เรื่องชีวิตคู่ พอดีเราแต่งงานมา 1 ปีกว่าๆ เราใช้เงินกระเป๋าเดียวกัน แต่เราเงินเดือนเยอะกว่า ส่วนแฟนเราเหลือ3-4พันต่อเดือน เพราะเขาผ่อนรถ เรื่องมีอยู่ว่าแฟนเรามักชอบใส่ใจครอบครัวตนเองหมายถึงพ่อแม่ทางครอบครัวของเขา แต่ไม่คิดใส่ใจหรือสร้างครอบครัวของเราเอง ประมาณว่าทางบ้านเราฐานะดีกว่ามีทุกอย่างเกือบพร้อม คือตอนนี้เราอยากได้บ้านเป็นของเราเอง แต่พ่อของเราบอกว่าบ้านหลังนี้ใครจะอยู่ คือพ่อแม่เรามีลุก 2 คน สร้างบ้านหลังนี้ให้เราละแต่มันยังไม่เสร็จสำบูรณ์ พ่อแม่เราไม่อยากให้เราเป็นหนี้เพิ่มเพราะหลังนี้เราก็อยู่ได้  เราเลยบอกแฟนเราว่า พ่อแม่ให้หลังนี้จะได้ไม่ต้องสร้างอีก แฟนเราบอกงั้นไปกู้เงินทำบ้านให้พ่อแม่เขาดีกว่าสัก 1 ล้าน แบ่งเป็น 2 ส่วน คือให้เรา 2 แสนเพื่อปรับปรุงหลังนี้ และอีก 8 แสนให้ทางพ่อแม่ของเขา...คือเรามีความคิดเห็นไม่ตรงกันเพราะสร้างบ้านให้พ่อแม่มันก็ดีอยุ่ แต่ ทางบ้านพ่อแม่เขามีหลานสาว น้องชาย อยู่ในหลังเดียวกัน ซึ่งทางบ้านก็พออยุ่ได้แค่ปรับปรุงต่อเป็น 2 ชั้น แต่เขาจะสร้างใหม่อย่างเดียว การสร้างใหม่มันหมดเยอะในความคิดเรานะ ต่อไปในอนาคตถ้าพ่อแม่เขาเสียชีวิตไปบ้านหลังนั้นก็จะเป็นของน้องชายกับน้องสะใภ้และหลาน เพราะเราไม่คิดจะไปอยุ่ๆแล้ว ความจริงเราก้อยากได้บ้านในเมืองสักหลังเอาไว้ให้ลุกเราเอง มาเจอแบบนี้ไม่รู้จะพูดยังไง ยังมีเรื่องรถอีกเขาต้องการซื้อรถใหม่ให้พ่อ คือทุกอย่างต้องให้ทางบ้านเขาคิดถึงบ้านเขาก่อนเราเสมอ เรารุ้สึกอึดอัดมาก เลยมีความคิดอยากเลิก เราอยากได้คนทำเพื่อครอบครัวเรา ดูแลทั้ง2ฝ่ายเท่าๆกัน ไม่ใช่อะไรๆก็จะส่งตังค์ให้แต่ทางบ้านส่งให้หลานเรียน ทั้งๆที่หลานก็มีพ่อของหลานแต่ไม่ค่อยรับผิดชอบเท่านั้นเอง เรารู้สึกเหนื่อยเพราะใช้ทุกวันนี้เป็นเงินเรา เงินเขาเขาเก็บแม่โทรมาขอก็ให้3-4 พัน ปกติส่งเดือนละพันเราก็ไม่ว่า ถือเราเขารับผิดชอบครอบครัวเขา แต่ครอบครัวเราสิเราไม่มีตังค์ให้แม่เราแบบเขาเลย แต่พ่อแม่เราไม่เคยว่ารู้ว่าลูกมีครอบครัวแล้ว เราเลยรู้สึกไม่แฟร์มากกับชีวติคู่แบบนี้...ไม่รุ้จะแก้ปัญหายังไง...ส่วนรถที่เขาผ่อนก็ให้ทางพ่อแม่เขาใช้แล้วเอารถยนต์ของเราไปใช้แทน เพราะเราทำงานใกล้ๆบ้าน เราก็โอเคไม่เป็นไร...ทนได้ทนเอา...แต่มันก็รุ้สึกอึดอัดอยู่ดี บางทีอยากหายไปเฉยๆเพราะมันรู้สึกเบื่อและอิ่มตัวมาก...เราอยากเจอคนที่ทำเพื่อเราและเพื่อครอบครัวเรามากกว่า...