สวัสดีนะค่ะ วันนี้เราจะมาเล่าเรื่องของเราให้ฟัง เราไม่รู้ว่ามีใครเคยรอใครสักคนไหมค่ะ คนที่ฟ้าส่งมาให้เป็นคนของเรา คนที่เขาเป็นเนื้อคู่ของเรา
เริ่มกันเลยน่ะค่ะ คือเราเป็นคนที่เชื่อในพรมลิขิต เชื่อในปาฎิหาริย์ เกี่ยวกับความรัก ทั้งๆที่ไม่เคยเจอกับตัวเราเลย  แต่เราก็ยังรอ และสร้างความหวังให้ตัวเองอยู่เสมอ เวลาเจอใครรักกันจริงๆ เสียสละให้กัน จนน่าอิจฉา เรารู้สึกว่าเขามีความสุขกันมากเลยนะ บางครั้งเราก็กลับมามองตัวเองว่าตอนไหน เราจะโมเม้นเหมือนคนอื่นๆบ้าง ได้แต่รอพรมลิขิตให้พาเขาคนนั้นมา แต่จนปานนี้เราก็ยังรอ  เรายังไม่เจอคนๆนั้นของเราเลย จนบ้างครั้งคิดว่าหรือเราจะเกิดมาเพื่ออยู่คนเดียว บางครั้งเราก็น้อยใจในพรมลิขิตนะ ที่ส่งแต่คนที่ไม่จริงใจมาให้เรา คนที่มองเราแค่เปลือกนอก คนที่ชอบฉวยโอกาส จนเราไม่กล้าคุยกับใคร
แต่เรากลับบอกตัวเองอยู่เสมอว่ายังไงๆ สักวันเราต้องเจอคนที่รักเราจริงๆที่ข้างใน ที่เข้ากับเราได้ แต่เราหนักใจอยู่เรื่องหนึ่ง เป็นเรื่องที่เราเองที่ไม่รู้จะเอายังไงกับความรักไม่รู้จะเอายังไงกับตัวเอง คืออออ  เราอยากเจอคนที่ใช่ คนที่รักเรา คนที่ร่วมทุกข์ร่วมสุข แต่เราากลับไม่เปิดใจให้ใคร ไม่ลองสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
ได้แต่เพ้อฝันถึงคนที่เราไม่รู้ว่าเขามีจริงหรือไหม  ได้แต่รออย่างมีความหวัง ได้แต่คิดถึงคนๆนั้น ได้แต่คิดว่าฟ้าจะมีปาฎิหาริย์ให้เราได้เจอกันตอนไหน
คนที่เขาเจอกันแล้ว เขาโชคดีมากเลยเนาะ