ผมอ่านใสจดหมายเหตุสามก๊ก ตอน จดหมายเหตุสามก๊ก ตอนยอดกุนซือวุยก๊ก ถึงบุคคลที่ ชือ เทียหยก หรือ เฉิงอวี้ ได้มีการเกณฑ์ไพร่พลจาก กลุ่มโจร และชนเผ่าในบริเวณเมืองเอียนจิ๋ว ในศึกอ้วนถำ และอ้วนซง ปี ค.ศ. 203 จึงสงสัยว่าการจะเกณฑ์ไพร่พลจากโจร หรือชนเผ่านอกด่านแบบนี้นี่ต้องมีปัจจัยอะไรบ้างเพื่อไม่ให้พวกนี่ทำนอกลู่นอกทาง เพราะผมอ่านกระทู้ อู๋ซานกุ้ยเปิดประตูเมืองให้พวกแมนจูเข้ามาเพราะเมียน้อยถูกแย่งจริงหรือ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้http://topicstock.ppantip.com/library/topicstock/2009/11/K8566118/K8566118.html ของ ละอ่อนธรรม ในความคิดเห็นที่ 3 ที่มีกลุ่มพรรคหลากหลายกลุ่มมากเกินไปจะควบคุมจนเกิดเหตุการณ์ปล้นชาวบ้านในปักกิ่ง เพราะนิสัยแต่เดิมเป็นโจรป่า ทำให้เมื่อเจอกองทัพแมนจูกับอู๋ซานกุ้ยมาจึงพ่ายแพ้ง่ายดาย มีคำหนึ่งติดในใจผมตลอดเลยคือ เพื่อนกินสิ้นไร้แล้วแหนงหนีก็แบบนี้แล หรือ สำนวน เพื่อนกิน สิ้นทรัพย์แล้ว แหนงหนี ซึ่งแสดงถึงสภาพทัพของหลี่ จื้อเฉิง หลังล้มล้างราชวงศ์หมิงได้เป็นอย่างดี แต่ในกรณีของจูหยวนจางกบฏชาวนาที่ได้เป็นจักรพรรดิต้นราชวงศ์หมิง สามารถคุมชาวนาได้อย่างอยู่หมัด ไม่ให้ปล้นบ้านพลเรือน ทำร้าย เป็นต้น หรือ ฮันนิบาล (Hannibal) แม่ทัพผู้เขย่าขวัญกรุงโรม อยู่ในแดนศัตรูหลายปี โดยในกลุ่มมีหลายเผ่า เช่น คาเธจ ทหารรับจ้าง หรือกอล(ชนเผ่าในฝรั่งเศสโบราณ) เป็นต้นครับ

กับในยุคกลางที่กษัตริย์หรือขุนนางจ้างทหารรับจ้างพวกเขามีมาตรการควบคุมอย่างไรมีบ้างไหมครับ เพราะผมเคยอ่านเห็นว่าช่วงสงครามที่สงบๆ นั้นเหล่าทหารรับจ้างทำการปล้นชาวบ้าน ชาวไร่แทนเพื่อหาเลี้ยงชีพครับ