ตามหัวข้อเลยค่ะ ตอนม.ต้นเรารู้สึกอิสระมากและมีความสุขในสิ่งที่ตัวเองทำมาก พอขึ้นม.ปลายมารู้สึกทำอะไรก็ผิดไปหมด เราไม่ชอบที่ตัวเองเป็นแบบนี้เลยค่ะ รู้สึกอึดอัดกลัวเพื่อนรำคาญเวลาเราทักแชทไป กลัวเราทำอะไรไม่ถูกใจเพื่อน พอเป็นแบบนี้ทำให้เราไม่รู้จะทำไงดีค่ะ บางทีก็ไม่กล้าพูดออกไปว่าเราคิดอะไรอยากทำอะไร มันหาความสุขไม่เจอเลยค่ะ  คือเราต้องการคนที่เขาใจเราและเราสามารถคุยกับเราได้โดยที่เขาไม่รำคาญและเขาก็เห็นความสำคัญของเรา ยิ่งเป็นแบบนี้เรายิ่งรู้สึกแย่ขึ้นทุกวัน



ควรทำยังไงดีค่ะ มันเหนื่อยที่ต้องเป็นแบบนี้ทั้งทีเราก็อยากทำดีบ้างไม่อยากเป็นเรื่องร้ายๆในชีวิตใคร แต่ใครๆที่เราว่าไม่เคยเห็นเราดีสักครั้ง