ตอนนี้ผมอยู่ม.6 แล้ว อีก3 เดือนก็จะจบแล้ว ดีใจสุดๆ
  ผมมีเพื่อนผญ.ที่เล่นด้วยกันในห้อง นิดหน่อย แต่มีอีกคนที่มาใหม่ตั้งแต่ขึ้นม.6 ใหม่ๆแล้ว รู้จักกันไม่ถึงปีเลย ตอนแรกก็เฉยๆๆเป็นแค่เพื่อนกัน ก็แกล้งกันปกติ แต่มีอยู่ช่วงนึงที่ประมาณว่าอกหักจากผช.ที่ผมรักนะ(คิดว่า) ร้องไห้ฟูมฟาย ขี้มูกโป่ง 555 ในตอนนั้นไม่มีเพื่อนคนไหนสนใจผมเลย มีแต่เพื่อนคนใหม่นี้แหละ(ตอนนี้ไม่ใหม่แล้วนะ)  มันสนใจผมแค่คนเดียว มันบอกว่ามีอะไรก็บอก กูกับเสมอ (ตอนนั้นก็เฉยๆ คิดว่าเพื่อนมันปรอบ) ผมเริ่มอยากจะอยู่คนเดียว เริ่มเงียบที่จะไม่พูดกับใคร นั่งใจลอย จนเพื่อนคนอื่นว่าเอาวิญญาณมา รร.ไหม  แต่ผมก็ไม่สนใจเริ่มไปไหนมาไหนคนเดียวแล้วไม่อยากอยู่กับคนหมู่มาก แต่ก็มีเพื่อนคนเดียวนี้แหละที่มันยังสนใจ. ยังเห็นหัวผมอยู่ จะไปไหนมันก็บอก มันก็เรียก (แต่ก็ยังเฉยๆอยู่ ผมเป็นแบบนี้เกือบเดือน แต่ก็มีเพื่อนคนนี้แหละที่ผมคุยด้วย) เวลากินข้าวผมก็นั่งกินคนเดียวอยู่หลายครั้ง แต่เหมือนสายตาคนที่โรงอาหารมองผมว่าผมเพื่อนไม่คบรือป่าว555 แต่ก็ไม่สนใจ  จนมีวันนึ่งเพื่อนคนเดียวของผมนี้แหละคับมานั่งกินข้าวด้วย ผมบอกว่าถ้าอยากจะไปกับเพื่อนคนอื่นก็ไปเถอะเราอยู่คนเดียวได้ (((จะมีใครรู้ไหมเนี้ย เพื่อนมันยิ่งชอบอ่านพันทิปอยู่)))  ต่อๆๆ...มันบอกว่าไม่ กูจะอยู่กับ จากวันนั้นก็ไปด้วยกัน2 คนบ่อยๆ   แต่ ณ ปัจจุบันนี้ ผมก็อยากจะไปไหนกับมันแค่2 คนนี้แหละ ผมเริ่มรู้สึกดีขึ้นมากนะ อยู่ในห้องจะเงียบคุยกับมันแค่2 คน คือผมอยากอยู่กับมันแบบนี้ไปอีกนานๆผมอยู่กับนี้หัวเราะได้เลย มีความสุขนะ  ผมก็คิดนะว่าทำไมมันถึงต้องมาดีกับผมขนาดนี้และผมก็เริ่มมีความรู้สึกดีๆกับมัน ดีมาก จนทุกวันนี้ผมกับเพื่อนเราคุยแชทกันทุกวันนี้ ไม่มีอะไรผมก็จะกวนมัน ผมรู้ว่ามันติ่งเกาหลี ก็หาเรื่องแชทกับมันไปทั่ว เพื่อที่จะได้คุย แต่ไม่รู้ว่าความรู้ดีๆแบบนี้มันช่างเป็นช่วงเวลาที่เราใกล้จะจบม.6. แล้วอ่ะ ต่างคนต่างไปแน่นคงไม่เจอกันอีกนานนนน เพราะมีเป้าหมายที่ต่างกันมากก
  ไม่รู้ผมชอบเพื่อนป่าวนะ แต่ที่รู้คืออยากอยู่กับมันไปอีกนานๆ แต่ผมไม่กล้าบอกความรู้สึกที่ผมรู้สึกกับมันหรอก เดี๋ยวมองหน้ากันไม่ติด ขอแค่ผมเป็นที่ดีของมันต่อไปดีกว่า

อาจจะพูดวกไปวนมาก็ต้องขออภัยจิงๆ เรียบเรียงคำไม่ถูกคับ