อากาศหนาวเย็น  แต่นึกถึงพระธรรม บทนี้

...
กายสมฺผสฺโส อาทิตฺโต
กายสัมผัส(สัมผัสอาศัยกาย) คือสัมผัสทางกาย เป็นของร้อน

ยมฺปิทํ กายสมฺผสฺสปจฺจยา อุปฺปชฺชติ เวทยิตํ
เวทนาคือความรู้สึกเสวยอารมณ์นี้ เกิดขึ้นเพราะอาศัยกายสัมผัส คือสัมผัสทางกาย เป็นปัจจัย แม้อันใด (ความเสวยอารมณ์เป็นสุขเป็นทุกข์ หรือมิใช่สุขมิใช่ทุกข์ ที่เกิดขึ้นเพราะกายสัมผัสเป็นปัจจัย)

สุขํ วา ทุกฺขํ วา
เป็นสุขก็ดี เป็นทุกข์ก็ดี

อทุกฺขมสุขํ วา
ไม่ใช่ทุกข์ ไม่ใช่สุขก์ดี

ตมฺปิ อาทิตฺตํ
แม้อันนั้น ก็เป็นของร้อน

เกน อาทิตฺตํ
ร้อนเพราะอะไร

อาทิตฺตํ ราคคฺคินา โทสคฺคินา โมหคฺคินา
ร้อนเพราะไฟคือราคะ ไฟคือโทสะ ไฟคือโมหะ

อาทิตฺตํ ชาติยา
ร้อนเพราะความเกิด

ชรามรเณน
เพราะความแก่และความตาย

โสเกหิ ปริเทเวหิ
เพราะความโศก และความร่ำไรรำพัน

ทุกฺเขหิ โทมนสฺเสหิ
เพราะความทุกข์ เพราะความเสียใจ

อุปายาเสหิ
เพราะความคับแค้นใจ

อาทิตฺตนฺติ วทามิ ฯ
เราจึงกล่าวว่าเป็นของร้อน

...
เอวํ ปสฺสํ ภิกขเว สุตวา อริยสาวโก
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกผู้ได้สดับมาแล้ว เห็นอยู่อย่างนี้

...

กายสมฺผสฺเสปิ นิพฺพินฺทติ
ย่อมเบื่อหน่าย ทั้งในสัมผัสอาศัยกาย

ยมฺปิทํ กายสมฺผสฺสปจฺจยา อุปฺปชฺชติ เวทยิตํ
เวทนาคือความรู้สึกเสวยอารมณ์นี้ เกิดขึ้นเพราะอาศัยกายสัมผัส คือสัมผัสทางกาย เป็นปัจจัย แม้อันใด (ความเสวยอารมณ์เป็นสุขเป็นทุกข์ หรือมิใช่สุขมิใช่ทุกข์ ที่เกิดขึ้นเพราะกายสัมผัสเป็นปัจจัย)

สุขํ วา ทุกฺขํ วา
เป็นสุขก็ดี เป็นทุกข์ก็ดี

อทุกฺขมสุขํ วา
ไม่ใช่ทุกข์ ไม่ใช่สุขก์ดี

ตสฺมึปิ นิพฺพินฺทติ
ย่อมเบื่อหน่าย ทั้งในความรู้สึกนั้น

...

นิพฺพินฺทํ วิรชฺชติ
เมื่อเบื่อหน่าย ย่อมคลายความติด

วิราคา วิมุจฺจติ
เพราะคลายความติด จิตก็พ้น

วิมุตฺตสฺมึ วิมุตฺตมิติ ญาณํ โหติ
เมื่อจิตพ้นแล้ว ก็เกิดญาณรู้ว่าพ้นแล้ว ดั่งนี้

ขีณา ชาติ วุสิตํ พฺรหฺมจริยํ กตํ กรณียํ นาปรํ อิตฺถตฺตายาติ ปชานาตีติ
อริยสาวกนั้น ย่อมทราบชัดว่า ชาติสิ้นแล้ว พรหมจรรย์เราได้อยู่จบแล้ว กิจที่ควรทำเราได้ทำเสร็จแล้ว กิจอื่นอีกเพื่อความเป็นอย่างนี้มิได้มี


อิทมโวจ ภควา
พระผู้มีพระภาคเจ้า ได้ตรัสธรรมปริยายอันนี้แล้ว

อตฺตมนา เต ภิกฺขู
พระภิกษุเหล่านั้น ก็มีใจยินดี

ภควโต ภาสิตํ อภินนฺทุง
เพลิดเพลินภาษิตของพระผู้มีพระภาคเจัา

อิมสฺมิญจ ปน เวยฺยากรณสฺมึ ภญฺญมาเน
ก็แลเมื่อเวยยากรณ์นี้ อันพระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสอยู่

ตสฺส ภิกฺขุสหสฺสสฺส อนุปาทาย อาสเวหิ จิตฺตานิ วิมุจฺจึสูติ
จิตของพระภิกษุพันรูปนั้น ก็พ้นแล้วจากอาสวะทั้งหลาย ไม่ถือมั่นด้วยอุปาทานแล



---------

อาทิตตปริยายสูตร พร้อมคำแปล   http://dhamma.vayoclub.com/index.php?topic=427.0
บอร์ดธรรมะ
Administrator
พระหนุ่ม