สงครามโลกครั้งที่สองมีสาเหตุมาจากสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง
- ในเยอรมัน เนื่องจากหลัง WW1 มีสนธิสัญญาแวร์ซายส์ซึ่งบีบคั้นเยอรมันมากเกินไป ฮิตเล่อร์ขึ้นมาเป็นผู้นำโดยสัญญากับประชาชนว่าจะฉีกสนธิสัญญานี้ทิ้ง เยอรมันมีการเกณฑ์ทหาร สะสมอาวุธ ในขณะที่ชาติพันธมิตรก็กำลังวุ่นวายกับปัญหาเศรษฐกิจของตัวเอง เลยไม่มีเวลามาดูแลเรื่องที่เยอรมันฉีกสนธิสัญญาแวร์ซายส์ กลายเป็นว่าเยอรมันเลยมีกำลังทหารเหนือกว่าชาติอื่น เลยก่อสงครามบุกเข้ายึดประเทศนั้น ๆ นี้ ๆ ในยุโรปจนกลายเป็น WW2 ขึ้น
- ในญี่ปุ่น ลัทธิจักรวรรดินิยมเกิดขึ้น เหมือนญี่ปุ่นเจอปัญหาว่ามีประชากรจำนวนมาก ที่ดินไม่พอ เลยพยายามหาหาดินแดนใหม่ ซึ่งก็มองแผ่นดินจีนตาเป็นมัน ก็เลยจับมือกันกับเยอรมัน อิตาลี ตั้งเป็นกลุ่มพันธมิตร 3 ประเทศเรียกว่ากลุ่มอักษะ

ผลของสงครามก็คงรู้กัน สรุปว่ากลุ่มอักษะแพ้ฝ่ายพันธมิตร อเมริกา โซเวียต อังกฤษ ฝรั่งเศส ฯลฯ

ส่วนสงครามเย็นเกิดจากหลัง WW1 โซเวียตซึ่งมีกองทัพรองจากอเมริกา ปกครองด้วยระบอบคอมมิวนิสต์ และพยายามที่จะขยายลัทธิคอมมิวนิสต์ไปทั่วโลก แต่อเมริกาไม่ยอม พยายามขยายลัทธิเสรีนิยมไปทั่วโลกเหมือนกัน (เหมือนตอนนี้ไง เศรษฐกิจเสรีนิยม แล้วอเมริกาก็เข้าแทรกแซงและตักตวงผลประโยชน์ได้เต็มที่ ถ้าเป็นคอมมิวนิสต์แล้วอเมริกามาสูบเลือดสูบเนื้อไม่ได้) หลัง WW2 บรรดาทหารพันธมิตรก็เข้าปลดอาวุธทหารเยอรมัน ญี่ปุ่น ในประเทศต่าง ๆ เมื่อปลดอาวุธเสร็จก็จัดการกับประเทศที่ตนเข้าไปตามแนวทางของตัวเอง ตอนนั้นโลกแบ่งเป็น 2 ฝ่ายคือฝ่ายอเมริกา มี ยุโรปตะวันตก เป็นหลัก ส่วนฝ่ายโซเวียตก็มียุโรปตะวันออก คิวบา เวียดนาม ฯลฯ โซเวียตเริ่มทำสงครามเย็นครั้งแรกตอนที่เข้าถึงตัวฮิตเล่อร์และฮิตเล่อร์ฆ่าตัวตาย โซเวียตเป็นคนแรกที่พบศพแต่ได้ทำลายศพฮิตเล่อร์และประกาศว่าฮิตเล่อร์หนีไปได้ แต่ฝ่ายพันธมิตรไม่สามารถตามตัวได้เจอ ว่ากันว่านั่นคือการทำสงครามเย็นครั้งแรก (ภายหลังสงครามเย็นรัสเซียเพิ่งจะยอมรับว่าเป็นคนทำลายศพฮิตเล่อร์เอง ซึ่งผ่านมาหลายสิบปีแล้ว) หลังจากนั้นทั้งโลกก็แบ่งเป็นสองฝ่าย แต่ก็ยังมีการตั้งกลุ่มประเทศไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใดอยู่ด้วย บางประเทศต้องแบ่งเป็น 2 ประเทศ อย่างเยอรมันก็มี ตอ./ตต. เวียดนามเหนือ/ใต้ เกาหลีเหนือ/ใต้ ประวัติศาสตร์แต่ละกรณีต้องดูรายละเอียดกันอีกที เพราะเยอะมาก ไม่ว่าจะเป็นกรณีการรวมประเทศเวียดนาม สงครามเวียดนาม สงครามเกาหลี กรณีจีนที่เป็นคอมมิวนิสต์ขัดแย้งกับโซเวียต กรณีไต้หวัน ฯลฯ

ประเทศค่ายสังคมนิยมอยู่กันได้ก็อาศัยโซเวียตที่มีทรัพยากรอุดมสมบูรณ์เป็นคนดูแลเลี้ยงข้าวเลี้ยงน้ำ จนถึงวันหนึ่งโซเวียตประสบปัญหาเศรษฐกิจภายในประเทศแล้วก็บอกเหล่าบริวารว่าดูแลไม่ไหวแล้ว เศรษฐกิจของโซเวียตคิดว่าน่าจะเริ่มมีปัญหาตั้งแต่สมัย ปธน. เบรสเนฟ (จะมีปัญหาเมื่อไหร่ไม่แน่ใจ เพราะสมัยนั้นสถานการณ์ภายในประเทศคอมมิวนิสต์เหนือเป็นแดนลึกลับ ไม่มีข้อมูลเปิดเผยเหมือนสมัยนี้) และหลังจากนั้นก็มีผู้นำอีก 3 คนที่อยู่ในตำแหน่งได้แค่ 1-3 ปีก็ตาย ทำให้ปัญหาเศรษฐกิจไม่ได้รับการแก้ไข

จนถึงยุคของวีรบุรุษที่ชื่อว่า มิคาอิล กอร์บาชอพ ยุคนี้เริ่มมีการทำสัญญาลดอาวุธกับผู้นำโรแนล เรแกน ของสหรัฐ เหมือนโซเวียตเริ่มผ่อนปรนนโยบายที่ตึงเครียดที่มีมาตลอด มีการทำลายกำแพงเบอร์ลินและรวมเยอรมันสองประเทศเข้าด้วยกัน ซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่เคยคิดว่าจะเกิดขึ้นมาได้ในตอนนั้น ผู้คนสองฝั่งยุโรปเริ่มสามารถเดินทางข้ามไปมาหากันได้ และสุดท้ายสหภาพโซเวียตก็ล่มลง โดยเริ่มจากบอริส เยลซิน ผู้นำรัสเซีย (ซึ่งตอนนั้นเป็นส่วนหนึ่งของโซเวียต) บอกไม่อยู่กับโซเวียตแล้ว ขอแยกเป็นประเทศอิสระ และบรรดารัฐต่าง ๆ ก็แยกตัวตามกันมา เมื่อจบสิ้นโซเวียตก็จบสิ้นสงครามเย็น

รายชื่อตัวละครที่กล่าวมาทั้งหมดส่วนใหญ่ตายไปหมดแล้ว ไม่ว่าจะเป็นฮิตเล่อร์ เบรสเนฟ เยลซิน เรแกน แต่เหลือวีรบุรุษหนึ่งเดียวที่ได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพที่เป็นผู้ทำให้สงครามเย็นที่ยืดเยื้อมาหลายสิบปียุติลงได้คือ กอร์บาชอพ ที่ยอมสละตำแหน่ง ปธน. ของมหาอำนาจโดยการยุติสงครามเย็นที่ยืดเยื้อ เพื่อให้ประชาชนซึ่งตอนนั้นอยู่ในสภาพอดอยากได้มีอาหารกิน และทำให้โลกที่อยู่ในภาวะสงครามเย็นที่ไม่รู้เมื่อไหร่สงครามนิวเคลียร์จะเกิดขึ้น ได้อยู่กันอย่างหายใจทั่วท้องสักที