เมื่อก่อน คิดว่าการปั่นจักรยานจากปัตตานีถึงนราธิวาส เป็นอะไรที่ไกลตัวมาก เพราะผมไม่ใช่นักปั่นมืออาชีพ แต่ลึกๆก็อยากลองปั่นดูเหมือนกัน แต่ไม่มีโอกาส..
เมื่อวาน เลยตัดสินใจจะลองปั่นดู ถือว่าเป็นความท้าทายอย่างยิ่งสำหรับคนที่ไม่เคยปั่นไกลๆอย่างผม เช้านี้หลังจากทำภารกิจเสร็จเรียบร้อย ก็ไม่รอช้า เริ่มออกจากปัตตานีช่วงหกโมงครึ่ง..บรรยากาศช่วงเช้าที่ปัตตานี เป็นอะไรที่ประทับใจมาก อากาศสดชื่น เห็นวิถีชีวิตตามสไตล์คนปัตตานี... ผมปั่นได้ 10 กิโลเมตร แรกก่อนจะหยุด แวะถ่ายรูปที่มัสยิดกรือเซะ ในระหว่างนั้น ได้มีเสียงคุณป้าเรียก ขอให้ผมช่วยยกมอไซค์ของแกข้ามฟากไปอีกฝั่งของถนน เนื่องจากมอไซค์ดับ ผมไม่รอช้า เมื่อเสร็จเรียบร้อย แกก็เอ่ยคำขอบคุณสั้นๆ เพื่อแสดงถึงมิตรภาพระหว่างทาง...
ผมปั่นจักรยานต่อ เป้าหมายคือการไปกินมื้อเช้าที่ปาลัส เมื่อปั่นถึงยะหริ่ง ดวงอาทิตย์ก็เริ่มฉายแสงขึ้นมา รู้สึกถึงไออุ่นในยามเช้า แล้วสายฝนก็ตกโปรยปรายลงมา พอให้ได้ชื่นฉ่ำ จริงๆ ผมไม่ได้สัมผัสบรรยากาศแบบนี้มานานแล้ว มันเป็นช่วงเวลาที่งดงามจริงๆ ซุบฮานัลลอฮฺ
เมื่อถึงปาลัส เป็นการปั่นที่ระยะทาง 30 กิโลเมตรพอดี ร่างกายก็เริ่มรู้สึกเหนื่ยล้าบ้างแล้ว ผมเลยแวะที่ปั๊มน้ำมัน เพื่อแวะพักเหนื่อยบวกไปกินมื้อเช้าด้วย ผมสั่งขนมจีน ซื้อน้ำ และเข้าน้ำห้อง เมื่อรู้สึกโอเคขึ้น..ก็เริ่มปั่นต่อ...สถานีต่อไปคือปั๊มน้ำมันปาวา
ผมปั่นจากปัตตานีถึงบ้านด้วยระยะทาง 70 กิโลเมตร เป็นการปั่นเรื่อยๆ ไม่เร่งรีบ ตั้งเป้าหมายคือปั่นให้ถึงบ้าน แต่ก็ยังมีเวลาได้ชื่นชมแม่น้ำ ภูเขา ทุ่งนา และบรรยากาศสองข้างทาง สิ่งที่ผมได้เรียนรู้จากการปั่นในครั้งนี้ คือ การปั่นจักรยานก็แค่วิธีการเดินทางวิธีหนึ่งเท่านั้น สาระจริงๆ คือการเอาชนะใจตัวเองมากกว่า ปั่นด้วยใจล้วนๆ เมื่อตั้งเป้าหมายชัดเจน ก็เริ่มปั่นเรื่อยๆ ปั่นด้วยความเร็วคงที่ ไม่ช้าไม่เร็ว เมื่อมีโอกาสช่วยเหลือคนที่อ่อนแอ ต้องไม่รอช้าที่จะทำมันทันที มิตรภาพที่ดีจะเริ่มจากสิ่งเหล่านี้ เมื่อรู้สึกเหนื่อย ก็แวะพักเหนื่อยบ้าง ชื่นชมกับสิ่งรอบข้าง ระหว่างทางบ้าง แต่ต้องไม่ลืมเป้าหมายเดิมที่เคยตั้งไว้...
#พี่ตูนพันล้าน
#ผมแสนสาหัส 😂😂
แม่น้ำปัตตานี
ใช้เส้นทางทางหลวงที่ 42
มิตรระหว่างทาง
แวะถ่ายรูป
ปั่นจักรยานระยะทาง 70 กิโลเมตร (ครั้งแรก)
เมื่อวาน เลยตัดสินใจจะลองปั่นดู ถือว่าเป็นความท้าทายอย่างยิ่งสำหรับคนที่ไม่เคยปั่นไกลๆอย่างผม เช้านี้หลังจากทำภารกิจเสร็จเรียบร้อย ก็ไม่รอช้า เริ่มออกจากปัตตานีช่วงหกโมงครึ่ง..บรรยากาศช่วงเช้าที่ปัตตานี เป็นอะไรที่ประทับใจมาก อากาศสดชื่น เห็นวิถีชีวิตตามสไตล์คนปัตตานี... ผมปั่นได้ 10 กิโลเมตร แรกก่อนจะหยุด แวะถ่ายรูปที่มัสยิดกรือเซะ ในระหว่างนั้น ได้มีเสียงคุณป้าเรียก ขอให้ผมช่วยยกมอไซค์ของแกข้ามฟากไปอีกฝั่งของถนน เนื่องจากมอไซค์ดับ ผมไม่รอช้า เมื่อเสร็จเรียบร้อย แกก็เอ่ยคำขอบคุณสั้นๆ เพื่อแสดงถึงมิตรภาพระหว่างทาง...
ผมปั่นจักรยานต่อ เป้าหมายคือการไปกินมื้อเช้าที่ปาลัส เมื่อปั่นถึงยะหริ่ง ดวงอาทิตย์ก็เริ่มฉายแสงขึ้นมา รู้สึกถึงไออุ่นในยามเช้า แล้วสายฝนก็ตกโปรยปรายลงมา พอให้ได้ชื่นฉ่ำ จริงๆ ผมไม่ได้สัมผัสบรรยากาศแบบนี้มานานแล้ว มันเป็นช่วงเวลาที่งดงามจริงๆ ซุบฮานัลลอฮฺ
เมื่อถึงปาลัส เป็นการปั่นที่ระยะทาง 30 กิโลเมตรพอดี ร่างกายก็เริ่มรู้สึกเหนื่ยล้าบ้างแล้ว ผมเลยแวะที่ปั๊มน้ำมัน เพื่อแวะพักเหนื่อยบวกไปกินมื้อเช้าด้วย ผมสั่งขนมจีน ซื้อน้ำ และเข้าน้ำห้อง เมื่อรู้สึกโอเคขึ้น..ก็เริ่มปั่นต่อ...สถานีต่อไปคือปั๊มน้ำมันปาวา
ผมปั่นจากปัตตานีถึงบ้านด้วยระยะทาง 70 กิโลเมตร เป็นการปั่นเรื่อยๆ ไม่เร่งรีบ ตั้งเป้าหมายคือปั่นให้ถึงบ้าน แต่ก็ยังมีเวลาได้ชื่นชมแม่น้ำ ภูเขา ทุ่งนา และบรรยากาศสองข้างทาง สิ่งที่ผมได้เรียนรู้จากการปั่นในครั้งนี้ คือ การปั่นจักรยานก็แค่วิธีการเดินทางวิธีหนึ่งเท่านั้น สาระจริงๆ คือการเอาชนะใจตัวเองมากกว่า ปั่นด้วยใจล้วนๆ เมื่อตั้งเป้าหมายชัดเจน ก็เริ่มปั่นเรื่อยๆ ปั่นด้วยความเร็วคงที่ ไม่ช้าไม่เร็ว เมื่อมีโอกาสช่วยเหลือคนที่อ่อนแอ ต้องไม่รอช้าที่จะทำมันทันที มิตรภาพที่ดีจะเริ่มจากสิ่งเหล่านี้ เมื่อรู้สึกเหนื่อย ก็แวะพักเหนื่อยบ้าง ชื่นชมกับสิ่งรอบข้าง ระหว่างทางบ้าง แต่ต้องไม่ลืมเป้าหมายเดิมที่เคยตั้งไว้...
#พี่ตูนพันล้าน
#ผมแสนสาหัส 😂😂