ต้องบอกเลยว่ารู้สึกแย่กับตัวเองมากเราเป็นอ่ะไรหลังจากที่เลิกกับแฟนคนแรก(รักแรก)ไปนานถึงสองปี
เราได้เริ่มต้นใหม่ ไปถึง5 ครั้ง (เป็นการคบกันทั่วไปไม่มีอ่ะไรลึกซึ่ง) บางคนคบ 3 เดือน 1เดือน
แต่นานที่สุด ก็ 6 เดือน แต่ช่วงหลังๆนี่ พักชีวิตเงียบๆแล้วถามตัวเองว่าเรากำลังทำอ่ะไร
ทุกครั้งที่เลิกกับแต่ละคนไม่มีความรู้สึกเสียใจอ่ะไรเลย บอกเลิกจบ วันต่อมาก็เหมือนไม่มีอ่ะไรเกิดขึ้น
ในใจทุกครั้งที่ท้อที่ เศร้า ก็ยังคงนึกถึงเค้าคนนั้น
นั่งถามตัวเองว่าทำไมยังคงนึกถึงเค้าอยู่ คิดถึงสิ่งดีดีที่เค้าทำให้  แล้วเราจะรักใครใหม่ได้หรอถ้าเป็นแบบนี้
เราคบกับแฟนเก่ามาสองปีกว่า (แต่เราเป็นคน ทำทุกอย่างพังเอง)คนรอบตัวได้แต่บอกว่า
เมื่อเดินหน้ามาแล้วก็อย่านึกถึงอดีตซิ แต่เราคิดว่าทุกครั้งที่เราท้อ เราเคยมีเค้าให้คำปรึกษาอยู่ข้างๆ
มันเลยทำให้ การคบกันที่ฉาบฉวยที่ผ่านมาใน 5 คนไม่มีความหมายอ่ะไร เพราะมันมีแต่ความสุข
ไม่มีการร่วมรับรู้ถถึงความทุกข์ไดๆเลย   เราเรียนรู้ว่าทุกครั้งที่เรามีปัญหาคนที่อยู่ข้างเราตลอดเค้าย่อม
จะติดอยู่ในใจเราเสมอและเรายังคงจะคิดถึงเค้าทุกครั้ง ที่เราท้อและยืนอยู่คนเดียว หรืออยู่ท่ามกลาง
ผู้คนที่ไม่มีใครเข้าใจ ต้องฝืนมองหน้าแล้วยิ้มเข้าหากัน

แต่ละคนใน 5 คนที่เราคบเรามานั่งคิดว่าเราคบเค้าเพราะอ่ะไร เราก็ยิ่งเกลียดตัวเอง
ว่าเหตุผลแค่นี้หรอว่ะเนี่ย   ทำไมฉันถึงพาตัวเองมาสู่จุดมืดได้ขนาดนี้แต่การเลิกกัน ทำให้ฉันโตขึ้นก็จริง
แต่สิงที่เพื่อนเค้าคนนั้นเคยพูดว่า  ถ้าเราเลิกกับเค้าเราจะไม่สามารถหาใครที่ดีได้อย่างเค้าอีกเราไม่เชื่อ
เพราะว่า ในความหมายของคำว่าดีกว่าของเราคือคำว่าหล่อกว่า รวยกว่า  ดูแลมากกว่า  ตามใจมากกว่า
แต่เมื่อมาถึงวันนี้เราเข้าใจความหมายขงวันนั้นแล้วว่า  สิ่งที่บอกว่าหาคนที่ดีกว่านี้ไม่ได้คือ คนที่รักเราแบบนี้
หล่อกว่าเราก็หาได้   รวยกว่าเราก็คบมาแล้ว  เอาใจเทคแคเราก็สัมผัสมาแล้ว
แต่ทำไมไม่รู้สึกรักใครเลย เลิกไปเหมือนไม่มีอ่ะไรเกิดขึ้น ไม่เสียใจใดๆแต่ก็จะคิดถึงเค้าคนเดินตลอด
หรือช่วงเวลามันสั้นมั่ง