คือเรากับแฟนคบกันมา 7 ปีกว่าแล้วค่ะ (แฟนเราเป็นผญ.นะคะ) ตลอดที่คบกันเราก็อยู่บ้านแฟนมาตลอด
เคยจะออกไปอยู่ข้างนอกหลายครั้งแล้วแต่ทางพ่อแฟนไม่อยากให้ออกไปค่ะ เพราะเป็นผญ.อยู่ด้วยกันไม่ได้เสียหายอะไร
แต่เราค่อนข้างเป็นคนโลกส่วนตัวสูงและจิตใจอ่อนไหวง่ายค่ะ สองสามปีหลังแฟนเราออกรถค่ะ
ช่วงแรกๆเวลาเราสองคนจะไปไหนมาไหนทางแม่แฟนจะให้หลานสาวของเขาตามมาด้วยหรือทางบ้านเขาก็จะตามมาด้วยตลอด(ยกเว้นพ่อแฟนนะคะ พ่อแฟนให้เกียรติเราสองคนมากๆ) ซึ่งบางทีเราอึดอัดค่ะ
บางครั้งเราเองก็ต้องการความเป็นส่วนตัว พอไปไหนกันแค่สองคนกลับมาก็ต้องเจอคำถาม ไปไหนกันมา ไปไหนทำไมไม่ชวนไม่พาไปด้วย บางทีอยากไปพักผ่อนตจว.กันสักคืน ก็จะเจอคำพูดนั่นนี่ เวลาไปเราแทบไม่มีความสุขเลยค่ะ เพราะเรากลัวการกลับมาถึงบ้าน ทุกครั้งที่กลับมาเรารู้สึกเหมือนเป็นผู้ร้ายค่ะ เราเหมือนคนทำความผิดมาแล้วโดนสอบสวน บางทีไปที่ไหนสวยๆ กินอะไรอร่อยๆก็อยากจะอัปรูป แต่ถ้าที่บ้านเห็นจะเจอคำพูดบั่นทอนจิตใจตลอดเลย หลังๆมานี้เราเริ่มรู้สึกเหนื่อย จะไปไหนมาไหนต้องมานั่งคอยคิดคำพูดกันว่าจะบอกที่บ้านว่ายังไงดี ทำงานเลิกช้านะ ทำโอเลยกลับช้านะ
หลายๆครั้งที่บ้านให้พาไปนั่นไปนี่ พอแฟนเราบอกให้ช่วยออกค่าน้ำมันก็จะมีปัญหาค่ะ จะเจอคำพูดตลอดว่าไปกับญาติคนอื่นเขาไม่เห็นให้ออกค่าน้ำมันเลย ซึ่งแฟนเราเงินเดือนไม่ได้เยอะเลยค่ะ ไม่ถึง2หมื่นด้วยซ้ำ ต้องผ่อนรถ ให้ที่บ้าน รวมถึงค่าไวไฟหรือค่าอะไรที่ต้องเป็นคนรับผิดชอบ แล้วไหนจะค่าใช้จ่ายของตัวเองอีก เรากับแฟนไม่เคยไม่ค่อยพอใช้ในแต่ละเดือน ยิ่งพอแฟนเรามีรถเหมือนแฟนเราต้องรับผิดชอบชีวิตคนอื่นๆด้วย เวลาจะไปไหนมาไหนแฟนเราต้องพาไป ยิ่งวันหยุดแม่แฟนจะหาเรื่องให้พาไปนั่นไปนี่ตลอด
แต่แฟนเราก็เริ่มมีปฏิเสธบ้าง เราจะเป็นคนใจแคบเกินไปไหมคะ ถ้าจะให้แฟนแข็งข้อ ไม่พาไปไหน หรือถ้าพาไปให้พูดให้ชัดเจนว่าให้ช่วยออกค่าน้ำมัน แล้วถ้าไปไหนมาไหนเราจะให้แฟนพูดไปตรงๆ
หรือเราควรจัดการกับความรู้สึกของตัวเองว่าไม่ควรคิดมาก ว่าให้ปล่อยผ่านกับเรื่องพวกนี้คะเพราะนั่นก็ครอบครัวเขาเราไม่ควรเข้าไปยุ่ง
รบกวนเพื่อนๆให้คำแนะนำหน่อยนะคะ
ครอบครัวตามติด
เคยจะออกไปอยู่ข้างนอกหลายครั้งแล้วแต่ทางพ่อแฟนไม่อยากให้ออกไปค่ะ เพราะเป็นผญ.อยู่ด้วยกันไม่ได้เสียหายอะไร
แต่เราค่อนข้างเป็นคนโลกส่วนตัวสูงและจิตใจอ่อนไหวง่ายค่ะ สองสามปีหลังแฟนเราออกรถค่ะ
ช่วงแรกๆเวลาเราสองคนจะไปไหนมาไหนทางแม่แฟนจะให้หลานสาวของเขาตามมาด้วยหรือทางบ้านเขาก็จะตามมาด้วยตลอด(ยกเว้นพ่อแฟนนะคะ พ่อแฟนให้เกียรติเราสองคนมากๆ) ซึ่งบางทีเราอึดอัดค่ะ
บางครั้งเราเองก็ต้องการความเป็นส่วนตัว พอไปไหนกันแค่สองคนกลับมาก็ต้องเจอคำถาม ไปไหนกันมา ไปไหนทำไมไม่ชวนไม่พาไปด้วย บางทีอยากไปพักผ่อนตจว.กันสักคืน ก็จะเจอคำพูดนั่นนี่ เวลาไปเราแทบไม่มีความสุขเลยค่ะ เพราะเรากลัวการกลับมาถึงบ้าน ทุกครั้งที่กลับมาเรารู้สึกเหมือนเป็นผู้ร้ายค่ะ เราเหมือนคนทำความผิดมาแล้วโดนสอบสวน บางทีไปที่ไหนสวยๆ กินอะไรอร่อยๆก็อยากจะอัปรูป แต่ถ้าที่บ้านเห็นจะเจอคำพูดบั่นทอนจิตใจตลอดเลย หลังๆมานี้เราเริ่มรู้สึกเหนื่อย จะไปไหนมาไหนต้องมานั่งคอยคิดคำพูดกันว่าจะบอกที่บ้านว่ายังไงดี ทำงานเลิกช้านะ ทำโอเลยกลับช้านะ
หลายๆครั้งที่บ้านให้พาไปนั่นไปนี่ พอแฟนเราบอกให้ช่วยออกค่าน้ำมันก็จะมีปัญหาค่ะ จะเจอคำพูดตลอดว่าไปกับญาติคนอื่นเขาไม่เห็นให้ออกค่าน้ำมันเลย ซึ่งแฟนเราเงินเดือนไม่ได้เยอะเลยค่ะ ไม่ถึง2หมื่นด้วยซ้ำ ต้องผ่อนรถ ให้ที่บ้าน รวมถึงค่าไวไฟหรือค่าอะไรที่ต้องเป็นคนรับผิดชอบ แล้วไหนจะค่าใช้จ่ายของตัวเองอีก เรากับแฟนไม่เคยไม่ค่อยพอใช้ในแต่ละเดือน ยิ่งพอแฟนเรามีรถเหมือนแฟนเราต้องรับผิดชอบชีวิตคนอื่นๆด้วย เวลาจะไปไหนมาไหนแฟนเราต้องพาไป ยิ่งวันหยุดแม่แฟนจะหาเรื่องให้พาไปนั่นไปนี่ตลอด
แต่แฟนเราก็เริ่มมีปฏิเสธบ้าง เราจะเป็นคนใจแคบเกินไปไหมคะ ถ้าจะให้แฟนแข็งข้อ ไม่พาไปไหน หรือถ้าพาไปให้พูดให้ชัดเจนว่าให้ช่วยออกค่าน้ำมัน แล้วถ้าไปไหนมาไหนเราจะให้แฟนพูดไปตรงๆ
หรือเราควรจัดการกับความรู้สึกของตัวเองว่าไม่ควรคิดมาก ว่าให้ปล่อยผ่านกับเรื่องพวกนี้คะเพราะนั่นก็ครอบครัวเขาเราไม่ควรเข้าไปยุ่ง
รบกวนเพื่อนๆให้คำแนะนำหน่อยนะคะ