เจอแฟนเก่าที่เคยรักมากโดยบังเอิญ หลังจากเวลาผ่านไปสิบปี ... สิบปีก่อน เราสองคนเงียบหายจากกันไป
ทั้งที่ต่างคนต่างรัก แต่ถ้าฝืนเดินกันต่อคงไปไม่ไหว.....
จากนั้นเรากลับมาทำงานบ้านเกิด ส่วนเค้าเป็นข้าราชการย้ายไปเรื่อยๆ เราเองก็ไม่ได้ตามข่าวคราวอะไร

แต่มันก็เกิดเรื่องบังเอิญที่สุดในโลก เราไปบ้านแม่สามี ลูกป่วย  
เราพาลูกไปหาหมอ ต่อคิวซักประวัติเด็ก พอได้ยินนามสกุล...เอ๊ะ นามสกุลคุ้นๆ
พอเดินมาเฮ้ยยยยยย.......ใช่จริงๆด้วย
พอเค้ามานั่ง เค้าได้ยินเสียงเรา เค้าก็ชะโงกมาดู แล้วก็สบตากัน....มันเป็นอะไรที่อธิบายไม่ถูก
ครอบครัวเค้า ครอบครัวเรา นั่งข้างกันเลย ระหว่างรอหมอ... ภรรยาเค้าก็ชวนเราคุย แต่ทุกอย่างมันวิ้งๆ ไปหมด
เราก็คุยกับภรรยาเค้านะ แต่ในเวลาเดียวกัน มีแค่สายตาของเรากับเค้าที่พูดคุยกัน  ทั้งที่สามีเราก็วิ่งตามลูกอยู่ตรงนั้น

เราเลือกที่จะไม่ทักเค้าค่ะ เราห้ามใจ เรารู้ถึงใจของเรา และเราก็อ่านสายตาเค้าออกด้วย
ต่างคนต่างมีชีวิตที่ดี ครอบครัวที่อบอุ่นแล้ว มันไม่ควรที่จะมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้น
ทั้งที่ใจเราวุ่นวายเหลือเกิน ..........ก็ได้แต่หวังว่า ต่อไปจากนี้ เราคงไม่เจอกันอีก