เรามีลูกชาย 2คน คิดว่าไม่มีอีกคนแล้ว เพราะอายุเยอะ และกลัวมีอีกคนจะได้ลูกชายอีก ใจจริงอยากได้ลูกสาวมาก ตอนที่รู้ว่าคนที่ 2 เป็นชาย ก็ผิดหวังมากๆ แต่คิดว่าหลังคลอดคงดีขึ้น แต่ผ่านมาปีแล้ว ความรู้สึกอยากได้ลูกสาวก็ยังมีอยู่ แถมมีแต่จะมากขึ้นทุกวัน เวลาไปข้างนอกเห็นคนมีลูกสาว ก็จิตตก อิจฉาเค๊า ไม่ใช่เราไม่รักลูกชายเรานะ เรารักเค๊ามากๆ แต่เหมือนชีวิตมันขาดอะไรไป รู้สึกครอบครัวมันไม่สมบูรณ์

คือเราเกิดมาในครอบครัวที่มีแต่พี่น้องผู้หญิง แล้วเราสริทกับแม่มากๆ คุยกันทุกเรื่อง โทรหาแม่อย่างน้อยวันละครั้ง เจอกันทุกเสาร์อาทิตย์ เที่ยวด้วยกันทุกวันหยุด แม่เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเรา แล้วเราอยากมีความสัมพันธ์ที่ดีกับลูกเราแบบนั้นบ้าง แต่อย่างที่รู้ ลูกชายกับลูกสาวต่างกัน เค๊าคงจะสนิทกับเราไม่ได้มากเท่าเราสนิทกับแม่ ยิ่งโตก็น่าจะยิ่งติดเพื่อน พอแต่งงานแล้วก็คงหายไปเลย นี่เป็นเรื่องที่คิดทีไรก็อดเศร้ามากๆไม่ได้

มีใครรู้สึกแบบเดียวกันบ้างมั้ยคะ แล้วก้าวผ่านมันไปได้ยังไง ลูกโตแล้วจะรู้สึกดีขึ้นบ้างมั้ย หรือแย่ลง หรือเราควรพบจิตแพทย์ดี ขอบคุณค่ะ