ก่อนอื่นเลยคือเราพึ่งสมัครพันทิปเพื่อมาตั้งกระทู้นี้ไม่รู้ว่าอะไรแท็กยังไงผิดห้องรึเปล่าก็ต้องขอโทษไว้ก่อนนะคะ
เข้าเรื่องเลยเนอะ เริ่มแรกเลยคือ เราเนี่ยเป็นคนที่ชอบคิดมาก แล้วด้วยความที่เราเป็นน้องเล็กในบ้านเราก็จะโดนกดดันมาตลอด เราแทบไม่เคยได้คำชมจากคนในครอบครัวเลย ไม่เคยทำได้ดีพอ เวลาเราทำได้ดีแบบที่คนที่บ้านหวังแล้วเขาก็จะบอกว่าให้เราทำให้ได้มากกว่านี้ ตั้งแต่เล็กๆเราเรียนได้เกรด4มาตลอด เราจะกลัวมากเวลาเกรดจะออกแต่ละครั้ง เพราะเรากลัวว่ามันจะไม่ได้เหมือนที่เขาหวังไว้ เราเก็บความรู้สึกพวกนี้มาตลอดจนโตตอนนี้เรียนอยู่มัธยมปลาย เมื่อก่อนเราก็คิดว่าเราปกติดี แต่มาตอนนี้เรารู้สึกว่าตัวเองเริ่มไม่ปกติแล้ว เมื่อไม่กี่เดือนก่อนเราทะเลาะกับที่บ้าน ตอนนั้นหัวเราคิดไม่ออกว่าจะทำยังไงดีไม่มีใครให้พูดด้วยได้เลย เรารู้สึกว่าไม่อยากอยู่แล้ว เลยกีดแขนตัวเอง ความรู้สึกตอนนั้นมันเหมือนเราได้ระบาย พอที่บ้านเรามาเห็นเขาก็ถามว่า "คิดว่าที่ทำมันดีแล้วหรอ" แต่เราก็ไม่ได้ตอบอะไร พี่สาวเราถามว่า "กีดแบบนี้ไม่กีดคอไปเลยล่ะจะได้ตาย" มันเป็นคำพูดที่เราจำมาตลอด ช่วงนี้เรารู้สึกว่าเรานอนไม่หลับแบบว่าต้องตื่นไปโรงเรียนตี5แต่ว่าตี3เราก็ยังไม่นอน หงุดหงิดง่ายมาก เหนื่อยล้าไปหมด เราร้องไห้บ่อยมากไม่รู้จะทำยังไงดี รู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่าอะไรเลย เวลาอยู่ในบ้านก็เหมือนอยู่ตัวคนเดียว เราไม่อยากจะกลับบ้านเลยด้วยซ้ำ เรารู้สึกว่านั้นมันไม่ใช่ที่ของเรา เวลาเดินเข้ามาให้บ้านก็ไม่เคยเจอรูปตัวเองเลย มีแต่รูปหลาน พี่สาว แต่มันไม่เคยมีรูปเราเลย หลายๆอย่างเราก็รู้สึกนะว่าทำไมเราถึงไม่ได้แบบนั้นบ้าง จะบอกว่าอิจฉาก็ใช่ ตอนนี้มันเหนื่อยมากไม่รู้จะทำยังไงแล้ว เราคุยกับแม่ว่าเราจะไปหาจิตแพทย์แต่แม่เราก็บอกว่าไร้สาระเราไม่เป็นหรอก ถ้าเราเป็นจริงๆก็เพราะตัวเราเองนั้นแหละที่ทำให้เป็น เราควรทำยังไงต่อไปดี