คือผมอายุประมาณ 30ปี หน้าที่การงานมั่นคง วันๆทำงานกลับบ้าน ทำกับข้าว ดูหนัง
ด้วยงานที่ต้องเดินทางบ่อยๆอยู่แล้วเวลาว่างเลยชอบอยู่บ้านมากกว่าออกไปข้างนอก ซึ่งเมื่อก่อนผมก็มีความสุขดีในการอยู่กับตัวเอง แต่ช่วงสองสามปีที่ผ่านมาลองเปิดตัวเองมากขึ้น หาคนมาคุยมาเติมเต็มส่วนที่ขาด แต่กลายเป็นว่าผิดหวังอยู่เรื่อยๆ ซึ่งทางลัดให้หายเจ็บเร็วที่สุดคือหาคนใหม่มาคุย มันเลยกลายเป็นวงจรไม่จบสิ้น และทำให้ผมเริ่มเป็นคนขี้เหงา อยู่กับตัวเองไม่ได้ พอเริ่มคุยกับใครก็ติดนิสัยเสียที่แก้ไม่หาย
อาการของผมคือ
1. ติดมือถือมาก เช็กไลน์ตลอดเวลาว่าคนที่คุยด้วยตอบมาหรือยัง
2. ตอบไลน์ไวมากในวิเดียว แล้วก็รอยาวๆไป
3. พอหายไปหลายๆชม จะกระวนกระวายใจ เริ่มมีความเยอะ
4. ชอบฟุ้งซ่านเวลากลางคืน
ทั้งๆที่แต่ก่อนเข้มแข็งมากอยู่คนเดียวสบายๆ ทำไมตอนนี้ถึงอ่อนไหวง่าย อยากเริ่มเห็นแก่ตัวแคร์ความรู้สึกตัวเองมากกว่าคนอื่น และกลับมาอยู่กับตัวเองให้ได้อีกครั้ง
ใครมีวิธีดีๆมาแชร์กันครับ
วัยทำงานทำยังไงให้หายเหงา
ด้วยงานที่ต้องเดินทางบ่อยๆอยู่แล้วเวลาว่างเลยชอบอยู่บ้านมากกว่าออกไปข้างนอก ซึ่งเมื่อก่อนผมก็มีความสุขดีในการอยู่กับตัวเอง แต่ช่วงสองสามปีที่ผ่านมาลองเปิดตัวเองมากขึ้น หาคนมาคุยมาเติมเต็มส่วนที่ขาด แต่กลายเป็นว่าผิดหวังอยู่เรื่อยๆ ซึ่งทางลัดให้หายเจ็บเร็วที่สุดคือหาคนใหม่มาคุย มันเลยกลายเป็นวงจรไม่จบสิ้น และทำให้ผมเริ่มเป็นคนขี้เหงา อยู่กับตัวเองไม่ได้ พอเริ่มคุยกับใครก็ติดนิสัยเสียที่แก้ไม่หาย
อาการของผมคือ
1. ติดมือถือมาก เช็กไลน์ตลอดเวลาว่าคนที่คุยด้วยตอบมาหรือยัง
2. ตอบไลน์ไวมากในวิเดียว แล้วก็รอยาวๆไป
3. พอหายไปหลายๆชม จะกระวนกระวายใจ เริ่มมีความเยอะ
4. ชอบฟุ้งซ่านเวลากลางคืน
ทั้งๆที่แต่ก่อนเข้มแข็งมากอยู่คนเดียวสบายๆ ทำไมตอนนี้ถึงอ่อนไหวง่าย อยากเริ่มเห็นแก่ตัวแคร์ความรู้สึกตัวเองมากกว่าคนอื่น และกลับมาอยู่กับตัวเองให้ได้อีกครั้ง
ใครมีวิธีดีๆมาแชร์กันครับ