ตอนที่คบกับแฟนใหม่ๆ #เขาก็ไม่ได้ปิดบังเรื่องลูกแต่อย่างใด ตอนนั้นเราคิดว่าถ้าเราเลือกที่จะรักเขาแล้วเราต้องรักลูกเขาด้วยนะ ผ่านมาสักพักเราก็เข้ากับลูกเขาได้ดี พาไปกินข้าว ซื้อของมาฝาก ทุกอย่างมันปกติมากคะ (ส่วนตัวเป็นคนขี้น้อยใจ และคิดมาก) จากนั้น เราก็ไปหาแฟนเป็นปกติ
***ลูกของเขาจะเรียกเราว่า พี่ หรือ พี่เพื่อนพ่อ
ทุกๆครั้งที่เราเจอกับลูกเขา แฟนเรามักก็บอกลูกเขาว่า สวัสดีพี่รึยัง ปะ!กอดพี่หน่อย ทุกครั้งที่เจอกันก็กอดกัน หอมกัน นั่งกินขนมกัน ปกติดี พอมาวันนึง ลูกเขา สวัสดีเราปกติ แฟนเราก็บอก กอดพี่หน่อย... (เพื่อที่ว่าเรากับลูกเขาจะได้สนิดกันมากขึ้นเรื่อยๆ) แต่ลูกเขาบอกว่า แม่บอกไม่ให้อยู่ใกล้พี่ ไม่ให้กอดพี่ ไอเราก็ใจเสียนะว่าที่ผ่านมาเราไม่ดีตรงไหน? เราเริ่มน้อยใจแล้วก็เริ่มกีดกันตัวเองออกจากลูกของเเฟน จริงๆเหตุมันเกิดจากแฟนเก่าของเขา พยายามเรียกร้องเอาสถานะการเป็นแม่ของเด็กคอยเข้ามาสร้างปัญหาใจให้อยู่ตลอด และรวมถึงดูถูก เหยียดหยามเราต่างๆนาๆ เราได้แต่นิ่งเงียบ และอดทน เพราะแฟนเราบอกให้ทำแบบนั้น จากเป็นคนที่ไม่เคยยอมใคร แต่ตอนนี้ทำได้แค่เงียบปล่อยให้ฝ่ายนั้นทำร้ายใจอยู่เรื่อยๆ เราต้องเจอกับอะไรแบบนี้มาตลอด1ปีเต็ม สำหรับผญ.คนนึงมันก็มากพอแล้วที่ต้องอดทน *ก่อนหน้านั้นเเฟนเรากับแฟนเก่าติดต่อกันเอง โดยที่เรารับรุ้บ้างไม่รับรุ้บ้าง เราก็ขอให้เป็นเพราะเรื่องลูกก็พอ เราเป็นคนที่คิดมาก เลยเริ่มระเเวงและทนไม่ไหว เลยบอกกับเขาไปว่าให้ตัดการติดต่อกันอย่างเด็ดขาด ให้ติดต่อกันผ่านทางแม่แฟนก็พอ และเขาก็ตกลงยอมเพื่อให้เราสบายใจ แต่ฝ่ายนั้นไม่ได้ทำตามที่ได้ตกลงกันเขายังพยายามแชทมา โทรมา ตลอด โดยแฟนเราก็ไม่ได้ปิดบังให้เราดูตลอดแต่แฟนก็ไม่ได้ตอบแชท หรือรับสายแต่อย่างใด จนเราทนไม่ไหว ทุกครั้งที่แฟนเก่าเขาโทรมาเราจะเป็นคนรับสายแทน ลึกๆเขาคงไม่พอใจ...บางทีก็บอกจะพ้องทนายบ้างเรื่องเรียกร้องการดูแลลูกบ้าง ทุกค่าใช้จ่ายแฟนเราเป็นคนดูแลหมดโดยผญ.ไม่เคยมีค่าใช้จ่ายในเรื่องลูกแต่อย่างใดเลย คือไม่เข้าใจว่าจะเรียกร้องรึต้องการอะไร จะเลิกลาจากกันแบบดีๆจะไม่ได้เลยใช่ไหม พูดแล้วก็โมโหคะ...
นี่เป็นส่วนหนึ่งที่โดนทำร้ายจิตใจอยู่ฝ่ายเดียว มันทำให้เราสะสมความเกลียดมาเรื่อยๆ เหมือนแทบจะเป็นบ้าเอาได้เลย จนทำให้ทุกครั้งที่เราได้เจอหน้าลูกของเขา เราจะเจ็บแล้วแอบไปร้องไห้ทุกๆครั้งที่ได้เจอ เพราะเรารู้สึกว่าตรงนี้มันไม่ใช่ที่ของเราเลยอะคะ ลูกของเขายังไงก็คือลูกของเค้า ให้เรารักให้เหมือนลูกเราก็คงทำไม่ได้หรอกคะ เห็นหน้าลูกเขาก็เหมือนเห็นหน้าแม่เด็ก ป่าว!ไม่ได้เกลียดเด็กนะคะ แค่ยิ่งเห็นเรายิ่งเจ็บ มันวนไปคิดถึงตอนที่เเฟนเก่าเขาทำเราเจ็บขนาดไหนอะ เราจะร้องไห้ทุกครั้งที่เราได้เจอหน้าลูกเขาเลยคะ อาการค่อนข้างแย่ ไม่คิดว่าจะมาถึงจุดนี้ได้ เหมือนถอนตัวไม่ถึงกับคนนี้อะคะเขาดีกับเรามากๆๆเราก็รักมากจริงๆคะอยากที่จะรักษาเขาไว้ให้ดีที่สุดเท่าที่คนๆนึงจะทำได้อะคะ อยากจัดการกับความรุ้สึกสะตอนนี้เผื่อในอนาคตที่เราเริ่มใหม่มีครอบครัวใหม่จะได้ไม่มีปัญหากับความรู้สึกบ้าๆนั้นอีกอะคะ ตอนนี้ทุกข์ใจมาก ร้องไห้ทุกครั้งเลยจริงๆ ช่วยหน่อยนะคะ pls...
***จะทำยังไงกับปัญหานี้ดีคะ จัดการกับความรู้สึกไม่ได้ ปรึกษาใครก็เหมือนไม่มีใครเข้าใจ มันเคว้งไปหมดแล้วคะ T.T
แฟนมีลูกติด เรารับไม่ได้ ต้องจัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงดีคะ ??
***ลูกของเขาจะเรียกเราว่า พี่ หรือ พี่เพื่อนพ่อ
ทุกๆครั้งที่เราเจอกับลูกเขา แฟนเรามักก็บอกลูกเขาว่า สวัสดีพี่รึยัง ปะ!กอดพี่หน่อย ทุกครั้งที่เจอกันก็กอดกัน หอมกัน นั่งกินขนมกัน ปกติดี พอมาวันนึง ลูกเขา สวัสดีเราปกติ แฟนเราก็บอก กอดพี่หน่อย... (เพื่อที่ว่าเรากับลูกเขาจะได้สนิดกันมากขึ้นเรื่อยๆ) แต่ลูกเขาบอกว่า แม่บอกไม่ให้อยู่ใกล้พี่ ไม่ให้กอดพี่ ไอเราก็ใจเสียนะว่าที่ผ่านมาเราไม่ดีตรงไหน? เราเริ่มน้อยใจแล้วก็เริ่มกีดกันตัวเองออกจากลูกของเเฟน จริงๆเหตุมันเกิดจากแฟนเก่าของเขา พยายามเรียกร้องเอาสถานะการเป็นแม่ของเด็กคอยเข้ามาสร้างปัญหาใจให้อยู่ตลอด และรวมถึงดูถูก เหยียดหยามเราต่างๆนาๆ เราได้แต่นิ่งเงียบ และอดทน เพราะแฟนเราบอกให้ทำแบบนั้น จากเป็นคนที่ไม่เคยยอมใคร แต่ตอนนี้ทำได้แค่เงียบปล่อยให้ฝ่ายนั้นทำร้ายใจอยู่เรื่อยๆ เราต้องเจอกับอะไรแบบนี้มาตลอด1ปีเต็ม สำหรับผญ.คนนึงมันก็มากพอแล้วที่ต้องอดทน *ก่อนหน้านั้นเเฟนเรากับแฟนเก่าติดต่อกันเอง โดยที่เรารับรุ้บ้างไม่รับรุ้บ้าง เราก็ขอให้เป็นเพราะเรื่องลูกก็พอ เราเป็นคนที่คิดมาก เลยเริ่มระเเวงและทนไม่ไหว เลยบอกกับเขาไปว่าให้ตัดการติดต่อกันอย่างเด็ดขาด ให้ติดต่อกันผ่านทางแม่แฟนก็พอ และเขาก็ตกลงยอมเพื่อให้เราสบายใจ แต่ฝ่ายนั้นไม่ได้ทำตามที่ได้ตกลงกันเขายังพยายามแชทมา โทรมา ตลอด โดยแฟนเราก็ไม่ได้ปิดบังให้เราดูตลอดแต่แฟนก็ไม่ได้ตอบแชท หรือรับสายแต่อย่างใด จนเราทนไม่ไหว ทุกครั้งที่แฟนเก่าเขาโทรมาเราจะเป็นคนรับสายแทน ลึกๆเขาคงไม่พอใจ...บางทีก็บอกจะพ้องทนายบ้างเรื่องเรียกร้องการดูแลลูกบ้าง ทุกค่าใช้จ่ายแฟนเราเป็นคนดูแลหมดโดยผญ.ไม่เคยมีค่าใช้จ่ายในเรื่องลูกแต่อย่างใดเลย คือไม่เข้าใจว่าจะเรียกร้องรึต้องการอะไร จะเลิกลาจากกันแบบดีๆจะไม่ได้เลยใช่ไหม พูดแล้วก็โมโหคะ...
นี่เป็นส่วนหนึ่งที่โดนทำร้ายจิตใจอยู่ฝ่ายเดียว มันทำให้เราสะสมความเกลียดมาเรื่อยๆ เหมือนแทบจะเป็นบ้าเอาได้เลย จนทำให้ทุกครั้งที่เราได้เจอหน้าลูกของเขา เราจะเจ็บแล้วแอบไปร้องไห้ทุกๆครั้งที่ได้เจอ เพราะเรารู้สึกว่าตรงนี้มันไม่ใช่ที่ของเราเลยอะคะ ลูกของเขายังไงก็คือลูกของเค้า ให้เรารักให้เหมือนลูกเราก็คงทำไม่ได้หรอกคะ เห็นหน้าลูกเขาก็เหมือนเห็นหน้าแม่เด็ก ป่าว!ไม่ได้เกลียดเด็กนะคะ แค่ยิ่งเห็นเรายิ่งเจ็บ มันวนไปคิดถึงตอนที่เเฟนเก่าเขาทำเราเจ็บขนาดไหนอะ เราจะร้องไห้ทุกครั้งที่เราได้เจอหน้าลูกเขาเลยคะ อาการค่อนข้างแย่ ไม่คิดว่าจะมาถึงจุดนี้ได้ เหมือนถอนตัวไม่ถึงกับคนนี้อะคะเขาดีกับเรามากๆๆเราก็รักมากจริงๆคะอยากที่จะรักษาเขาไว้ให้ดีที่สุดเท่าที่คนๆนึงจะทำได้อะคะ อยากจัดการกับความรุ้สึกสะตอนนี้เผื่อในอนาคตที่เราเริ่มใหม่มีครอบครัวใหม่จะได้ไม่มีปัญหากับความรู้สึกบ้าๆนั้นอีกอะคะ ตอนนี้ทุกข์ใจมาก ร้องไห้ทุกครั้งเลยจริงๆ ช่วยหน่อยนะคะ pls...
***จะทำยังไงกับปัญหานี้ดีคะ จัดการกับความรู้สึกไม่ได้ ปรึกษาใครก็เหมือนไม่มีใครเข้าใจ มันเคว้งไปหมดแล้วคะ T.T