สวัสดีครับ,
ผมขออภัยหากมีข้อผิดพลาดประการใดๆนะครับ
เนื่องจากผมรู้สึกว่าตัวเองเป็นโรค กลัวการเข้าสังคม ครับ แบบ ผมกดดันกับการเจอคนใหม่ๆ ถึงขั้นมีอาการเครียดเหงื่อตก วิตกกังวล กดดันรู้สึกตกเป็นเป้าสายตา ประหม่า กลัว อยากร้องไห้เวลาอยู่คนเดียวในที่สาธารณะ และเวลากินข้าว ผมจะรีบกินให้ไวที่สุดแล้วหนีกลับมาที่ห้องพักและอยู่คนเดียว และผมมีเพื่อนน้อยมาก
ซึ่งก็เป็นสาเหตุอันดับต้นๆของการที่ผมย้ายโรงเรียน. ผมเคยบอกเรื่องนี้กับผู้ปกครองแล้ว แต่ผู้ปกครองทำเหมือนกับเป็นเรื่องไร้สาระ ไม่เข้าใจผม ผมบอกว่าอยากไปพบจิตแพทย์ แต่ผู้ปกครองก็ไม่ได้พาไป ผมก็เลยต้องมาหาทางเลือกอย่างอื่น ผมมีอาการแบบนี้มาก็เกือบ 6 ปีแล้ว ตั้งแต่จำความได้ เมื่อก่อนผมเคยเป็นคนมีเพื่อนเยอะสมัยเด็กๆ ไม่เคยกลัวและกดดันมาก่อน อาจจะได้รับผลกระทบทางจิตใจขั้นรุนแรง
ผมอยากรับการปรึกษาจากจิตแพทย์ หรือ นักจิตวิทยาก็ได้ ผมไม่มีความสุขมานานมากแล้ว ก่อนหน้านี้บางทีผมก็คิดว่า อาจจะเป็นแค่การเขินอาย หรือว่าความไม่ชินต่างๆ ผมก็เลยไม่ได้ใส่ใจ แต่พอระยะหลังๆ ผมเริ่มรู้สึกตัวเเล้วว่ามันผิดปกติ อาจจะรวมถึงโรคซึมเศร้าด้วย
มันค่อนข้างจะกระทบชีวิตผมมม.......
ผมว่าผมเป็น....โรคกลัวการเข้าสังคม....
ผมขออภัยหากมีข้อผิดพลาดประการใดๆนะครับ
เนื่องจากผมรู้สึกว่าตัวเองเป็นโรค กลัวการเข้าสังคม ครับ แบบ ผมกดดันกับการเจอคนใหม่ๆ ถึงขั้นมีอาการเครียดเหงื่อตก วิตกกังวล กดดันรู้สึกตกเป็นเป้าสายตา ประหม่า กลัว อยากร้องไห้เวลาอยู่คนเดียวในที่สาธารณะ และเวลากินข้าว ผมจะรีบกินให้ไวที่สุดแล้วหนีกลับมาที่ห้องพักและอยู่คนเดียว และผมมีเพื่อนน้อยมาก
ซึ่งก็เป็นสาเหตุอันดับต้นๆของการที่ผมย้ายโรงเรียน. ผมเคยบอกเรื่องนี้กับผู้ปกครองแล้ว แต่ผู้ปกครองทำเหมือนกับเป็นเรื่องไร้สาระ ไม่เข้าใจผม ผมบอกว่าอยากไปพบจิตแพทย์ แต่ผู้ปกครองก็ไม่ได้พาไป ผมก็เลยต้องมาหาทางเลือกอย่างอื่น ผมมีอาการแบบนี้มาก็เกือบ 6 ปีแล้ว ตั้งแต่จำความได้ เมื่อก่อนผมเคยเป็นคนมีเพื่อนเยอะสมัยเด็กๆ ไม่เคยกลัวและกดดันมาก่อน อาจจะได้รับผลกระทบทางจิตใจขั้นรุนแรง
ผมอยากรับการปรึกษาจากจิตแพทย์ หรือ นักจิตวิทยาก็ได้ ผมไม่มีความสุขมานานมากแล้ว ก่อนหน้านี้บางทีผมก็คิดว่า อาจจะเป็นแค่การเขินอาย หรือว่าความไม่ชินต่างๆ ผมก็เลยไม่ได้ใส่ใจ แต่พอระยะหลังๆ ผมเริ่มรู้สึกตัวเเล้วว่ามันผิดปกติ อาจจะรวมถึงโรคซึมเศร้าด้วย
มันค่อนข้างจะกระทบชีวิตผมมม.......