เรื่องที่จะเล่านี้เป็นสิ่งเดียวที่ไม่เคยบอกใคร แม้แต่เพื่อนที่สนิทที่สุด
เราคบกับแฟนเก่ามาสองปีกว่า
ก่อนที่จะเดินทางมาทำงานที่ต่างประเทศ เมื่อปี 2548
ตอนคบกันมีความสุขมาก แต่ต้องเดินทางมาทำงาน
เพราะทางบ้านมีหนี้สินมากมาย
ไม่มีกำหนดกลับ
ผ่านมาสองปี ไม่มีคำตอบให้เค้าว่าจะกลับได้เมื่อไหร่
แฟนของเราได้เจอกับคนใหม่
เขาได้บอกเลิกเรา เช้าวันวาเลนไทน์ ปี 2551
สองปีครึ่งหลังจากวันสุดท้ายที่เราได้จากกัน
เราพยายามทำใจอยู่นาน พ
ยายามยอมรับความจริงว่าเค้าได้หมดใจและเริ่มต้นใหม่กับคนอื่นไปแล้ว
ดูรูปเค้าที่ถ่ายกับแฟนใหม่ของเขา
ให้มันรู้ว่าเค้าได้มีความสุขกับคนอื่น
เราเป็นแค่อดีตและควรก้าวต่อไปโดยไม่มีเขา
หลังจากนั้นเราไม่ได้ติดต่อกัน
เราทำงานหนักและใช้ชีวิตอยู่กับเพื่อนๆ แต่ยังคงคิดถึงเขาเสมอ
บางทีก็ยิ้ม ร้องให้ หัวเราะคนเดียว
ยังจดจำสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นตอนที่อยู่ด้วยกันได้เสมอ
ปี 2555 หลังจากที่เลิกกับแฟนเก่าได้สี่ปี
เราได้พบกับแฟนคนปัจจุบัน
ตอนที่จะเริ่มคบกัน รู้สึกเหมือนกันว่ายังไม่ค่อยพร้อม
เพราะยังลืมแฟนเก่าไม่ได้
แต่ก็คิดว่า ควรจะเริ่มให้โอกาสตัวเองได้พบกับรักครั้งใหม่
และเริ่มต้นชีวิตใหม่ได้ซักที
ชีวิตของเราก็ดำเนินไปเรื่อยๆ แฟนคนนี้เค้าดีกับเรา
และเราก็มีความสุขที่ได้ดูแลกัน
เรากับแฟนคนนี้ได้คบกันประมาณห้าปี ก็แต่งงานและมีลูก
แต่สิ่งที่ไม่ควรเกิดขึ้นก็คือ เราไม่เคยมีวันไหนที่เราไม่คิดถึงแฟนเก่าเลย
เราคิดว่านานๆไปเราคงลืมเราไม่ได้ตั้งใจคิดถึง
แต่มันอยู่ในฝัน เราฝันถึงเค้าเกือบทุกคืน
นั่งรถไฟก็จะมีแวบเข้ามา มองไปบนฟ้า มองไปนอกหน้าต่าง
ดูหนังฟังเพลง ทำอะไรจะนึกถึง เหมือนเค้าอยู่กับเราเสมอ
ตอนแรกๆก็เจ็บ เพราะทำใจไม่ได้ พอหลายๆเดือนเริ่มชิน
หลายๆปีผ่านมาเริ่มรู้สึกว่าเป็นเขาส่วนนึงในชีวิต คล้ายโรค
schizophrenia
ผ่านมาทั้งหมด 13 ปีที่ไม่ได้เจอแฟนเก่า
แต่เราดันยังนึกถึงเขา ตลอดเวลา
ตอนนี้เราเริ่มรู้สึกว่ามันไม่โอเค เพราะถ้าแฟนคนปัจจุบันของเรารู้เค้าคงจะเสียใจมาก
และเราก็รู้สึกว่ามันก็นานเกินไปแล้ว
ความรู้สึกมันควรจะจางหายไปได้แล้ว
เราไม่อยากคิดถึงเค้าไปตลอดชีวิต
ไม่กล้าเล่าให้ใครฟัง รู้สึกว่าไม่น่าจะมีคนเข้าใจเรา
ไม่รู้จะทำยังไงดี เราขอมาระบายกับพันทิบ
เพราะว่าเราไม่อยากให้ใครรู้ว่าเราเป็นแบบนี้
แต่เผื่อว่ามีใครที่อ่านเป็นเหมือนเรา
หรือรู้ว่าควรทำยังไงกับเหตุการณ์แบบนี้
เราจะได้รู้วิธีจัดการกับชีวิตเราได้
พิมพ์ยาวมากๆ ขอบคุณที่อ่านค่ะ
ไม่ลืมแฟนเก่า ทำยังไงดี
เราคบกับแฟนเก่ามาสองปีกว่า
ก่อนที่จะเดินทางมาทำงานที่ต่างประเทศ เมื่อปี 2548
ตอนคบกันมีความสุขมาก แต่ต้องเดินทางมาทำงาน
เพราะทางบ้านมีหนี้สินมากมาย
ไม่มีกำหนดกลับ
ผ่านมาสองปี ไม่มีคำตอบให้เค้าว่าจะกลับได้เมื่อไหร่
แฟนของเราได้เจอกับคนใหม่
เขาได้บอกเลิกเรา เช้าวันวาเลนไทน์ ปี 2551
สองปีครึ่งหลังจากวันสุดท้ายที่เราได้จากกัน
เราพยายามทำใจอยู่นาน พ
ยายามยอมรับความจริงว่าเค้าได้หมดใจและเริ่มต้นใหม่กับคนอื่นไปแล้ว
ดูรูปเค้าที่ถ่ายกับแฟนใหม่ของเขา
ให้มันรู้ว่าเค้าได้มีความสุขกับคนอื่น
เราเป็นแค่อดีตและควรก้าวต่อไปโดยไม่มีเขา
หลังจากนั้นเราไม่ได้ติดต่อกัน
เราทำงานหนักและใช้ชีวิตอยู่กับเพื่อนๆ แต่ยังคงคิดถึงเขาเสมอ
บางทีก็ยิ้ม ร้องให้ หัวเราะคนเดียว
ยังจดจำสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นตอนที่อยู่ด้วยกันได้เสมอ
ปี 2555 หลังจากที่เลิกกับแฟนเก่าได้สี่ปี
เราได้พบกับแฟนคนปัจจุบัน
ตอนที่จะเริ่มคบกัน รู้สึกเหมือนกันว่ายังไม่ค่อยพร้อม
เพราะยังลืมแฟนเก่าไม่ได้
แต่ก็คิดว่า ควรจะเริ่มให้โอกาสตัวเองได้พบกับรักครั้งใหม่
และเริ่มต้นชีวิตใหม่ได้ซักที
ชีวิตของเราก็ดำเนินไปเรื่อยๆ แฟนคนนี้เค้าดีกับเรา
และเราก็มีความสุขที่ได้ดูแลกัน
เรากับแฟนคนนี้ได้คบกันประมาณห้าปี ก็แต่งงานและมีลูก
แต่สิ่งที่ไม่ควรเกิดขึ้นก็คือ เราไม่เคยมีวันไหนที่เราไม่คิดถึงแฟนเก่าเลย
เราคิดว่านานๆไปเราคงลืมเราไม่ได้ตั้งใจคิดถึง
แต่มันอยู่ในฝัน เราฝันถึงเค้าเกือบทุกคืน
นั่งรถไฟก็จะมีแวบเข้ามา มองไปบนฟ้า มองไปนอกหน้าต่าง
ดูหนังฟังเพลง ทำอะไรจะนึกถึง เหมือนเค้าอยู่กับเราเสมอ
ตอนแรกๆก็เจ็บ เพราะทำใจไม่ได้ พอหลายๆเดือนเริ่มชิน
หลายๆปีผ่านมาเริ่มรู้สึกว่าเป็นเขาส่วนนึงในชีวิต คล้ายโรค
schizophrenia
ผ่านมาทั้งหมด 13 ปีที่ไม่ได้เจอแฟนเก่า
แต่เราดันยังนึกถึงเขา ตลอดเวลา
ตอนนี้เราเริ่มรู้สึกว่ามันไม่โอเค เพราะถ้าแฟนคนปัจจุบันของเรารู้เค้าคงจะเสียใจมาก
และเราก็รู้สึกว่ามันก็นานเกินไปแล้ว
ความรู้สึกมันควรจะจางหายไปได้แล้ว
เราไม่อยากคิดถึงเค้าไปตลอดชีวิต
ไม่กล้าเล่าให้ใครฟัง รู้สึกว่าไม่น่าจะมีคนเข้าใจเรา
ไม่รู้จะทำยังไงดี เราขอมาระบายกับพันทิบ
เพราะว่าเราไม่อยากให้ใครรู้ว่าเราเป็นแบบนี้
แต่เผื่อว่ามีใครที่อ่านเป็นเหมือนเรา
หรือรู้ว่าควรทำยังไงกับเหตุการณ์แบบนี้
เราจะได้รู้วิธีจัดการกับชีวิตเราได้
พิมพ์ยาวมากๆ ขอบคุณที่อ่านค่ะ