ปกติผมต้องเดินทางด้วยรถไฟฟ้าใต้ดินจากลาดพร้าวบ่อย ๆ ขาไปทำงานและขากลับก็มักจะแวะหาอะไรทานหรือซื้อกลับบ้านเป็นประจำ  ส่วนใหญ่จะซื้ออาหารกล่องจำพวกข้าวผัดกะเพราทั้งเนื้อ ทั้งหมู แกงต่าง ๆ ยำไข่ดาว ไข่พะโล้ เป็นร้านตรงโซนของเบทาโกรที่เอาผลิตภัณฑ์เนื้อหมู เนื้อไก่และเนื้อวัวมาปรุงเป็นอาหารประเภทต่าง ๆ  
         ตอนแรก ๆ ที่ซื้อมารับประทานเมื่อตอนที่สาขานี้เปิดใหม่ ๆ รสชาติอาหารอร่อยมาก รสชาติไม่เน้นไปทางใดทางหนึ่ง ยิ่งข้าวผัดกะเพราเนื้อโคขุน ซื้อมาทานแรกๆ รสชาติจัดจ้านผัดแบบดั้งเดิมไม่ใส่ถั่วฝักยาว มีพริกใส่แบบจัดจ้านอร่อย  แต่ ซื้อช่วงหลัง ๆ จนถึงปัจจุบัน รสชาติผัดกะเพราทั้งเนื้อ หมู และไก่ รวมถึงเมนูอื่น ๆ เช่น ผัดเผ็ดไก่ ไข่พะโล้ ยำไข่ดาว รสชาติหวานเลี่ยนมาก ทานแล้วนึกว่าทานขนมหวานก็ไม่ปาน ยิ่งยำไข่ดาวนี่รสชาติหวานนำแทบจะไม่มีความเปรี้ยวอยู่เลย  
         ผมเลยเปลี่ยนไปซื้ออาหารกล่องเจ้าอื่นในร้านลองทานดูว่ารสชาติจะเป็นอย่างไร เลือกร้านเจ๊ ป. เพราะดูหน้าตาอาหารเน้นพวกแกงเผ็ด คั่วกลิ้ง น่าจะไม่หวาน ปรากฎว่ารสชาติหวานพอๆกัน ผมซื้อคั่วหมูเผ็ดใส่สะตอมา หวานมาก แทบไม่ได้รสชาติความเผ็ดใดๆเลย  รวมทั้งอาหารของเจ้าอื่น เช่น ของดีเจเซเลบ ภ. ที่ทำอาหารจำพวกคลีนแบบกล่องขายภายในร้าน ลองซื้อคั่วกลิ้งแบบคลีนทานกับข้าวกล้อง รสชาติก็ออกหวานอีก  
        สรุปว่า รสชาติที่เน้นหวานนำแบบนี้ ลูกค้าส่วนใหญ่เค้านิยมกันใช่ไหมครับ  ผู้ประกอบการร้านอาหารปัจจุบันเน้นรสชาติหวานนำเพราะคนกรุงชอบทานแบบติดหวานใช่หรือไม่