"ทำไมๆๆๆ ทั้งๆพี่เขากินอาหารกับพวกเราทุกครั้งแถมยังชอบกินมันฝรั่งทอดขนมขบเคี้ยวแบบมีไขมัน แต่กลับหุ่นดีกว่าทั้งหน้าอก เอว สะโพก หนูสู้ไมได้ซักอย่าง ทั้งเจ็บใจทั้งอิจฉา" พูดไปก็ร้องไป ดูท่าเรื่องน้ำหนัก สัดส่วน อายุ ถือเป็นเรื่องที่ผู้ชายอย่างพวกเราสามารถเข้าใจได้จริงๆ
จนตอนนี้น้องสาวผมยังซึมอยู่เลยใครมีวลีเด็ดๆหรือวิธีการให้กำลังใจช่วยบอกกันที