คือตอนนี้ผมสิ้นหวังมาก ผมรู้สึกชีวิตผมไร้ค่าอยู่ไปก็เป็นไอขี้แพ้ผมไม่รู้จะมีชีวิตไปทำไม ปัญหาต่างๆเข้ามาอยู่กับผม
ผมเหมือนเป็นคไร้ค่าผมรู้สึกแย่ทุกคนที่ตื่น
ผมลองกินยาแต่ก็ไม่ตาย ลองใช้เชือกผูกคอก็ถูกช่วยมาก่อน
ตอนนี้ผมแค่รู้สึกถ้าวันหนึ่งมีโจรเข้ามาปล้นบ้าน
ผมอยากให้โจรเอาปืนยิงผม ผมอยากตาย
ผมไม่อยากมีชีวิตอีกแล้ว ผมอยากบริจาคร่างกาย
ผมไม่รู้จะไปคุยกับใคร เพราะพ่อแม่ก็แยกกันอยู่ ตายายก็เกลียดผม เพื่อนที่โรงเรียนผมก็ไม่มีผมรู้สึกโดดเดี่ยวมาตลอด15ปี ผมไม่รู้ว่าจะเกิดมาทำไม ผมไม่ไหวแล้ว
ไอขี้แพ้แบบผมจะตายก็ไม่ได้ อยู่ไปก็มีแต่ปัญหา
ถ้าผมนอนหลับแล้วตายไปเลยคงจะดี
ไม่อยากมีชีวิตต่อ
ผมเหมือนเป็นคไร้ค่าผมรู้สึกแย่ทุกคนที่ตื่น
ผมลองกินยาแต่ก็ไม่ตาย ลองใช้เชือกผูกคอก็ถูกช่วยมาก่อน
ตอนนี้ผมแค่รู้สึกถ้าวันหนึ่งมีโจรเข้ามาปล้นบ้าน
ผมอยากให้โจรเอาปืนยิงผม ผมอยากตาย
ผมไม่อยากมีชีวิตอีกแล้ว ผมอยากบริจาคร่างกาย
ผมไม่รู้จะไปคุยกับใคร เพราะพ่อแม่ก็แยกกันอยู่ ตายายก็เกลียดผม เพื่อนที่โรงเรียนผมก็ไม่มีผมรู้สึกโดดเดี่ยวมาตลอด15ปี ผมไม่รู้ว่าจะเกิดมาทำไม ผมไม่ไหวแล้ว
ไอขี้แพ้แบบผมจะตายก็ไม่ได้ อยู่ไปก็มีแต่ปัญหา
ถ้าผมนอนหลับแล้วตายไปเลยคงจะดี