เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า ข้าพเจ้าชื่นชอบบันเทิงตลอดจนวัฒนธรรมของสามเทพบูรพา-หัวเหอหาน(華和韩)(จีนญี่ปุ่นเกาหลี)เป็นพิเศษ ก็เลยไปเสาะหาอ่านนู่นดูนี่ตามอินเตอร์เน็ต แล้วข้าพเจ้าก็เผอิญไปพบกระทู้คำถามจากทางแผ่นดินใหญ่ว่าทำไมคนไทยไม่ค่อยดูละครจีนสมัยใหม่กันเลย ที่มีก็มีละครเก่าๆ หรือไม่เอามาทำซ้ำ เช่น เปาบุ้นจิ้น มังกรหยก ไซอิ๋ว ฯลฯ ทั้งที่ทางจีนก็มีละครดีๆ อยู่มาก โปรดักชั่นอะไรก็ดีแล้ว ทำไมคนไทยถึงได้ไปดูเกาหลีญี่ปุ่นมากกว่า ทั้งที่ในประเทศก็มีคนไทยเชื้อสายจีนอยู่มาก

ซึ่งพอข้าพเจ้ามาพิจารณาก็เห็นว่าจริงตามที่เขาว่า เพราะตั้งแต่หมดยุคภาพยนตร์ฮ่องกงไป กระแสบันเทิงจีนในประเทศไทยกลับแผ่วไป (ถ้าจะมีอยู่บ้างก็จะมาจากไต้หวัน ส่วนกระแสจากทางแผ่นใหญ่กลับไม่ค่อยเห็นเลย) ซ้ำกระแสวัฒนธรรมจีนในเมืองไทย ก็แตกต่างไปกับของเกาหลีญี่ปุ่นอย่างสิ้นเชิง  

ของญี่ปุ่น ที่ทางไทยนิยมจะเป็นอาหาร,สถานที่ท่องเที่ยวที่(เขาว่า)ชิกๆคูลๆ ,การ์ตูน,ของเล่น,ของใช้ทันสมัย ส่วนของเกาหลี จะเป็นละคร,เพลง,นักร้องนักเต้น,อาหาร,สถานที่ท่องเที่ยว,ทรงผม.เสื้อผ้า ฯลฯ

แต่ของจีนกลับอะไรเก่าๆ หรือไม่ก็หนักไปทางศาสนาวิชาการ เช่น เทพ เซียน คัมภีร์ นิยายแปล พงศาวดาร ประวัติศาสตร์ แพทย์แผนจีน ภาพยนตร์กำลังภายใน ละครแนวย้อนยุคอิงประวัติศาสตร์ เสื้อผ้าหน้าผมไม่ต้องพูดถึง(มีแต่กี่เพ้า กุยเฮ็ง กุยตั๋ง) ละครสมัยใหม่ก็ไม่มี เวลาไปเที่ยวเมืองจีนก็เน้นแต่ไหว้พระ ไหว้บรรพบุรุษ หรือไม่ก็กินข้าว

ตอนแรกข้าพเจ้าก็คิดเป็นเพราะโปรดักชั่นของทางแผ่นใหญ่ไม่ได้ดีตามที่พูดหรือเปล่า? พอไปดูก็พบว่าจริงๆ แล้วทางจีนแผ่นดินใหญ่ก็ทำดีอยู่นี่นา มีครั้งหนึ่งข้าพเจ้าไปกินข้าวในร้านอาหารจีน ดูรายการประกวดร้องเพลงที่เขาฉายผ่านดาวเทียมส่งมาทางไทย ก็เห็นว่าการนำเสนอยอดเยี่ยม มีความหรูหราอลังการ แขกรับเชิญตลอดจนผู้เข้าแข่งขันหน้าตาก็สวยงาม ขาวคม ถึงแม้จะดูรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง แต่ก็แลเห็นถึงความสนุกสนาน ซ้ำเพลงที่นำมาร้องก็ไพเราะ หรืออย่างนักร้องของเขาที่เขาสร้างมา เช่น วงสามบ่าวน้อย(TFboys) เนื้อร้องทำนองก็ลื่นไหล หน้าตาสามหนุ่มก็ดีมาก ทำไมกลับไม่ดังในไทยก็ยังนึกสงสัย  

(วงTFboysนี้ หากให้บรรยายสรรพคุณ ก็ต้องใช้คำว่า”So healthy” ,การนำเสนอปลอดสาร (nontoxic) เหมาะแก่กุลบุตรกุลธิดา น้องๆ หนูๆ ในวัยศึกษาเล่าเรียนควรรับชม)

หากพิจารณาตามสภาพแวดล้อมที่เปิดกว้างของไทยแล้ว กระแสบันเทิงจีนหรือกระแสวัฒนธรรมสมัยใหม่น่าจะจุดติดได้ไม่ยาก เพราะคนไทยเชื้อสายจีนในไทยก็มีอยู่มาก มีฐานเป็นความคุ้นเคยทางวัฒนธรรมมาช้านาน หน้าตาของคนจีนสำหรับคนไทยก็จัดว่าสวยงาม ซ้ำยังคมกว่าเกาหลีญี่ปุ่นเสียอีก ทำไมถึงจุดไม่ติด?

หรือเป็นอย่างนี้เพราะทางแผ่นดินใหญ่ไม่มีนโยบายด้าน solf power?

หรือเป็นเพราะทางแผ่นดินใหญ่ไม่ได้สนใจการทำตลาดนอกประเทศ เพราะแค่คนในชาติก็กำไรมหาศาลแล้ว?

หรือเป็นเพราะคนไทยติดภาพจำว่าจีนต้องเก่าแก่โบราณ มีวัฒนธรรมที่เข้มขลังถึงจะเรียกว่าจีน?

ถึงทำให้กระแสบันเทิงจีนตลอดจนวัฒนธรรมสมัยใหม่จากแผ่นใหญ่ถึงได้แผ่วจัง?

ปล.หากข้าพเจ้าผิดพลาดตรงไหนก็บอกกันได้นะ