ความเดิม
ตอนที่ 1  https://ppantip.com/topic/37226347
ตอนที่ 2  https://ppantip.com/topic/37239222
ตอนที่ 3  https://ppantip.com/topic/37254498





                                    แอ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด ...

                กราบสวัสดีท่านพ่อแม่พี่น้อง ลุงป้าน้าอาที่เคารพรักทุกท่าน  บัดนี้ละครรักหวานซาบซึ้งตรึงใจของเราก็ได้ล่วงเลยมาถึงตอนอวสานกันแล้ว  ความรักของพระเอกเราจะลงเอยอย่างไร นางเอกจะเห็นใจในรักแท้หรือไม่ ขอเชิญท่านติดตามตอนต่อไปได้ ณ บัดนี้ นี้ นี้

                  เอ้า  ... เปิดม่านนนนนน


          



            พ่อเดินอย่างกลับมานั่งที่โต๊ะ เหล่ากองเชียร์ก็รีบเอียงตัวเข้ามาถามว่าเป็นอย่างไรบ้าง

            “ยังไม่ค่อยได้เรื่องเท่าไหร่เลยครับ  เฮ้อ .. คุยได้แค่คำสองคำเธอสวนเสียจนเด้งกลับมาแทบไม่ทัน และนั่นมันก็ถิ่นเขาเสียด้วย“   พ่อส่ายหน้า  

            “เอาไงต่อดีล่ะ...”  น้าเปลวถามขึ้น  “...ถ้าจะต้องข้ามไปซื้อเบียร์บ่อย ๆ มันก็ไม่ดีนา”

           “ผมก็นึกม่ายออกครับ  เอื้อก !! .. ”   น้าสอนั่งทำตาปรือ เอาศอกยันกับโต๊ะ มือทั้งสองข้างกุมคาง ดูท่านี้แล้วผมไม่แน่ใจว่าแกนึกไม่ออกจริง ๆ  หรือเมากันแน่ …..

            “คงไม่มีวิธีไหนแล้วครับ คงต้องข้ามไปข้ามมาอย่างนี้แหละ”  พ่อบอกเสียงอ่อย

            พี่สนดึงหัวเขียดทอดออกจากปาก  แล้วเสนอไอเดียมั่ง

            “จารย์จีบไปจากฝั่งนี้ก็ได้นี่”

            พ่อทำท่าสนใจ    “เอ๊ะ .. ไหนว่ามาสิ  ทำไง“

           พี่สนชื้ไปที่ตู้คาราโอเกะหยอดเหรียญที่หน้าร้าน  

           “นั่นไงครับ  เราก็ร้องเพลงจีบไปจากฝั่งนี้สิ   ใครจะมาว่าเราได้”  

           เสียงพ่อกับน้าเปลวครางฮื่อขึ้นมาทันที    น้าสอถึงกลับผงกหัวง่อกแง่ก    

            “เจ๋ง ๆ   ไอ้นี่ถึงปากบ่ดี   แต่หัวคิดดี ...”    

            แล้วน้าสอก็ตะโกนหาไมโครโฟน  สักครู่พี่ดาวก็เดินเอามาให้และถามจะรับอะไรเพิ่มไหม

            “... เห็นหน้าน้องดาวพี่ก็อิ่มแล้ว  ...”   น้าเปลวหยอด   “... ว่าแต่น้องดาวถามเหมือนจะออกไปไหน...”

            “จะข้ามไปฝั่งโน้นหน่อย  .. ไปร้านป้าซูซี่  นัดเพื่อนไว้...”

            “อ้าว .. ทำไมไปนัดฝั่งโน้น    ทำไมไม่มาร้านตัวเอง...”

           พี่ดาวส่ายหน้า   หัวเราะบอก  

           “ดูจากสภาพแขกในร้านแล้วไม่อยากให้เพื่อนมาเสี่ยง  เพื่อนหนูสวยด้วย...”

            น้าสอกับน้าเปลวตาลุก  

           “โอ้ย .. งั้นต้องรีบพามาเลย เรื่องแขกในร้านไม่มีปัญหา โต๊ะไหนรุงรังเดี๋ยวพวกพี่จัดการ ... “

           “ยัง ...ยังไม่รู้ตัวเอง .. “  พี่ดาวหัวเราะว่าพลางคิก ๆ  

            “...ไม่เป็นไรหรอก ดูแลตัวเองเหอะ เพื่อนหนูเป็นหลานป้าซูซี่เองแหละ นัดมาต่อกลอนกันเล่น ...”

           “ป้าซูซี่นี่หลานสาวเยอะจังแฮะ... “   น้าเปลวยักคิ้วให้น้าสอ  

           “เรื่องกลอนนี่พวกพี่ก็ถนัด  ถ้าต่อกลอนกันแล้วตัน  มาเรียกไปช่วยได้นะจ๊ะ... “  น้าสอว่า

           พี่ดาวทำตาโต  “... ต๊าย .. รู้จักกันมาตั้งนาน  นึกไม่ถึงนะเนี่ย  ว่าจะแต่งกลอนเป็น..”

            “อ๊ะ .. ไม่รู้ซะแล้ว แต่งสดตอนนี้ก็ยังได้...”   น้าสอกระแอมแล้ว ทำตาเยิ้มร่ายกลอนออกมา


                  ....    เห็นดวงดาว เฝ้าเพ้อ ละเมอหา      เห็นดารา ดวงจิต เฝ้าคิดถึง  

                              เห็นสตาร์ ดวงใจ แนบติดตรึง      ครุ่นคำนึง  ใยใจพี่  มีแต่ดาว    ...


            “อ้วก !!   ข้อยอยากฮาก ... “   พี่ดาวว่าแล้วก็รีบจ้ำอ้าวข้ามถนนไป

           วงเหล้าหัวเราะคิกคักที่ได้แหย่สาวกันพอครึ้ม ๆ จากนั้นก็ลุกไปเอาไมโครโฟนมาอยู่ที่โต๊ะเรา ช่วงแรกให้น้าเปลวเป็นคนร้องไปก่อน เรียกว่าให้เป็นคนอุ่นเครื่อง  พอเครื่องร้อนค่อยให้พ่อร้องจีบ

           น้าเปลวกระแอมกระไอ  เปิดเมนูเพลงพลางบ่นพึมพำ

            “ร้านพี่แอ๊ดนี่มันมีเพลงจีนเพลงฝรั่งแฮะ   แกชอบของแกแล้วตูจะร้องได้ไหมนี่ ... “  

           แล้วน้าเปลวก็ตะโกนหาลุงแอ๊ดที่หลังเคาน์เตอร์  

            “พี่แอ๊ด  ... มีเพลงซันซิโร่ไหม ...”

            ลุงแอ๊ดตะโกนตอบมา

            “ไม่มี ...ร้านนี้ไม่มีเพลงญี่ปุ่น...”    

            “เอ้า !!  ผมยังเคยเห็นพี่ร้องอยู่นิ  ไม่มีได้ไง ...”

            ลุงแอ๊ดลุกขึ้นยืนเกาหัว  

            “ผมร้องเหรอ มันขึ้นต้นว่าไง จำได้ไหม...”

            น้าเปลวโก่งคอ


            “ซันซิโร้ววววววว  เทคหมี่โฮม  ทู้เดอะเพลดดดด  ไอบีล้องงงงงง   ...”


            โอ้โห  ผมชอบมาก น้าเปลวนี่ลูกคอเพลงญี่ปุ่นดีเยี่ยม แต่ทำไมคนอื่นถึงหัวเราะกันทั้งร้าน

            ลุงแอ๊ดเกาหัวพลางหัวเราะพลางเดินมากดเพลงให้น้าเปลว  หลังจากนั้นน้าแกก็ร้องเพลงซันซิโร่จนแม่ค้าขายแกงถุงฝั่งโน้นหันมายิ้มหวานให้

            ในที่สุดบรรดากุนซือก็หาเพลงแรกให้พ่อร้องจนได้ พ่อยืนเอียงคอมองไปยังร้านป้าซูซี่ท่าทางเท่ห์ดีไม่เบา  แกยื่นมือไปรับไมค์จากน้าเปลวจากนั้นก็ลองทดสอบเสียง

              “จุ๊ ๆ ๆ ๆ  โหล หนึ่ง สอง  จุ๊ ๆ ๆ โหล หนึ่ง สอง  จุ๊ ๆ ๆ   จุ๊ ๆ ๆ  จุ๊ ๆ ๆ ...”


              เสียงลุงแอ๊ดตะโกนบอกมาจากหลังเคาน์เตอร์

              “จารย์ !! จะร้องเพลงก็รีบ ๆ หมาในซอยแห่มาเต็มร้านผมแล้ว  จุ๊ปากเรียกหมาอยู่ได้...”

              พ่อก้มมองดู ข้างล่าง พอเห็นผมกับเพื่อน ๆ กำลังนั่งกระดิกหางกันอยู่เต็มร้านก็สะดุ้งโหยง  รีบเอาตีนเขี่ยไล่ชิ่ว ๆ  

              แหม ..กำลังจะพาพวกหอนเชียร์มาไล่กันซะล่ะ

                                       ...................................


             “...ผมจีบสาวไม่เก่ง   ต้องใช้ตู้เพลงเป็นสื่อ  ...”   พ่อแหกปากร้องไอ้หนุ่มตู้เพลงของยอดรักสลักใจเสียงดังลั่น  

              “... วันทั้งวันไม่เคยขาด ผมแลกเหรียญบาท ตั้งสี่ห้ากำมือ หยอดเพลงจากใจคนซื่อ เป็นเหมือนสื่อสารรักจากใจ ...  “

               อ๊ะ .. เสียงดีไม่เบา  กองเชียร์ตบตีนตบมือเป่าปากดังเปี๊ยว  คนในร้านป้าซูซี่หันขวับมากันทันที ….  

             “...ผมจีบสาวไม่เก่ง ต้องใช้ตู้เพลงจีบให้ คุณอ้อม คุณเจ้ย คุณดาว นั่นเหมือนจะสาว คุณลิใช่ไหม นั่นคุณพิมเสนยาใจ จำผมได้ไหม ไอ้หนุ่มตู้เพลง...”  

           ฮ่า .. ผมเห็นแว้บ ๆ มีคนยกมะเหงกให้ด้วย  ไม่พี่อ้อมก็พี่ดาว..

           จบเพลงที่หนึ่ง  น้าเปลวก็หยอดเพลงที่สองรักข้ามคลองของรักชาติ  ศิริชัยให้พ่อร้องต่อ ..  ..  

            “ตัวน้องอยู่ฝั่งขะโน้น  ตัวพี่อยู่ฝั่งขะนี้  ร้านของเราตรงกัน  มองข้ามไปเห็นกันทุกที  ฮื้ออออออออ.. มา มาซี่  ข้ามซอยมารักกัน รักกัน  ตัวน้องอยู่ฝั่งขะโน้น ไกลโพ้นพี่ก็ใฝ่ฝัน พี่จะเดินข้ามไป  มอบหัวใจทุกวันทุกวัน   ..”

           คราวนี้พวกหางเครื่องอย่างน้าสอน้าเปลวเต้นกันกระจาย  แต่ฝั่งขะโน้นไม่เห็นจะว่าอะไร ..

           จบไปสองเพลง ไม่เห็นจะมีอะไรคืบหน้า  น้าเปลวกับน้าสอเลยเปลี่ยนแผนใหม่โดยการร้องเพลงคู่  

           แค่ดนตรีขึ้นเท่านั้นแหละ  กองเชียร์ก็เป่าปากเปี๊ยว  ลุกขึ้นรำป้อ .. ลุงแอ๊ดถึงกับลุกมาเต้นเป็นหางเครื่องช่วย ..

            “พี่เป็นหนุ่มบ้านนา  บ้านนา  ปลูกข้าวทุกเมื่อ”   น้าสอรำออกไปหน้าร้าน ..

            “น้องก็ทำนาเกลือ ขายเกลือนั้นซื้อข้าวกิน”   น้าเปลวดัดเสียงแหลมปรี๊ดเป็นผู้หญิงร้องโต้  

            “บ้านของพี่อยู่ที่กาฬสินธุ์”  น้าสอชี้มาทางพ่อ  

            “ส่วนบ้านยุพินอยู่สมุทรซ๊าค๊อนนนนนนน”   น้าเปลวชี้ที่ตัวเอง

           “พี่มาเจอะคนงาม  เอ๊อะ  คนงาม  มาเที่ยวดาวคะนอง... ”  น้าสอร้องต่อ

           “นับเป็นบุญของน้อง  มาพบ  พี่ที่ทักน้องก่อน”   น้าเปลวยักคิ้วให้น้าสอยิก  ๆ

            “อยากไป๊อยู่จัง  เป็นเขยแถวบางบัวทอง... ”   น้าสอชี้นิ้วไปทางร้านป้าซูซี่

            “กลัวพี่เว้าวอน  พูดมากลัวไม่จริง .. “  เห็นน้าเปลวทำสะบัดสะบิ้งแล้วเล่นเอาพ่อหัวเราะเอิ้ก ๆ

            “พี่เป็นหนุ่มนาข้าว  รักน้องสาวแก้มเรื่อ”   น้าสอทำเสียงนุ่ม

            “น้องเป็นสาวนาเกลือออออ”    

            “หนุ่มนาข้าวไม่ทอดทิ้งงงงงงงง”  

            คนตรีเชิด ..   น้าสอชักคึกรำป้อออกไปหน้าร้านอีก เพราะถึงช่วงเด็ด

            “ถ้าพี่จะไป๊ขอ เอ๊ย ไป๊ขอ  พ่อจะว่ายังไง”  

            แล้วอยู่ ๆ ก็มีเสียงตอบมาจากลำโพงตู้คาราโอเกะของร้านโน้น


            “ก็ช่างพ่อเอ็งประไร !! ”  


         “เจี๊ยก !! “  เป็นเสียงของน้าสอคับ  แล้วเพลงก็ล่มอยู่เพียงเท่านี้  ....


                                      ........................................


***   เพลงประกอบละคร

       https://www.youtube.com/watch?v=1vrEljMfXYo      ซันซิโร่

       https://www.youtube.com/watch?v=dhxen86tw6A    ไอ้หนุ่มตู้เพลง

       https://www.youtube.com/watch?v=rYNBOVHcgsc    รักข้ามคลอง
    
      https://www.youtube.com/watch?v=GFuwJmikiDI      หนุ่มนาข้าว สาวนาเกลือ